Svede verkita de Alfred Smedberg

Kamparano, kiu havis sur sia farmo malgrandan monteton, foje deziris prilabori ĝin, kaj tial en unu tago komencis tie plugi. Tuj aperis la koboldo, kiu loĝis interne de la monteto, kaj demandis la kamparanon kial li plugas sur la tegmento de sia domo. La kamparano respondis ke li ne sciis ke la vireto tie loĝas, sed aldonis ke nekulturado de la monteto estas por ili ambaŭ malprofito. Li tial faris la jenan proponon: "Se vi permesos al mi planti kaj rikolti tie ĉi, mi donacos al vi ĉion, kio en la unua jaro kreskos sub la tero, dum mi prenos tion, kio kreskos supre. La sekvontan jaron mi prenos la malsupraĵojn kaj vi ricevos la supraĵojn, kaj tiel plu jare." La koboldo volonte konsentis. La kamparano tial plantis en la unua jaro tritikon, kaj la koboldo ricevis nur la radikojn, dum la kamparano prenis la tritikon mem. La sekvantan jaron li plantis napojn, prenante mem la napojn, dum li donacis al la koboldo la foliojn. Pro sia malspriteco la koboldo ne komprenis kiel la kamparano trompis lin kaj tial ili ambaŭ vivis amike multajn jarojn.