Sara la tutan semajnon ne estis vidinta sian fratinon, kiu loĝis en la apuda urbeto Minmont. Tial ŝi nepre devis kontakti ŝin. Robin certe komprenus, ke ŝi ne havas tempon por li. Restis nur kelkaj minutoj en la metroo por eta babilado kaj arda adiaŭa kiso. Sara vokis „Ĝis sabato, Robin. Mi venos jam je la tria horo post tagmezo. Mi ĝojos pri via memfarita kuko“. Kaj Robin iomete malĝoje svingis la manon.

„Kial mi ne aŭdis ion pri vi la tutan semajnon?“ aŭdiĝis la akra riproĉo de Saskia. Sara brakumis kaj kisis ŝin petante pardonon „Ja, mi kulpis, mi ne sufiĉe pensis pri vi. Mi petas pardonon. Neniam denove mi neglektu mian karan fratinon“. Saskia nun pli gaje bonvenigis sian fratinon kaj demandis „Kio okazis? Estas verŝajne tre interesaj novaĵoj. Sidiĝu kun mi sur la sofon kaj rakontu!“ Sed Sara bremsis ŝin „Ne, ne, unue estas via vico. Mi ja ankaŭ ne scias, kion vi faris. Estas vi, kiu devas raporti nun“.

Saskia obeis kaj komencis rakonti pri siaj travivaĵoj dum la pasinta semajno „Vi ne kredos min, mi pensas. Simon iris kun mi al la granda kermeso en Minmont. Li tie elspezis multe da mono. Poste li eĉ gvidis min al nobla restoracio. Estis grandega vespero. Ĉu mi ankaŭ parolu pri la pasia nokto?“ Nun Saskia ne povis reteni rideton, kaj Sara kompreneble konfirmis al ŝi daŭrigi la raporton, petante „Kara Saskia, tial ni ja kunvenis. Mi volas scii ĉion, kio okazis. Krome vi ja ne povas kaŝi ion ajn. Mi jam registris, ke vi ambaŭ bone seksumis en la kuirejo“. Saskia konfesis tion. Post la vizito de la nobla restoracio ili tuj veturis hejmen, kaj Simon iris en la kuirejon por alporti botelon da biero. Li ne trovis ĝin, kaj Saskia devis helpi. Ŝi klinis sin por atingi la plej suban fakon de la fridujo. Ĉe tio Simon mokante brakumis ŝin de malantaŭe kaj tiris ŝin al la tablo. Saskia en sia mano ankoraŭ firmtenis la bierbotelon kaj ne volis libere transdoni ĝin. Post mallonga lukto Simon kompreneble venkis kaj postulis pardonon de ŝi. Saskia rifuzis tion, kaj tio estis la komenco de la sekvanta 'puno'. Simon tute senvestigis ŝin. Ŝi nun kuŝis sur la malvarma tablo. Tamen la amludo plaĉis al ŝi, kaj ŝi volonte akceptis la 'punon'. Unue Simon ŝovis sian faluson profunde en ŝian gorĝon. Li plurfoje ire kaj reire movis ĝin. Poste li disetendis ŝiajn gambojn, lekis ŝian vulvon kaj eniris ŝian servopretan groton.

Saskia daŭrigis „Sara, pardonu min, mi tiam eĉ ne pensis pri vi, mi nur ĝuis la moviĝon. Kaj poste en la lito li plue dorlotis min. Estis vere tre bela nokto. Tio estas ĉio. Ĉu vi nun estas kontenta?“ Sara konis sian fratinon kaj rimarkis, ke ŝi retenis alian aventuron. Ŝi do postulis plian informadon: „Tre bona raporto, fratineto, sed restu honesta. Kio okazis du tagojn poste?“

Saskia nun iomete koleretis „Jes, vi pravas, estas ankoraŭ unu eta, tre eta, epizodo, kiun mi forgesis. Post du tagoj Simon telefonis kaj proponis denovan rendevuon. Bedaŭrinde mi devis malakcepti tion. Mi jam pli frue estis fiksanta la rendevuon kun Linus, vi ja konas lin ankaŭ“. Sara nur skuis sian kapon kaj riproĉe menciis „Tion mi ne povas kredi. Ĉu vi ĉiam ankoraŭ ne povas fari la ĝustan decidon? Se vi finfine ne povas elekti la ĝustan viron, vi certe poste ricevos neniun“ Sara jam sciis, ke dum la lasta jaro ŝia fratino kutimis rilatojn kun minimume tri viroj samtempe. Sed ŝian averton Saskia hodiaŭ ne volis aŭdi. „Ja, vi certe pravas, sed mi havas grandan koron. Unu viro ne sufiĉas por mi. Kaj Linus estas ja tiel dolĉa. Li invitis min iri al lia apartamento kaj tie, se mi raportus tion, vi certe iĝus ĵaluza.“ Sara jam mense ricevis bildojn de la priskribota amludado. Denove scivoleme ŝi petis daŭrigon: „Nu, vi estas malĉasta virino, tamen viaj vojoj interesas min. Mi estas ja via fratino. Do, rakontu“.

„Jes, tion mi estis atendinta. Sed poste ne plendu“, rimarkigis Saskia. Ŝi nun detale priskribis la sinsekvon de la tago kun Linus. Li estis juna belaspekta viro, 20-jaraĝa. Lia bukla hararo, kaj la atletika statuo entuziasmigas ĉiun virinon. Krome li estis tre ĝentila kaj sinretenema. Neniam li parolas kun laŭta voĉo. Entute li aspektas iomete virineca, sed tamen la virinoj amas lin, do ankaŭ Sara. Linus entuziasmege bonvenigis ŝin en sia moderna apartamento kaj unue montris al ŝi ĉiujn ĉambrojn. La loĝoĉambro prezentiĝis kun agrabla milda lumigo. Sur la tablo antaŭ la sofo troviĝis trinkaĵo kaj multaj apetitvekaj dolĉaĵoj. Saskia tuj trovis siajn preferatajn kuketojn, kaj Linus malfermis vinbotelon. La sekvanta babilado daŭris nur kelkajn minutojn. Linus tre galante senvestigis sian vizitantinon kaj komencis masaĝi ŝin kun bonodora oleo. „Nekredeble, mi sentis kvazaŭ mi estis en paradizo. Estis nura malstreĉiĝo, tute sen sekso.“ revis Saskia. „Ĉu vere ne okazis amoro?“ nekredeme demandis Sara, sed ŝia fratino povis trankviligi ŝin „Kompreneble, ni poste seksumis, sed Linus havis multe da tempo. Li ja masaĝis ĉiun parton de mia korpo. Estas klare, iam li atintigis ankaŭ mian pubon, sed li estis tre tre singardema. Li karesis kaj kisis min ĉie. Li eĉ atendis ĝis mi ne plu eltenis tion. Mi montris al li mian volupton, sed li ankoraŭ ne penetris min. Li lekis mian piĉjon kaj kareseme tuŝis mian klitoron kun lia lango.“ „Kaj ĉu vi tiam atingis la klimakson?“ insistis Sara, nun forte ekscitita per la rakonto. „Jes, kara Franjo. Estis la sama grandioza orgasmo, kiel mi spertis kiam ni havis nian unuan lesban amoron. Ĉu vi memoras, kara? Nur la spruĉo de la virlakto tiam mankis. Linus disdonis sian abundan ĉuron sur mian tutan korpon. Unue mi povis gluti kelkajn gutojn, poste li ŝmiris la spermon sur miajn mamojn kaj tiam li uzis ĝin por denove masaĝi mian tutan korpon. Vere, mi estis en paradizo“.

Sara nun ne plu eltenis la daŭrigon de la rakonto. Ŝi senvestigis sin kaj tute nude brakumis sian fratinon, kiu ankoraŭ sidis sur la sofo. Sara premis sian pubon sur ŝian buŝon kaj postulis tujan lekadon. „Atendu, mi ankaŭ nudigas min. Mi estos via lesba amantino“, bremsis Saskia. Tiam ambaŭ arde seksumis ĝis plena elĉerpiĝo. Brakumante ili poste ĝuis la multmeritan ripozon sur la sofo. Sara anoncis „Mi tuj preparos etan manĝaĵon, poste estas via vico por fari raporton“.

„Mia raporto certe ne estos tiel sensacia kiel la via. Sed miaopinie tamen estas grava afero. Dio Amoro trafis min per sia sago. Estas la una fojo, ke mi vere enamiĝis“, Sara fiere proklamis. „Kiu estas li?“ demandis Saskia senpacience. Sara nun priskribis lin: „Li nomiĝas Robin. Kaj, vi ne kredos ĝin, li estas telepatia! Mi lin konas ja nur kelkajn tagojn. Sed jam nun mi sentas grandegan  feliĉon, ĉar la telepatia komunikado inter ni montras senliman amon kaj konfidon. Ne gravas, ke ni ankoraŭ ne vere seksumis. Mi nur iomete melkis kaj flutis lian faluson. Por la venonta semajnfino li invitis min veni al sia loĝejo. Poste mi denove raportos ĉion“.

Saskia respondis „Gratulon, Sara. Mi envias vin. Kiam vi prezentos lin al mi? Mi ne volas longe atendi“. Sara povis trankviligi ŝin dirante „Mi jam informis lin pri vi. Kaj la postvenontan semajnfinon mi invitis lin iri al mia loĝejo. Tiam vi devas ankaŭ veni“. Saskia tuj konsentis, sed iĝis iomete enpensiĝema montrante siajn zorgojn: „Se via Robin ankaŭ estas telepatia, ne plu eblas, ke ni ambaŭ gardus niajn sekretojn. Ĉu vi jam pripensis tion?“ Sara ridete respondis „Ne estos problemoj. Mi plene konfidas lin, do, vi ankaŭ povas. Krome mi jam informis vin pri liaj pensoj kaj sentoj. Kaj la epizodo en la parko, kiam mi flutis kaj melkis lin, ja nur okazis, ĉar mi estis parolinta pri vi kaj niaj intimaj rilatoj. Tio ege ekscitis lin. Estu fiera, ke vi eĉ neĉeestante havas tiun grandan influon al li“. La reago de Saskia estis nur „Ho ve, kion mi faros, mi jam nun hontas pri miaj malbonfaroj. Ĉu mi vere venu postvenontan semajnon?“