AVERTO

Ne serĉu, knabinet’, belajn florojn,
al am’ similajn pro velko rapida,
ne serĉu la rosmaren-odorojn,
ardantajn tagojn sonĝ’ sekvas hibrida.

Ŝirprenu, knabinet’, por vi urtikojn,
sovaĝan rubuson, sovaĝan kardon,
manplatoj viaj priploros la pikojn,
manetoj viaj akiros la hardon.

Ne kaptu, knabinet’, orajn muŝojn,
feliĉajn sonĝojn tro ili similas,
venenas, tial ili kaŭzas fuŝojn,
al krabroj kutimiĝu, mi konsilas.

Ne kantu kantetojn, satigas eĉ vort-sonor’,
ne dancu super lupa tru’ petole,
surdiĝu al versoj logaj de Amor’
kaj kredu al la silentanto sole.

1934 (Stan. Kamarýt)