Job daŭrigis sian promenadon. Sur ludkampo staris kelkaj lignaj benkoj. Tion li nun bezonis. Li sidiĝis kaj komencis fari kelkajn notaĵojn per sia smartfono. Ĉi tie sur Ritamiaro ne eblis uzi tiun aparaton por komuniki per la interreto. Nur la insula reto funkciis. La notaĵojn li planis poste ellabori por la gazeta raporto. La ombroplena loko sen la ĉeesto de aliaj homoj ofertis bonan ŝancon por komenci. Sed la situacio tute ŝanĝiĝis kiam laŭta grupo el infanoj kaj iliaj prizorgantoj alvenis.

La infanoj vigle krablis sur la amuzilaj konstruaĵoj, kaj la prizorgantoj prenis lokojn sur la liberaj benkoj. Ankaŭ la du sidlokoj sur la benko de Job estis nun okupataj kaj ne plu eblis labori kun la smartfono. La prizorgantoj de la infanoj estis profesiaj edukistoj kaj gepatroj. Tion klarigis la virino, kiu sidis apud Job. Sur ŝia sino sidis knabo, ĉirkaŭ 3-jaraĝa. Ŝi ĝentile salutis kaj prezentis sin al Job. Ŝia mano nur tre modeste tuŝis la regionon inter la gamboj de Job, kiu nun same reagis. Sekvis bona konversacio.

Job klarigis, ke li ankoraŭ ne tute adaptiĝis al la kutimoj de Ritamiaro kaj demandis: „Ĉu ne estas problemo, ke vi ĉiam salutas homojn per tiaj mantuŝoj eĉ se viaj etaj infanoj ĉeestas?“. „Tute ne“, respondis la virino kaj alparolis sian filon: „Karulo, ĉu vi ankaŭ volas saluti tiun Sinjoron?“ Job ne kredis tion, sed la knabo vere forsaltis de la patrina sino kaj metis sian manon sur la kaco de Job kaj vokis: „Saluton, Sinjoro! Mi estas Denis. Mi estas jam 3-jaraĝa“. „Ankaŭ vi salutu lin, Sinjoro!“, postulis la patrino. Job nur miris kaj heziteme obeis.

„Tio estas konvinka demonstrado“, li konfesis kaj la virino aldone priskribis bazajn principojn de la seksa edukado sur Ritamiaro. „Sur nia insulo ni ne ŝatas tabuojn. Ni ne subpremas la seksan evoluon de nia idaro kaj ne kaŝas ion antaŭ ili. Eĉ se mi nun ĉi tie suĉus vian penison, mi ne forsendus la infanon“. Job perceptis, ke li, kompare kun tiuj homoj sur Ritamiaro, travivis tre prudan seksan edukadon. Tamen la ideo pri la suĉado ekscitis lin. Li adiaŭis kaj foriris por iri hejmen. Sed li bedaŭris sian mankantan kuraĝon. Kial li ne uzis la ŝancon, kiun tiu agrabla virino indikis?