de Bing Zi

Pseudonimo de Gŭang Cajloŭ, kiu, naskita en 1937, estas ĉefkuracisto de la Unua Popola Hospitalo de Ŝanghajo.

En la mondo estas diversaj fenomenoj. Unuflanke Sovetunio kaj Usono konkure dispozicias meza-distancajn misilojn en Eŭropo kaj aliaj lokoj, kaj aliflanke, sciencistoj de iuj landoj energie laboras por fari “biologiajn misilojn” por savi la vivon de milionoj da kanceruloj. Ambaŭ specoj de “misiloj” estas sciencaj inventaĵoj, sed iliaj celoj estas diametre malsamaj.

La scienca nomo de “biologia misilo” estas monoklona antikorpo. Ĝia nomo estas iom fremda, ĉar ĝi estas stelo ĵus debutinta sur la medicina scenejo. Post dekoj da jaroj ĝi estos vaste konata kiel antibiotiko kaj X-radia ekzameno.

Unu ĉelo post sinsekvaj duiĝoj fariĝas grupo. Tio estas nomata klono aŭ senseksa ĉelaro. Ĝi tre similas al telekondukata misilo. Enkorpiĝinte, ĝi sin direktas rekte al sia celo – kanceraj ĉeloj. Simile al vera misilo, ankaŭ ĝi povas kunporti “nukleajn armilojn”, t.e. radio-aktivan izotopon sufiĉe fortan por mortigi kancerajn ĉelojn, por “bombardi” la kancero-genajn punktojn. Oni eĉ almetas ricinan venenon aŭ kontraŭ-kanceran medikamenton al la monoklona antikorpo. kiu sin pafas rekte al la kanceraj ĉeloj kaj ilin mortigas.

Kial la monoklona antikorpo havas tiel mirindan forton? La moderna imunologio opinias, ke ĉiu antikorpo estas estigita de unu speco de limfa klono B. En la homa korpo ekzistas cent milionoj da specoj de malsamaj limfaj ĉeloj B, kiuj povas estigi cent milionojn da specoj de antikorpoj! Pro tio sciencistoj faras ĉion eblan por kulturi diversspecajn kancerajn ĉelojn taŭgajn al malsamaj homoj. Tio estas tre malfacila. Se oni inokulas kancerajn ĉelojn al muso, por ke ĝi ricevu kanceron, do en ĝia korpo estiĝas antikorpo de limfaj ĉeloj B batalanta speciale kontraŭ tiu kancero. Poste oni elprenas tiajn limfajn ĉelojn por multigi ilin ekster la korpo kaj fine akiras antikorpon batalantan speciale kontraŭ tiuspeca kancero. Sed malfaciloj tuj sekvas. La limfaj ĉeloj B vivas tre mallonge ekster la korpo. Oni do lerte hibridigis ilin kun ĉeloj en medola kancero, kiuj povas senlime reproduktiĝi ekster-korpe, kaj fine ricevis hibridan kanceron, kiu povas eterne reproduktiĝi kaj estigi antikorpon de limfaj celoj B. Oni injektis en la abdomenon de muso la hibridan kanceron, kiu estigis aron kaj aron da biologiaj misiloj” – monoklona antikorpo – senĉese transportataj al la kontraŭ-kancera fronto por batali kontraŭ la kanceraj ĉeloj.

Antaŭ nelonge Ĉinio sukcese elfaris sian unuan “biologian misilon”, monoklonan antikorpon kontraŭ stomaka kancero. Kvankam la eksperimento estas ankoraŭ en la komenca periodo, tamen aŭroras jam la venko super kancero. La monoklona antikorpo brilas kiel la unua matena-stelo. Kun ĝojo ni atendas la naskiĝon de pli da novaj “biologiaj misiloj”.