Ĉe la pordego de la Promenejo, almozulo etendis al ni la manon. Jose Dias antaŭenpaŝis, sed mi pensis pri Capitu kaj pri la seminario, prenis du groŝojn el la poŝo kaj ilin donis al la almozulo. Ĉi tiu kisis la moneron; mi petis, ke li preĝu al Dio pro mi, por ke mi kontentigu ĉiujn miajn dezirojn.

– Jes, mia piulo!

– Mia nomo estas Bento – mi aldonis por klarigo.