Al Pestalozzi estis eksternodirare valora la influo de la familio en la edukado de ties infanoj. Hodiaŭ la verkoj direktataj al la edukado de la junularo grandparte ignoras la gravecon de la patrineca fonto de edukado. La edukisto Rivail lernis en Yverdon, ĉe la multnombraj lecionoj kiujn li ĉeestis kaj ĉe multaj aliaj per kiuj li anstataŭis sian majstron, ke:

La vivo edukas.

La hejmo estas la lernejo kie la homo plej bone trejniĝas por la vivo, ĉu publika aǔ privata.

Vi Tamen ne vivas surtere ekskluzive por vi.

La naturo vin edukas por la eksteraj kaj internaj rilatoj.

Estas dezirinde kaj konvene ke la infanoj lernu ion, sed al ili pli gravas esti io.

Por akiri saĝecon kaj trankvilecon la homa edukproceso devas esti simpla kaj univarsale aplikata.

La hejmo estas la bazo de ĉia morala edukado por la homaro.

La patra hejmo estas la lernejo de la kutimoj kaj de la publika vivo.

Nek la arto, nek la libroj, sed la vivo mem estas la fundamento de edukado kaj de instruado.

La vivo edukas; tio tamen ne temas pri nura parola aserto, sed pri agado. Ĝi signas aktivecon.

Estas utile instrui al infanoj legi, skribi kaj reciti, sed multe pli grave estas al ili instrui pensi. (Ĉe Lopes, 1981, p. 110-114.)

Kiel oni vidas, la koncepto pri edukado estas dinamika. Ĝi ne estas jungita al nura instruado, al surmetitaj niveloj de informoj. Multe pli ol tio, edukadon oni konstruas en la hejmo, en la vivo, per uzo de la menso kaj de la manoj.

Nuntempe oni atribuas eksterordinaran valoron al la instrua agado. Ni vivas en jarcento, en kiu la kvanto da informoj kiujn oni povas serĉi estas nemezurebla. Sufiĉas disponi pri informadika servo kaj ni, kiel neniam antaŭe okazis, havas rektan perkomputilan aliron al reto de informoj. La homaro tamen neniam sin trovis tiel orfa de edukado. Tial, la konsideroj de Rivail, ke la patrinoj komprenos lian tekston pri Aritmetiko kaj povos tion transdoni al siaj gefiloj, estis io signifoplena kaj admirinda.