Ni konkludas ĉi tiun senpretendan laboron, kun la espero esti kunlaborinta por stimuli la spiritistojn studi la verkojn de la kodigado, speciale la libron LA GENEZO.

Restas al ni sendube la neceso enprofundiĝi en la Pentateŭkon de Kardec por pli bona kompreno de Spiritismo kaj por ke ni estu preparitaj por la novaj certe venontaj informoj, ĉar ĉi tiu estas doktrino de progreso.

Al tiuj kiuj flanken lasas la interesiĝon pri LA GENEZO, dirante ke ĝia terminologio estas malmoderna kaj kadukiĝinta, precipe tiu de la ĉapitro V-a ĝis X-a, kaj ke la Scienco jam multe pli antaŭeniris, ni memorigas, ke la formo ŝanĝiĝas kaj ĉiam aliformiĝos kun la paso de la jarcentoj, sed la esenco kaj bazo, kies fundamento kuŝas sur la Dia Leĝo, neniam ŝanĝiĝos. Kvankam ni hodiaŭe uzas modernajn terminojn kaj ĵargonojn, la studo de tiu verko montras al ni, ke nenio eltrovita en la homaj laboratorioj malakordas rilate tion disponigitan en tiu mirinda libro. Ĝi daŭre kaj ĉiam estos aktuala laŭ sia kerno.

Ni finas esprimante nian omaĝon al la liona majstro Allan Kardec, pro lia jam atingita Naskotaga Ducentjariĝo sur la Tero, danklaŭdante al Dio pro la boneco veki esperon ĉe ni ĉiuj kaj preĝante al la Dia Majstro Jesuo por ke ni havu la necesan humilecon kaj klarvidecon por sekvi la vojon tiel de la persona kiel de la homkolektiva renoviĝo. Uzante frazon de la saĝa Spirito Emmanuel, el unu el liaj mirindaj literaturaj verkoj, ni ĉiuj kune diru:

- Saluton, Allan Kardec!