La Edukada Servo
de I-LO en Tarnovo
Do strony głównej I LO w Tarnowie

Materialoj por geliceanoj
 

  Librejo       Enhavo       Reen       Antaŭen  


LIBRO DE L’ HUMORAĴO

Aŭtoro: Paul de Lengyel

©2024 Geo
I-LO en Tarnovo

La Enhavo

La Edukada Servo
La Librejo
La Titola Paĝo

1 2 3 4
Humoraĵoj
1 2 3 4 5 6 7 8
Bagateloj
1 2 3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14
15 16 17

V

KRITIKO

– Ĉu vi estis en la galerio de pentraĵoj?

– Jes.

– Ĉu vi vidis mian pentraĵon?

– Jes.

– Nu, kiu parto plej plaĉis al vi?

– Ĝia kadro.

SAGACA EDZINO

Turka historio

”Hassan kaj Ali, du malpaciĝintaj eksamikoj, ambaŭ estas kulpaj en farado de publika skandalo; ili estas do juĝataj:

”Hassan, maljunulo, pasia pipfumulo, ne tabakfumu dum tri semajnoj;

”Ali, junulo, nova edzo de sola virino, ne interkisiĝu dum tri semajnoj.

”La efektivigo de tiu ĉi juĝo estas lasata al la bona konscienco de la juĝitoj.”

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – 

Tiel kruele juĝis la saĝega kadi (TURKA JUĜISTO).

La juĝitoj malĝoje foriris. La juna Ali, por ne esti tentata ”rompi la juĝon”, enloĝiĝis en apartan ĉambreton, neniun akceptante ĉe si.

Post tri tagoj la juna edzino de Ali, la bela, ĉarma Leila, deziris paroli neprokrasteble kun sia edzo.

– Kion vi volas? – kriis Ali, ne permesante ŝin eniri la ĉambron. – Foriru! Mi ne volas fariĝi juĝrompinto…

– Tamen mi devas ion tuj komuniki al vi.

– Diru do rapide kaj poste foriru.

– Mi volas nur sciigi vin, ke la maljuna Hassan iradas en sekretan kaŝejon kaj tie li fumas pipon.

REKOMENDINDA

La malsanulo: Ĉu vi povos eltiri tiun ĉi denton? Mi pensas, ke ĝi enradikiĝis tre forte.

La dentisto: Trankviliĝu, sinjoro, ĝi nepre elvenos, se eĉ via tuta makzelo devus kun ĝi elŝiriĝi.

ALUDO

A.: Kiam mi renkontas la maljunan oficiston, mi ĉiam pensas pri vi.

B.: Kial do?

A.: Nu, ĉar ankaŭ li ŝuldas al mi kvin markojn.

SEVERA DUELO

– Ili faris la duelon kun tre severaj kondiĉoj. La spaco inter ili estis nur dek paŝoj.

– Terure! Kaj kiom da fojoj ili pafis?

– Neniom; ili duelis ja per glavo.

NEATENDITA RESPONDO

p80_14

La fraŭlo: Via frato estas vere prudenta, klera, grandmerita homo. Tre volonte mi konsentus lin havi kiel mian bofraton.

La fraŭlino: Bedaŭrinde vi ne havas fratinon, je kiu li povus edziĝi.

ANTAÛ MAGAZENO DE JUVELISTO

La edzino: Rigardu tiujn ĉi juvelojn. Kiaj briloj, kia fajreco! Ili preskaŭ suferigas la okulojn…

La edzo: Vi estas prava; ni do foriru.

DANĜERA VUNDO

Sinjorino negrave pikis sian fingron. Kun teruro ŝi rapide sendis la servistinon por serĉi kuraciston. Tiu ĉi, alveninte, tre koleris, ke pro tia bagatelo li estas alvokita.

– He! – li diris al la servistino, donante al ŝi recepton, – rapidu, tre rapidu al apoteko, por alporti tiun ĉi kuracilon.

– Je Dio! – diris kun teruro la sinjorino, – ĉu la vundo estas tiel danĝera?

– Ne, – respondis la kuracisto, – sed se ŝi ne tre rapidos, vi resaniĝos antaŭ la alporto de l’ kuracilo.

LA MALUTILECO DE L’TABAKO

– Kiel multe oni predikas pri la malutileco de l’ tabako!

Mi ne kredas ĝin. – Ekzemple mi konas maljunegulon, kiu ĉiam fumis tabakon dum sia tuta vivo, li estas tamen sana kaj havas nun la aĝon de 90 jaroj.

– Konvinkiĝu, sinjoro, ke, se li ne estus fuminta, li estus nun jam 95-jara.

NUNTEMPA SERVANTINO

La sinjorino: Vi ne havas bonajn atestojn.

La servantino: Sed mi havas multajn.

TRAFITA FAZANO

Kelkaj sinjoroj partoprenis ĉasadon en densa arbaro. lnter ili junulo fanfaronema, multespera. La junulo ekvidas fazanon. Li prenas sian pafilon kaj pafas.

– Trafita! trafita! – li ekkrias ĝoje. – Mi vidis, ke unu ĝia plumo flirtis malsupren.

– Kaj mi, – respondïs alia ĉasanto, – vidis, ke ĉiuj ĝiaj ceteraj plumoj flirtis supren.

ZORGO

Malsana sinjoro trankvile dormas. La lakeo lin vekas.

– Kio estas? kio okazis? kial vi vekis min? – demandas la sinjoro.

– Sinjoro, nun estas la horo, ke vi englutu unu dormigan pilolon.

VORTLUDO

A.: Kie estas viaj infanoj?

B.: Ili pasigas la someron en apudmara vilaĝo.

A.: Kaj kion ili faras tie?

B.: Ili kolektas konkojn sur la marbordo kaj ludas per ili.

A.: Ili do konkludas.

NOBLE

Grafino (AL VILAĜANO): Vi agis efektive tre laŭdinde. (AL SIA LAKEO): Alfredo, premu la manon de tiu ĉi homo.

EN MEZAFRIKO

p84_15

La gentestro: Mil diabloj! Kial do atendigas min tiel longatempe la kuiristo? Kial li ne alportas mian tagmanĝon? Kie li estas?

La adjutanto: Havu la favoron rememori, via reĝa moŝto, ke hieraŭ vi formanĝis la kuiriston.

MALKARA

La horloĝisto: Rebonigi tiun ĉi horloĝon mi ne konsilas al vi, ĉar vi elspezus por la rebonigo tiom, kiom vi pagis por la horloĝo mem.

La kliento: Ho, tre volonte mi akceptas la kondiĉon: la horloĝo estas al mi donacita.

ĈU BEDAÛRO?

Sinjoro Petro renkontas sinjoron Paŭlon.

– Paŭlo! amiko! Vi estas tiu? Kia suprizo! Mi ja legis en ĵurnalo, ke vi mortis.

– Ne mi, sed mia frato.

– Ho, kiel domaĝe!

EKSCITEBLA

La kuracisto: Mi malpermesas la trinkon de ekscitantaj trinkaĵoj. Vi povos trinki nur solan akvon.

La malsanulo: Sed min ekscitas eĉ la sola vido de l’ akvo.

KOMISIO

En oficejo kolportisto montras siajn komercaĵojn.

– Tranĉilo, tondilo…

Neniu respondo.

– Monujo, alumetoj, cigaringo…

Neniu vorto.

Li estas foriranta, kiam oficisto diras:

– Mi petas ion de vi.

La kolportisto returnas sin, kaj la oficisto daŭrigas:

– Volu, elirante, diri al la pordisto, ke alifoje li ne permesu kolportistojn enveni tien ĉi.

OBEO NAIVA

La kuracisto: Nu, kiel fartas la maljunulo?

La vilaĝano: Li estas en la puto.

La kuracisto: Kio? kie? en la puto? Ĉu vi frezeniĝis?

La vilaĝano: Ĉu vi mem ne diris, ke ni donu al li la kuracilon en puta akvo?