Sendai, la 17an de Februaro 1914.

Kara B.!

Mi de vi postulas, ke vi klarigu al mi la veran staton de l’ afero. Vi estas, kiuj montras kruelan sintenadon.

Mia fratino ne estas tera pupo, kaj mi ne leterportisto. Mi tion diras, ĉar mi estimas ŝian karakteron; sed vi kondutis al ŝi malserioze. Feliĉe la telegramo min atingis pli frue ol la letero, kaj mia fratino ne legis ĝin efektive; sed estas fakto, ke vi kondutis al ŝi malserioze. Kiel ŝia frato mi havas malamikecon kontraŭ vi, ĝis kiam mi ekscios pravigeblan kaŭzon.

Ne, mi ne bezonas vian klarigon. Viaj malĝentilaj kondutoj ĝisnunaj elokvente parolas pri la vero. Vi volas mian J. (de ĉi tie estas strekita) ... estas terurege. Kial mia kapo havas kapablon pensi? Kial mia kapo ne frakasiĝas?

Ne forgesu, ke vi mem estas, kiu min tiel turmentas, ke mi fine malkonfidas al miaj amatino kaj amiko. Kaj vi ne estos pravaj, se vi trovos tion bagatela.

Via A.

(De A. al B.) (telegramo).

Sendai, la 7an posttagmeze de la 19a Februaro 1914.

J. hodiaŭ venis, restos kelkajn tagojn; letero sekvos.

Via A.