Serwis Edukacyjny
w I-LO w Tarnowie
obrazek

Materiały dla uczniów liceum

  Wyjście       Spis treści       Wstecz       Dalej  

Autorzy: dr Ian Logan i dr Frank O'Hara
Tłumaczenie: mgr Jerzy Wałaszek

©2024 mgr Jerzy Wałaszek
I LO w Tarnowie

SPIS TREŚCI

Kalkulator zmiennoprzecinkowy

TABLICA STAŁYCH

Ta pierwsza tablica zawiera pięć użytecznych i często potrzebnych liczb: zero, jeden, połowę, połowę π oraz dziesięć. Liczby są zapisane w postaci upakowanej, która zostaje rozpakowana przez procedurę UMIESZCZANIA NA STOSIE LITERAŁÓW, zobacz poniżej, aby otrzymać pożądaną postać zmiennoprzecinkową.

                  dane: stała            po rozpakowaniu:
                                         wykładnik mantysa (szesnastkowo)

32C5 stk-zero     DEFB +00               zero 00 00 00 00 00
                  DEFB +B0
                  DEFB +00

32C8 stk-one      DEFB +40               jeden 00 00 01 00 00
                  DEFB +B0
                  DEFB +00
                  DEFB +01

32CC stk-half     DEFB +30               pół 80 00 00 00 00
                  DEFB +00

32CE stk-pi/2     DEFB +F1               połowa pi 81 49 0F DA A2
                  DEFB +49
                  DEFB +0F
                  DEFB +DA
                  DEFB +A2

32D3 stk-ten      DEFB +40               dziesięć 00 00 0A 00 00
                  DEFB +B0
                  DEFB +00
                  DEFB +0A

TABLICA ADRESÓW

Ta druga tablica jest tablicą adresową sześćdziesięciu sześciu procedur operacyjnych kalkulatora. Przesunięcia używane do indeksowania tablicy są wyprowadzane albo z kodów operacyjnych w SKANOWANIU, zobacz na 2734, itp., albo z literałów następujących po instrukcji RST 0028.

     indeks  etykieta   adres        indeks  etykieta  adres
32D7 00      jump-true  8F      3319 21      tan       DA
                        36                             37
32D9 01      exchange   3C      331B 22      asn       33
                        34                             38
32DB 02      delete     A1      331D 23      acs       43
                        33                             38
32DD 03      subtract   0F      331F 24      atn       E2
                        30                             37
32DF 04      multiply   CA      3321 25      ln        13
                        30                             37
32E1 05      division   AF      3323 26      exp       C4
                        31                             36
32E3 06      to-power   51      3325 27      int       AF
                        38                             36
32E5 07      or         1B      3327 28      sqr       4A
                        35                             38
32E7 08      no-&-no    24      3329 29      sgn       92
                        35                             34
32E9 09      no-l-eql   3B      332B 2A      abs       6A
                        35                             34
32EB 0A      no-gr-eq   3B      332D 2B      peek      AC
                        35                             34
32ED 0B      nos-neql   3B      332F 2C      in        A5
                        35                             34
32EF 0C      no-grtr    3B      3331 2D      usr-no    B3
                        35                             34
32F1 0D      no-less    3B      3333 2E      str$      1F
                        35                             36
32F3 0E      nos-eql    3B      3335 2F      chr$      C9
                        35                             35
32F5 0F      addition   14      3337 30      not       01
                        30                             35
32F7 10      str-&-no   2D      3339 31      duplicate C0
                        35                             33
32F9 11      str-l-eql  3B      333B 32      n-mod-m   A0
                        35                             36
32FB 12      str-gr-eq  3B      333D 33      jump      86
                        35                             36
32FD 13      strs-neql  3B      333F 34      stk-data  C6
                        35                             33
32FF 14      str-grtr   3B      3341 35      dec-jr-nz 7A
                        35                             36
3301 15      str-less   3B      3343 36      less-0    06
                        35                             35
3303 16      strs-eql   3B      3345 37      greater-0 F9
                        35                             34
3305 17      strs-add   9C      3347 38      end-calc  9B
                        35                             36
3307 18      val$       DE      3349 39      get-argt  83
                        35                             37
3309 19      usr-$      BC      334B 3A      truncate  14
                        34                             32
330B 1A      read-in    45      334D 3B      fp-calc-2 A2
                        36                             33
330D 1B      negate     6E      334F 3C      e-to-fp   4F
                        34                             2D
330F 1C      code       69      3351 3D      re-stack  97
                        36                             32
3311 1D      val        DE      3353 3E      series-06 49
                        45                             34
3313 1E      len        74      3355 3F      stk-zero  1B
                        36                             34
3315 1F      sin        B5      3357 40      st-mem-0  2D
                        37                             34
3317 20      cos        AA      3359 41      get-mem-0 0F
                        37                             34

Uwaga: ostatnie cztery procedury są wielofunkcyjne i wejście do nich następuje z parametrem będącym kopią pięciu bitów od prawej strony pierwotnego literału. Pełny zestaw jest następujący:

Przesunięcie 3E: series-06, series-08 i series-0C                                  ; literały 86,88 i 8C.
Przesunięcie 3F: stk-zero, stk-one, stk-half, stk-pi/2 i stk-ten                   ; literały od A0 do A4.
Przesunięcie 40: st-mem-0, st-mem-1, st-mem-2, st-mem-3, st-mem-4 i st-mem-5       ; literały od C0 do C5.
Przesunięcie 41: get-mem-0, get-mem-1, get-mem-2, get-mem-3, get-mem-4 i get-mem-5 ; literały od E0 do E5.

PROCEDURA 'OBLICZANIA'

Ta procedura jest wykorzystywana do wykonywania obliczeń zmiennoprzecinkowych. Można je traktować jako trzy typy:

i.   Operacje dwuargumentowe, np. dodawanie, gdzie dwie liczby w postaci zmiennoprzecinkowej są dodawane razem w celu otrzymania jednej 'ostatniej wartości'.

ii.  Operacje jednoargumentowe, np. sin, gdzie 'ostatnia wartość' jest wymieniana z wynikiem odpowiedniej funkcji..

iii. Operacje manipulacyjne, np. st-mem-0, gdzie 'ostatnia wartość' jest kopiowana do pierwszych pięciu bajtów w obszarze pamięci kalkulatora.

Operacje do wykonania są określane jako ciąg bajtów danych, literałów, które następują po instrukcji RST 0028 wywołującej tę procedurę. Ostatnim literałem na liście jest zawsze '38', który prowadzi do zakończenia całej operacji.

W przypadku konieczności wykonania pojedynczej operacji, jej przesunięcie można przekazać do procedury CALCULATOR w rejestrze B, a '3B' do procedury SINGLE CALCULATION.

Jest możliwe również rekursywne wywoływanie tej procedury, tj. z niej samej, a w takim przypadku można korzystać ze zmiennej systemowej BREG w charakterze licznika, który kontroluje ilość wykonywanych operacji przed powrotem.

Pierwsza część tej procedury jest skomplikowana, lecz głównie wykonuje ona dwa zadania ustawiania rejestrów, aby zawierały pożądane wartości, oraz tworzenia przesunięcia wraz z możliwym parametrem z przetwarzanego w danej chwili literału.

Przesunięcie jest wykorzystywane do indeksowania tablicy adresów kalkulatora, zobacz powyżej, w celu znalezienia adresu pożądanej procedury.

Parametr jest wykorzystywany przy odwoływaniu się do procedur wielofunkcyjnych.

Uwaga: Liczba zmiennoprzecinkowa może w rzeczywistości być zbiorem parametrów łańcuchowych.

335B CALCULATE    CALL  35BF,STK-PNTRS      Załóż operację jednoargumentową i dlatego ustaw HL na wskazywanie początku
                                            "ostatniej wartości" na stosie kalkulatora, a DE na adres o jeden więcej od
                                            od końca tej liczby zmiennoprzecinkowej (STKEND).
335E GEN-ENT-1    LD    A,B                 Albo przekaż indeks pojedynczej operacji tymczasowo
                  LD    (BREG),A            do BREG, albo przy rekurencyjnym użyciu tej procedury przekaż parametr
                                            do BREG, który ma być użyty jako licznik.
3362 GEN-ENT-2    EXX                       Adres powrotny z procedury zostaje umieszczony w H'L'. Zachowuje to
                  EX    (SP),HL             wskaźnik do pierwszego literału. Wejście do kalkulatora poprzez GEN-ENT-2
                                            używane jest zawsze, gdy BREG ma jest licznikiem i nie wolno go zmieniać.
3365 RE-ENTRY     LD    (STKEND),DE         Teraz w pętli zostaną przetworzone po kolei wszystkie literały na liście,
                                            która występuje po wywołaniu tego polecenia;
                                            zatem najpierw zawsze ustaw STKEND.
                  EXX                       Przejdź do zapasowych rejestrów
                  LD    A,(HL)              i pobierz literał dla tego obiegu pętli.
                  INC   HL                  Ustaw H'L' na kolejny literał.
336C SCAN-ENT     PUSH  HL                  Wskaźnik ten zostaje na krótko zapisany na stosie maszynowym. SCAN-ENT
                                            jest używane przez procedurę SINGLE CALCULATION do znalezienia potrzebnej
                                            procedury.
                  AND   A                   Testuj rejestr A.
                  JP    P,3380,FIRST-3D     Oddziel proste literały od literałów wielozadaniowych.
                                            Skocz z literałami 00 - 3D.
                  LD    D,A                 Zapamiętaj literał w D.
                  AND   +60                 Kontynuuj tylko z bitami 5 i 6.
                  RRCA                      Cztery przesuwy w lewo robi je
                  RRCA                      teraz bitami 1 i 2.
                  RRCA
                  RRCA
                  ADD   A,+7C               Potrzebnymi indeksami są 3E-41,
                  LD    L,A                 a L będzie teraz przechowywało podwojony indeks.
                  LD    A,D                 Teraz utwórz parametr z bitów
                  AND   +1F                 0,1,2,3 & 4 literału; trzymaj parametr w A.
                  JR    338E,ENT-TABLE      Skocz naprzód, aby znaleźć adres wymaganej procedury.
3380 FIRST-3D     CP    +18                 Skocz naprzód przy wykonywaniu operacji jednoargumentowej.
                  EXX                       Wszystkie procedury dwuargumentowe wymagają, aby
                  LD    BC,+FFFB            HL wskazywało na pierwszy czynnik, a DE na drugi
                  LD    D,H                 ('ostatnia wartość') w takiej kolejności, jak występują
                  LD    E,L                 na stosie kalkulatora.
                  ADD   HL,BC
                  EXX
338C DOUBLE-A     RLCA                      Ponieważ każda pozycja w tablicy
                  LD    L,A                 adresów zajmuje dwa bajty, to utworzony indeks zostaje podwojony.
338E ENT-TABLE    LD    DE,+32D7            Adres początku tej tablicy.
                  LD    H,+00               Adres pożądanego elementu tablicy jest tworzony w HL;
                  ADD   HL,DE               a pożądany adres procedury zostaje załadowany do DE.
                  LD    E,(HL)
                  INC   HL
                  LD    D,(HL)
                  LD    HL,+3365            Adres punktu ponownego wejścia 3365
                  EX    (SP),HL             zostaje umieszczony na stosie maszynowym
                  PUSH  DE                  pod adresem procedury.
                  EXX                       Powróć do głównego zestawu rejestrów.
                  LD    BC,(STKEND-hi)      Bieżąca wartość BREG jest umieszczana w rejestrze B,
                                            zwracając w ten sposób indeks pojedynczej operacji.
                                            (Zobacz na operacje porównań pod adresem 353B).

PROCEDURA 'USUNIĘCIA ZE STOSU'

(Indeks 02: 'delete)

Procedura ta zawiera jedynie pojedynczą instrukcję RET pod adresem 33A1 powyżej. Literał '02' w tej procedurze traktowanej jako operacja dwuargumentowa, którą należy wywołać z pierwszą liczbą adresowaną przez parę rejestrów HL, a drugą liczba adresowaną przez parę rejestrów DE i wynik adresowany ponownie przez parę rejestrów HL.

Stąd pojedyncza instrukcja RET prowadzi do potraktowania pierwszej liczby jako wynikowej 'ostatniej wartości', a drugiej wartości do potraktowania jako usuniętej. Oczywiście liczba ta nie została usunięta z pamięci, lecz pozostaje nieaktywna i zostanie prawdopodobnie wkrótce nadpisana.

33A1 delete       RET                       Skok pośredni do pożądanej procedury.

PROCEDURA 'OPERACJI POJEDYNCZEJ'

(Indeks 3B:  'fp-calc-2')

Procedura ta jest wywoływana tylko ze SCANNING pod adresem 2757 szesnastkowo i używa się jej do wykonania pojedynczej operacji arytmetycznej. Indeks określający rodzaj operacji do wykonania jest dostarczany kalkulatorowi w rejestrze B  i dalej przekazywany do zmiennej systemowej BREG.

Efektem wykonania tej procedury jest głównie wykonanie skoku do odpowiedniej procedury w celu wykonania pojedynczej operacji.

33A2 fp-calc-2    POP   AF                  Usuń adres ponownego wejścia.
                  LD    A,(BREG)            Przenieś indeks do A.
                  EXX                       Wybierz alternatywny zestaw rejestrów.
                  JR    336C,SCAN-ENT       Skocz wstecz, aby znaleźć pożądany adres;
                                            umieść na stosie adres ponownego wejścia i skocz do procedury wykonującej operację.

PROCEDURA 'TESTU NA 5-BAJTÓW'

Ta procedura sprawdza, czy w pamięci znajduje się wystarczające miejsce na kolejną liczbę zmiennoprzecinkową, która ma zostać umieszczona na stosie kalkulatora.

33A9 TEST-5-SP    PUSH  DE                  Zapamiętaj chwilowo DE
                  PUSH  HL                  i HL.
                  LD    BC,+0005            Test będzie na pięć bajtów.
                  CALL  1F05,TEST-ROOM      Wykonaj test.
                  POP   HL                  Odtwórz HL
                  POP   DE                  i DE.
                  RET                       Zrobione.

PROCEDURA 'UMIESZCZENIA LICZBY NA STOSIE'

Procedura ta jest wywoływana przez BEEP i dwukrotnie przez SCANNING, aby skopiować STKEND do DE, umieścić liczbę zmiennoprzecinkową na stosie kalkulatora oraz zresetować STKEND z DE. Do wykonania faktycznego umieszczenia procedura wywołuje MOVE-FP.

33B4 STACK-NUM    LD    DE,(STKEND)         Skopiuj STKEND do DE jako adres przeznaczenia.
                  CALL  33C0,MOVE-FP        Przemieść liczbę.
                  LD    (STKEND),DE         Odtwórz STKEND z DE.
                  RET                       Zrobione.

PROCEDURA 'PRZENIESIENIA LICZBY ZMIENNOPRZECINKOWEJ'

(Indeks 31: 'duplicate')

Procedura przenosi liczbę zmiennoprzecinkową na szczyt stosu kalkulatora (3 przypadki) oraz ze szczytu stosu do obszaru pamięci kalkulatora (1 przypadek). Jest również wywoływana przez kalkulator, gdy po prostu tworzy duplikat liczby na szczycie stosu kalkulatora jako 'ostatnią wartość', powiększając w ten sposób ten stos o pięć bajtów.

33C0 MOVE-FP      CALL  33A9,TEST-5-SP      Sprawdzanie dostępności miejsca.
                  LDIR                      Przesuń te pięć bajtów.
                  RET                       Zrobione.

PROCEDURA 'UMIESZCZENIA NA STOSIE LITERAŁÓW'

(Indeks 34: 'stk-data')

Ta procedura umieszcza na stosie kalkulatora, jako 'ostatnią wartość', liczbę zmiennoprzecinkową dostarczoną do niej jako literały 2, 3, 4 lub 5.

Jeśli zostanie wywołana przy pomocy indeksu '34', to literały te następują za '34' na liście literałów; przy wywołaniu przez GENERATOR CIĄGÓW, zobacz niżej, literały są dostarczane przez podprocedurę wywołaną dla ciągów do wygenerowania, a kiedy zostanie wywołana przez POMINIĘCIE STAŁYCH lub UMIESZCZENIE NA STOSIE STAŁEJ, to literały zostaną pobrane z tablicy stałych kalkulatora (32C5-32D6).

W każdym przypadku pierwszy z dostarczonych literałów jest dzielony przez 40 szesnastkowo, a wynik całkowity plus 1 określa, czy ze źródła zostanie pobrane 1, 2, 3 lub 4 dalsze literały w celu utworzenia mantysy liczby. Niewypełnione bajty z 5 bajtów, które mają utworzyć liczbę zmiennoprzecinkową, zostają ustawione na 0. Pierwszy literał jest również używany do określenia cechy, po zredukowaniu przez modulo 40 szesnastkowo, o ile reszta nie jest równa zero, w którym to przypadku użyty zostaje drugi literał w takiej postaci, w jakiej jest, bez redukowania modulo 40 szesnastkowo. W pozostałych przypadkach do literału jest dodawane 50 szesnastkowo, co daje rozszerzony bajt cechy, e (prawdziwa cecha e' plus 80 szesnastkowo). Reszta z tych 5 bajtów zostaje umieszczona na stosie łącznie z zerami i procedura kończy działanie.

33C6 STK-DATA     LD    H,D                 Ta procedura dokonuje operacji manipulacyjnych dodawania 'ostatniej wartości'
                  LD    L,E                 do stosu kalkulatora; stąd HL jest ustawiany na adres o 1 większy niż
                                            koniec bieżącej 'ostatniej wartości', co w efekcie powoduje wskazanie wyniku.
33C8 STK-CONST    CALL  33A9,TEST-5-SP      Teraz sprawdź, czy rzeczywiście jest miejsce.
                  EXX                       Przełącz na rejestry zapasowe
                  PUSH  HL                  i umieść na stosie wskaźnik następnego literału.
                  EXX
                  EX    (SP),HL             Wymień ze sobą wskaźnik wyniku ze wskaźnikiem następnego literału.
                  PUSH  BC                  Na krótko zachowaj BC.
                  LD    A,(HL)              Umieść pierwszy literał w A
                  AND   +C0                 i podziel go przez 40 szesnastkowo, aby otrzymać
                  RLCA                      wartości całkowite 0, 1, 2 lub 3.
                  RLCA
                  LD    C,A                 Część całkowita jest przenoszona do C
                  INC   C                   i zwiększana o 1, dając w wyniku 1, 2, 3 lub 4 jako liczbę
                                            potrzebnych literałów.
                  LD    A,(HL)              Literał zostaje ponownie pobrany,
                  AND   +3F                 zredukowany przez modulo 40 szesnastkowo i pominięty,
                  JR    NZ,33DE,FORM-EXP    jeśli reszta jest równa zero;
                  INC   HL                  w którym to przypadku zostanie pobrany następny literał
                  LD    A,(HL)              i użyty bez redukowania.
33DE FORM-EXP     ADD   A,+50               Zostaje utworzona cecha, e, przez dodanie 50 szesnastkowo
                  LD    (DE),A              i umieszczenie jej na stosie kalkulatora jako pierwszy
                                            z pięciu bajtów wyniku.
                  LD    A,+05               Liczba literałów określona przez
                  SUB   C                   C zostaje pobrana ze źródła
                  INC   HL                  i umieszczona w bajtach wyniku.
                  INC   DE
                  LD    B,+00
                  LDIR
                  POP   BC                  Przywróć BC.
                  EX    (SP),HL             Zwróć wskaźnik wyniku do HL,
                  EXX                       a wskaźnik następnego literału do jego zwykłego miejsca
                  POP   HL                  w H'L'.
                  EXX
                  LD    B,A                 Liczba bajtów zerowych, które będą potrzebne na tym etapie,
                  XOR   A                   jest otrzymywana jako 5 - C - 1;
33F1 STK-ZEROS    DEC   B                   5-C-1; a bajty te są dodawane do wyniku, aby utworzyć
                  RET   Z                   potrzebne pięć bajtów liczby zmiennoprzecinkowej.
                  LD    (DE),A
                  INC   DE
                  JR    33F1,STK-ZEROS

PROCEDURA 'POMINIĘCIA STAŁYCH'

Do procedury tej wchodzi się z parą rejestrów HL przechowującą adres bazowy tablicy stałych kalkulatora i z rejestrem A zawierającym parametr określający, która z pięciu stałych jest potrzebna.

Procedura wykonuje puste operacje ładowania pięciu bajtów każdej z niepożądanych stałych do adresów 0000, 0001, 0002, 0003 i 0004 na początku obszaru ROM aż do osiągnięcia zadanej stałej.

Powrót następuje z parą rejestrów HL zawierającą adres bazowy pożądanej stałej wewnątrz tablicy stałych.

33F7 SKIP-CONS    AND   A                   Procedura kończy działanie, jeśli
33F8 SKIP-NEXT    RET   Z                   parametrem jest zero lub
                                            zostanie osiągnięta pożądana stała.
                  PUSH  AF                  Zapamiętaj parametr.
                  PUSH  DE                  Zapamiętaj wskaźnik wyniku.
                  LD    DE,+0000            Pusty adres.
                  CALL  33C8,STK-CONST      Wykonaj ładowanie na niby rozwiniętej stałej.
                  POP   DE                  Odtwórz wskaźnik wyniku.
                  POP   AF                  Odtwórz parametr.
                  DEC   A                   Zlicz obiegi pętli.
                  JR    33F8,SKIP-NEXT      Wróć do rozpatrzenia wartości licznika.

PROCEDURA 'POZYCJA W PAMIĘCI'

Ta procedura znajduje adres bazowy każdej grupy pięciu bajtów w obszarze pamięci kalkulatora, do której lub z której zostanie przesłana liczba zmiennoprzecinkowa z lub na stos kalkulatora. Wykonuje to dodając pięć razy dostarczony parametr do adresu bazowego obszaru przechowywanego w parze rejestrów HL.

Zwróć uwagę, że przy obsłudze zmiennej sterującej pętli FOR-NEXT wskaźniki zostają tak zmienione, że zmienna jest traktowana jakby była obszarem pamięci kalkulatora (zobacz pod adres 1D20).

3406 LOC-MEM      LD    C,A                 Skopiuj parametr do C.
                  RLCA                      Podwój parametr.
                  RLCA                      Podwój wynik.
                  ADD   A,C                 Dodaj wartość parametru, aby otrzymać
                                            pięciokrotność pierwotnej wartości.
                  LD    C,A                 Wynik jest potrzebny w parze rejestrów BC.
                  LD    B,+00
                  ADD   HL,BC               Utwórz adres bazowy.
                  RET                       Skończone.

PROCEDURA 'POBRANIA Z OBSZARU PAMIĘCI'

(Indeksy E0 do E5: 'get-mem-0' do 'get-mem-5')

Procedura jest wywoływana z literałami E0 do E5, a parametr pobrany z tych literałów znajduje się w rejestrze A. Procedura wywołuje POZYCJĘ W PAMIĘCI, aby umieścić pożądany adres źródłowy w parze rejestrów HL oraz PRZENIESIENIE LICZBY ZMIENNOPRZECINKOWEJ, aby przenieść powiązane pięć bajtów z obszaru pamięci kalkulatora na szczyt stosu kalkulatora, gdzie utworzą 'ostatnią wartość'.

340F get-mem-0    PUSH  DE                  Zachowaj wskaźnik wyniku.
     etc.         LD    HL,(MEM)            Pobierz wskaźnik bieżącego obszaru pamięci (zobacz wyżej).
                  CALL  3406,LOC-MEM        Znajdowany jest adres bazowy.
                  CALL  33C0,MOVE-FP        Przesłane zostaje pięć bajtów.
                  POP   HL                  Odtwórz wskaźnik wyniku.
                  RET                       Skończone.

PROCEDURA 'UMIESZCZENIA NA STOSIE STAŁEJ'

(Indeksy A0 do A4: 'stk-zero','stk-one','stk-half','stk-pi/2' i 'stk-ten')

Procedura używa POMINIĘCIA STAŁYCH do znalezienia adresu bazowego pożądanej stałej w tablicy stałych kalkulatora, a następnie wywołuje UMIESZCZENIE NA STOSIE LITERAŁÓW, aby uczynić rozwiniętą postać stałej 'ostatnią wartością' na stosie kalkulatora.

341B stk-zero     LD    H,D                 Umieść w HL wskaźnik wyniku.
                  LD    L,E
                  EXX                       Przejdź do zapasowego zestawu rejestrów
                  PUSH  HL                  i zachowaj wskaźnik następnego literału.
                  LD    HL,+32C5            Adres bazowy tablicy stałych kalkulatora.
                  EXX                       Wróć do głównego zestawu rejestrów.
                  CALL  33F7,SKIP-CONS      Znajdź pożądany adres bazowy.
                  CALL  33C8,STK-CONST      Rozwiń stała.
                  EXX
                  POP   HL                  Odtwórz wskaźnik następnego literału.
                  EXX
                  RET                       Skończone.

PROCEDURA 'ZAPAMIĘTANIA W OBSZARZE PAMIĘCI'

(Indeksy C0 do C5: 'st-mem-0' do 'st-mem-5')

Tę procedurę wywołuje się używając literałów C0 to C5 z parametrem odczytanym z nich i przechowywanym w rejestrze A. Procedura jest bardzo podobna do POBRANIA Z PAMIĘCI, jednak wskaźniki źródła i przeznaczenia są zamienione.

342D st-mem-0     PUSH  HL                  Zapamiętaj wskaźnik wyniku.
     etc.         EX    DE,HL               Chwilowo źródło do DE.
                  LD    HL,(MEM)            Pobierz wskaźnik do bieżącego obszaru pamięci.
                  CALL  3406,LOC-MEM        Znajdź adres bazowy.
                  EX    DE,HL               Zamień ze sobą wskaźniki źródła i przeznaczenia.
                  CALL  33C0,MOVE-FP        Przemieść pięć bajtów.
                  EX    DE,HL               'Ostatnia wartość' +5, tj. STKEND do DE.
                  POP   HL                  Wynik do  HL.
                  RET                       Skończone.

Zwróć uwagę, że wskaźniki HL i DE pozostają bez zmian, wskazując odpowiednio na STKEND-5 i STKEND, zatem 'ostatnia wartość' pozostaje na stosie kalkulatora. Jeśli będzie konieczne, można ją usunąć za pomocą 'delete'.

PROCEDURA 'ZAMIANY'

(Indeks 01: 'exchange')

Ta dwuargumentowa operacja 'wymienia' ze sobą pierwszą liczbę i drugą liczbę, tj. dwie liczby na szczycie stosu kalkulatora zostają zamienione miejscami.

343C EXCHANGE     LD    B,+05               Należy operować na pięciu bajtach.
343E SWAP-BYTE    LD    A,(DE)              Każdy bajt pierwszej liczby.
                  LD    C,(HL)              Każdy bajt drugiej liczby.
                  EX    DE,HL               Zamień miejscami wskaźniki źródła i przeznaczenia.
                  LD    (DE),A              Teraz bajt pierwszej liczby zostaje umieszczony w bajcie drugiej.
                  LD    (HL),C              Bajt drugiej liczby trafia do bajtu pierwszej.
                  INC   HL                  Wskaźniki są przesuwane na następne pary bajtów.
                  INC   DE
                  DJNZ  343E,SWAP-BYTE      Zamień miejscami pięć bajtów.
                  EX    DE,HL               Odtwórz poprawny stan wskaźników, ponieważ 5 jest nieparzyste.
                  RET                       Skończone.

PROCEDURA 'GENERATORA SZEREGÓW'

(Indeksy 86,88 i 8C: 'series-06','series-08' i 'series-0C')

Ta ważna procedura generuje szeregi wielomianów Czebyszewa, które wykorzystuje się do przybliżania wartości funkcji SIN, ATN, LN i EXP, a stąd do wyliczania innych funkcji arytmetycznych, które zależą od nich (COS, TAN, ASN, ACS, ** i SQR).

Wielomiany są tworzone, dla n=1,2,..., za pomocą wyrażenia rekurencyjnego:

Tn+1(z) = 2zTn(z) - Tn-1(z), gdzie Tn(z) jest n-tym wielomianem Czebyszewa w z.

W rzeczywistości szereg ten generuje:

T0, 2T1, 2T2,.... ,2Tn-1, gdzie n wynosi 6 dla SIN, 8 dla EXP i 12 dla LN oraz ATN.

Współczynniki potęg z w tych wielomianach można znaleźć w Podręczniku Funkcji Matematycznych, napisanym przez M. Abramowitza i I.A. Steguna (Dover 1965), na stronie 795.

Programy w języku BASIC pokazujące obliczanie każdej z tych funkcji są tutaj podane w Załączniku.

Mówiąc prosto, procedura ta jest wywoływana z 'ostatnią wartością' na stosie kalkulatora, powiedzmy Z, będącą liczbą odnoszącą się do argumentu, powiedzmy X, gdy zadanie polega przykładowo na obliczeniu SIN X. Wywołująca procedura również dostarcza listę stałych, które będą potrzebne (sześć stałych dla SIN). GENERATOR SZEREGÓW następnie przetwarza swoje dane i zwraca do wywołującej go procedury 'ostatnią wartość', która jest w prostej zależności do pożądanej funkcji, na przykład SIN X.

Można uważać, że procedura składa się z czterech głównych części:

   i. Ustawienie licznika pętli:

Procedura wywołująca przekazuje informację o liczbie argumentów w rejestrze A, który ma pełnić rolę licznika. Następuje ponowne wywołanie kalkulatora pod adresem GEN-ENT-1, gdzie zostaje ustawiony licznik.

3449 series-06    LD    B,A                 Przenieś parametr do B.
     etc.         CALL  335E,GEN-ENT-1      W zasadzie jest to instrukcja RST 0028, lecz z ustawieniem licznika 

  ii. Obsługa 'ostatniej wartości', Z:

Pętla generatora wymaga, aby 2*Z zostało umieszczone w mem-0, zero w mem-2, a 'ostatnia wartość' wyzerowana.

                                            stos kalkulatora
                  DEFB  +31,duplicate       Z,Z
                  DEFB  +0F,addition        2*Z
                  DEFB  +C0,st-mem-0        2*Z mem-0 zawiera 2*Z
                  DEFB  +02,delete          -


                  DEFB  +A0,stk-zero        0
                  DEFB  +C2,st-mem-2        0 mem-2 zawiera 0

 iii. Pętla główna:

Szereg jest tworzony w pętli przy wykorzystywaniu BREG jako licznika; stałe w wywołującej procedurze są kolejno umieszczane na stosie przez wywołanie STK-DATA; ponowne wejście do kalkulatora wykonywane jest w punkcie GEN-ENT-2, aby nie zaburzyć wartości BREG, a szereg przyjmuje następująca postać:

B(R) = 2*Z*B(R-1) - B(R-2) + A(R), dla R = 1,2,...,N, gdzie A(1), A(2),..., A(N) są stałymi dostarczonymi przez wywołującą procedurę (SIN, ATN, LN i EXP),  a B(0) = 0 = B(-1).

Obieg pętli o numerze(R+1) rozpoczyna się z B(R) na stosie i z 2*Z, B(R-2) i B(R-1) odpowiednio w mem-0, mem-1 i mem-2.

3453 G-LOOP       DEFB  +31,duplicate       B(R),B(R)
                  DEFB  +E0,get-mem-0       B(R),B(R),2*Z
                  DEFB  +04,multiply        B(R),2*B(R)*Z
                  DEFB  +E2,get-mem-2       B(R),2*B(R)*Z,B(R-1)
                  DEFB  +C1,st-mem-1        mem-1 zawiera B(R-1)
DEFB +38,end-calc DEFB  +03,subtract        B(R),2*B(R)*Z-B(R-1)

Na stosie kalkulatora umieszczana jest kolejna stała.

                  CALL  33C6,STK-DATA       B(R),2*B(R)*Z-B(R-1),A(R+1)

Kalkulator jest wywoływany bez niszczenia BREG.

                  CALL  3362,GEN-ENT-2
                  DEFB  +0F,addition        B(R),2*B(R)*Z-B(R-1)+A(R+1)
                  DEFB  +01,exchange        2*B(R)*Z-B(R-1)+A(R+1),B(R)
                  DEFB  +C2,st-mem-2        mem-2 zawiera B(R)
                  DEFB  +02,delete          2*B(R)*Z-B(R-1)+A(R!1) = (R!1)
                  DEFB  +35,dec-jr-nz       B(R+1)
                  DEFB  +EE, do 3453,G-LOOP

iv. Odjęcie B(N-2):

Powyższa pętla zostawia B(N) na stosie, a pożądany wynik jest otrzymywany przez B(N) - B(N-2).

                  DEFB  +E1,get-mem-1       B(N),B(N-2)
                  DEFB  +03,subtract        B(N)-B(N-2)
                  DEFB  +38,end-calc
                  RET                       Skończone.

FUNKCJA 'WARTOŚCI BEZWZGLĘDNEJ'

(Indeks 2A: 'abs')

Procedura ta wykonuje swoją operację jednoargumentową przez wyzerowanie bitu znakowego liczby zmiennoprzecinkowej.

'Małe liczby całkowite' muszą być traktowane oddzielnie. Większość pracy jest współdzielona z operacją 'minusa jednoargumentowego'.

346A abs          LD    B,+FF               B jest ustawiane na FF szesnastkowo.
                  JR    3474,NEG-TEST       Skok do procedury 'minusa jednoargumentowego'.

OPERACJA 'MINUSA JEDNOARGUMENTOWEGO'

(Indeks 1B: 'negate')

Procedura wykonuje swoją operację jednoargumentową przez zmianę znaku 'ostatniej wartości' na stosie kalkulatora.

Zero jest po prostu zwracane bez zmian. Pełne, pięciobajtowe liczby zmiennoprzecinkowe mają modyfikowany bit znaku tak, iż w efekcie zostaje on zresetowany (dla 'abs') lub zmieniony (dla 'negate'). 'Małe liczby całkowite' mają zerowany bit znaku (dla 'abs') lub negowany (dla 'negate').

346E NEGATE       CALL  34E9,TEST-ZERO      Jeśli liczba jest zerem, to procedura pozostawia je bez zmian.
                  RET   C
                  LD    B,+00               B jest ustawiane na +00 szesnastkowo dla'negate'.
'ABS' wchodzi tutaj.
3474 NEG-TEST     LD    A,(HL)              Jeśli pierwszy bajt jest zerem, to
                  AND   A                   wykonywany jest skok do obsługi 'małych liczb całkowitych'.
                  INC   HL                  Wskaż drugi bajt.
                  LD    A,B                 +FF dla 'abs', +00 dla 'negate' do A.
                  AND   +80                 Teraz +80 dla 'abs', +00 dla 'negate'.
                  OR    (HL)                To ustawia 7 w A dla 'abs', lecz nic nie zmienia dla 'negate'.
                  RLA                       Teraz bit 7 jest zmieniany, prowadząc do
                  CCF                       wyzerowania bitu 7 bajtu 2 dla 'abs'
                  RRA                       lub prostej negacji dla 'negate'.
                  LD    (HL),A              Nowy bajt 2 trafia do liczby.
                  DEC   HL                  HL wskazuje ponownie pierwszy bajt.
                  RET                       Skończone.

W przypadku liczb całkowitych wykonywana jest podobna operacja na bajcie znakowym.

3483 INT-CASE     PUSH  DE                  Zachowaj STKEND z DE.
                  PUSH  HL                  Zachowaj wskaźnik liczby z HL.
                  CALL  2D7F,INT-FETCH      Pobierz znak do C, liczbę do DE.
                  POP   HL                  Odtwórz wskaźnik do liczby w HL.
                  LD    A,B                 +FF dla 'abs', +00 dla 'negate' do A.
                  OR    C                   Teraz +FF dla 'abs', bez zmiany dla 'negate'
                  CPL                       Teraz +00 dla 'abs' lub zanegowany bajt dla 'negate'.
                  LD    C,A                 Umieszczamy go w C.
                  CALL  2D8E,INT-STORE      Zapisz wynik na stosie.
                  POP   DE                  Przywróć STKEND w DE.
                  RET

FUNKCJA 'SIGNUM'

(Indeks 29: 'sgn')

Ta procedura obsługuje funkcję SGN X i dlatego zwraca w 'ostatniej wartości' 1, jeśli X jest dodatnie, 0, jeśli X jest zerem i -1, jeśli X jest ujemne.

3492 sgn          CALL  34E9,TEST-ZERO      Jeśli liczba X jest zerem, to po prostu wróć
                  RET   C                   z zerem jako 'ostatnią wartością'.
                  PUSH  DE                  Zachowaj wskaźnik do STKEND.
                  LD    DE,+0001            W DE umieść 1.
                  INC   HL                  Wskaż drugi bajt liczby X.
                  RL    (HL)                Wprowadź bit 7 do znacznika przeniesienia.
                  DEC   HL                  Wskaż ponownie przeznaczenie.
                  SBC   A,A                 Ustaw C na zero dla X dodatniego,
                  LD    C,A                 FF szesnastkowo dla X ujemnego.
                  CALL  2D8E,INT-STORE      Umieść na stosie odpowiednio 1 lub -1.
                  POP   DE                  Odtwórz wskaźnik do STKEND.
                  RET                       Skończone.

FUNKCJA 'IN'

(Indeks 2C: 'in')

Procedura obsługuje funkcję IN X. Na poziomie procesora odczytuje stan portu X, ładując BC wartością X i wykonując instrukcję maszynową IN A,(C).

34A5 in           CALL  1E99,FIND-INT2      'Ostatnia wartość', X, jest kompresowana do BC.
                  IN    A,(C)               Pobierana jest zawartość portu X.
                  JR    34B0,IN-PK-STK      Skocz w celu umieszczenia wyniku na stosie.

FUNKCJA 'PEEK'

(Indeks 2B: 'peek')

Procedura obsługuje funkcję PEEK X. 'Ostatnia wartość' zostaje pobrana ze stosu przez wywołanie FIND-INT2 i zastąpienie jej zawartością komórki pamięci o tym adresie.

34AC peek         CALL  1E99,FIND-INT2      Pobierz 'ostatnią wartość' zaokrągloną
                                            do najbliższej liczby całkowitej; sprawdź jej zakres
                                            i zwróć ją w parze rejestrów BC.
                  LD    A,(BC)              Pobierz bajt z tego adresu.
34B0 IN-PK-STK    JP    2D28,STACK-A        Wyjdź przez skok do STACK-A.

FUNKCJA 'USR'

(Indeks 2D: 'usr-no')

Procedura ta ('USR liczba' w odróżnieniu od 'USR łańcuch') obsługuje funkcję USR X, gdzie X jest liczbą. Wartość X zostaje pobrana do BC, adres powrotny jest umieszczany na stosie i następuje wywołanie procedury w kodzie maszynowym pod adresem X.

34B3 usr-no       CALL  1E99,FIND-INT2      Pobierz 'ostatnią wartość' zaokrągloną
                                            do najbliższej liczby całkowitej; sprawdź jej zakres
                                            i zwróć ją w parze rejestrów BC.
                  LD    HL,+2D2B            Ustaw adres powrotu na procedurę STACK-BC.
                  PUSH  HL
                  PUSH  BC                  Wykonaj skok pośredni pod pożądany adres.
                  RET

Uwaga: Interesujące jest, że para rejestrów IY zostaje ponownie zainicjowana przy wykonaniu powrotu do STACK-BC, lecz ważne rejestry H'L', które przechowują wskaźnik do następnego literału, nie zostają odtworzone w przypadku zakłócenia ich zawartości. Aby powrót do BASIC'a się powiódł, przy wyjściu z kodu maszynowego użytkownika H'L' musi zawierać wewnątrz procedury SCANNING adres instrukcji 'end-calc', 2758 szesnastkowo (10072 dziesiętnie).

FUNKCJA 'USR-STRING'

(Indeks 19: 'usr-$')

Ta procedura obsługuje funkcję USR X$, gdzie X$ jest łańcuchem znakowym. Procedura zwraca w BC adres wzoru bitowego grafiki zdefiniowanej przez użytkownika, który odpowiada zawartości X$. Zgłaszany jest błąd A, jeśli X$ nie jest pojedynczym znakiem pomiędzy a i u lub grafiką zdefiniowaną przez użytkownika.

34BC usr-$        CALL  2BF1,STK-FETCH      Pobierz parametry łańcucha X$.
                  DEC   BC                  Zmniejsz długość o 1, aby ją przetestować.
                  LD    A,B                 Jeśli długość nie wynosi 1, to skocz
                  OR    C                   do raportu błędu A.
                  JR    NZ,34E7,REPORT-A
                  LD    A,(DE)              Pobierz kod pojedynczego znaku z łańcucha.
                  CALL  2C8D,ALPHA          Czy jest on literą?
                  JR    C,34D3,USR-RANGE    Jeśli tak, skocz w celu pobrania jej adresu.
                  SUB   +90                 Zmniejsz zakres grafik użytkownika do 0 - 20 dziesiętnie.
                  JR    C,34E7,REPORT-A     Błąd A, jeśli przekracza zakres.
                  CP    +15                 Jeszcze raz sprawdź zakres.
                  JR    NC,34E7,REPORT-A    Błąd A przy przekroczeniu zakresu.
                  INC   A                   Przesuń zakres grafik definiowanych przez użytkownika na 1 to 21, jako a do u.
34D3 USR-RANGE    DEC   A                   Teraz utwórz zakres 0 do 20 dla każdego przypadku.
                  ADD   A,A                 Pomnóż przez 8, aby otrzymać przesunięcie adresu.
                  ADD   A,A
                  ADD   A,A
                  CP    +A8                 Sprawdź zakres przesunięcia.
                  JR    NC,34E7,REPORT-A    Błąd A, jeśli poza zakresem.
                  LD    BC,(UDG)            Pobierz adres pierwszej grafiki użytkownika do BC.
                  ADD   A,C                 Dodaj C do przesunięcia.
                  LD    C,A                 Wynik umieść z powrotem w C.
                  JR    NC,34E4,USR-STACK   Skocz, jeśli nie ma przeniesienia.
                  INC   B                   Zwiększ B, aby otrzymać kompletny adres.
34E4 USR-STACK    JP    2D2B,STACK-BC       Skocz, aby umieścić ten adres na stosie.

Raport A - Błędny argument.

34E7 REPORT-A     RST   0008,ERROR-1        Wywołaj procedurę obsługi błędów.
                  DEFB  +09

PROCEDURA 'TESTU NA ZERO'

Ta procedura jest wywoływana przynajmniej dziewięć razy, aby sprawdzić, czy liczba zmiennoprzecinkowa jest równa zero. Test wymaga, aby pierwsze cztery bajty liczby były równe zero. Jeśli liczba rzeczywiście jest zerem, to procedura wraca z ustawionym znacznikiem przeniesienia.

34E9 TEST-ZERO    PUSH  HL                  Zapamiętaj HL na stosie.
                  PUSH  BC                  Zapamiętaj BC na stosie.
                  LD    B,A                 Zapamiętaj wartość A w B.
                  LD    A,(HL)              Pobierz pierwszy bajt.
                  INC   HL                  Wskaż na drugi bajt.
                  OR    (HL)                Wykonaj OR (alternatywa) na bitach pierwszego i drugiego bajtu.
                  INC   HL                  Wskaż na trzeci bajt.
                  OR    (HL)                Wykonaj OR wyniku i trzeciego bajtu..
                  INC   HL                  Wskaż czwarty bajt.
                  OR    (HL)                OR wyniku i czwartego bajtu.
                  LD    A,B                 Przywróć oryginalną wartość rejestru A.
                  POP   BC                  Oraz pary rejestrów BC.
                  POP   HL                  Przywróć wskaźnik liczby w HL.
                  RET   NZ                  Wróć z wyzerowanym znacznikiem przeniesienia, jeśli jeden
                                            z bajtów nie był zerem.
                  SCF                       Ustaw znacznik przeniesienia, co oznacza liczbę równą zero
                  RET                       i wróć.

OPERACJA 'WIĘKSZE OD ZERA'

(Indeks 37: 'greater-0')

Procedura zwraca w 'ostatniej wartości' 1, jeśli bieżąca 'ostatnia wartość' jest większa od 0, w przeciwnym razie zwraca 0. Jest również używana przez inne procedury do 'skoku przy plusie'.

34F9 GREATER-0    CALL  34E9,TEST-ZERO      Czy 'ostatnia wartość' jest zerem?
                  RET   C                   Jeśli tak, wróć.
                  LD    A,+FF               Skocz naprzód do MNIEJSZE OD ZERA,
                  JR    3507,SIGN-TO-C      lecz sygnalizuj potrzebę wykonania akcji odwrotnej.

FUNKCJA 'NOT'

(Indeks 30: 'not')

Procedura ta zwraca 'ostatnią wartość' równą 1, jeśli bieżąca 'ostatnia wartość' jest zerem, w przeciwnym razie zwraca 0. Jest również używana przez inne procedury do 'skoku przy zerze'.

3501 NOT          CALL  34E9,TEST-ZERO      Znacznik przeniesienia będzie ustawiony tylko wtedy,
                                            jeśli 'ostatnia wartość' jest zerem, to daje poprawny wynik.
                  JR    350B,FP-0/1         Skocz naprzód.

OPERACJA 'MNIEJSZE OD ZERA'

(Indeks 36: 'less-0')

Ta procedura zwraca 'ostatnią wartość' równą 1, jeśli bieżąca 'ostatnia wartość' jest mniejsza od zera, w przeciwnym razie zwraca zero. Jest również uzywana przez inne procedury do 'skoku przy minusie'.

3506 less-0       XOR   A                   Wyczyść rejestr A.
3507 SIGN-TO-C    INC   HL                  Wskaż na bajt znakowy.
                  XOR   (HL)                Znacznik przeniesienia jest zerowany dla liczby dodatniej, 
                  DEC   HL                  a ustawiany dla liczby ujemnej; przy wejściu z WIĘKSZE OD 0, do
                                            znacznika przeniesienia trafi przeciwny znak.

PROCEDURA 'ZERO LUB JEDEN'

Ta procedura ustawia 'ostatnią wartość' na 0, jeśli znacznik przeniesienia jest wyzerowany, a na 1, jeśli jest ustawiony. Jednakże, przy wywołaniu z 'E-TO-FP' tworzy ona 0 lub 1 nie na stosie, lecz w mem-0.

350B FP-0/1       PUSH  HL                  Zapamiętaj wskaźnik wyniku.
                  LD    A,+00               Wyczyść A bez niszczenia znacznika przeniesienia.
                  LD    (HL),A              Ustaw pierwszy bajt na zero.
                  INC   HL                  Wskaż drugi bajt.
                  LD    (HL),A              Ustaw drugi bajt na zero.
                  INC   HL                  Wskaż trzeci bajt.
                  RLA                       Wprowadź obrotem przeniesienie do A, otrzymując w A 1,
                                            jeśli znacznik przeniesienia był ustawiony, 0 jeśli nie był.
                  LD    (HL),A              Ustaw trzeci bajt na 1 lub 0.
                  RRA                       Upewnij się, że A ma ponownie wartość zero.
                  INC   HL                  Wskaż czwarty bajt.
                  LD    (HL),A              Ustaw czwarty bajt na zero.
                  INC   HL                  Wskaż piąty bajt.
                  LD    (HL),A              Ustaw piaty bajt na zero.
                  POP   HL                  Przywróć wskaźnik wyniku.
                  RET

FUNKCJA 'OR'

(Indeks 07: 'or')

Procedura ta wykonuje dwuargumentową operację 'X OR Y' i zwraca X, jeśli Y jest zerem lub 1 w przypadku przeciwnym.

351B or           EX    DE,HL               Ustaw HL na wskazywanie Y, drugiej liczby.
                  CALL  34E9,TEST-ZERO      Sprawdź, czy Y jest zerem.
                  EX    DE,HL               Odtwórz wskaźniki.
                  RET   C                   Wróć, jeśli Y było zerem; X jest teraz 'ostatnią wartością'.
                  SCF                       Ustaw znacznik przeniesienia i skocz w tył
                  JR    350B,FP-0/1         do ustawienia 'ostatniej wartości' na 1.

OPERACJA 'LICZBA AND LICZBA'

(Indeks 08: 'no-&-no')

Procedura wykonuje dwuargumentową operację 'X AND Y' i zwraca X, jeśli Y jest różne od zera lub 0 w przypadku przeciwnym.

3524 no-&-no      EX    DE,HL               Ustaw HL na Y, DE na X.
                  CALL  34E9,TEST-ZERO      Sprawdź, czy Y jest zerem.
                  EX    DE,HL               Zamień z powrotem wskaźniki.
                  RET   NC                  Wróć z X jako 'ostatnią wartością', jeśli Y było różne od 0.
                  AND   A                   Zeruj znacznik przeniesienia i skocz w tył
                  JR    350B,FP-0/1         do ustawienia 'ostatniej wartości' na 0.

OPERACJA 'ŁAŃCUCH AND LICZBA'

(Indeks 10: 'str-&-no')

Ta procedura wykonuje dwuargumentową operację 'X$ AND Y' i zwraca X$, jeśli Y jest różne od 0 lub pusty łańcuch w przypadku przeciwnym.

352D str-&-no     EX    DE,HL               Ustaw HL na Y, DE na X$
                  CALL  34E9,TEST-ZERO      Sprawdź, czy Y jest zerem.
                  EX    DE,HL               Zamień ze sobą wskaźniki.
                  RET   NC                  Wróć z X$ jako 'ostatnią wartością', jeśli Y było różne od 0.
                  PUSH  DE                  Zapamiętaj wskaźnik do liczby.
                  DEC   DE                  Wskaż na piaty bajt parametrów łańcucha, tj. MSB długości.
                  XOR   A                   Zeruj rejestr A.
                  LD    (DE),A              Ustaw MSB długości na zero.
                  DEC   DE                  Wskaż LSB.
                  LD    (DE),A              Ustaw go na zero.
                  POP   DE                  Przywróć wskaźnik.
                  RET                       Wróć z parametrami łańcucha jako 'ostatnią wartością'.

OPERACJE 'PORÓWNAŃ'

(Indeksy 09 do 0E i 11 do 16: 'no-l-eql', 'no-gr-eq', 'nos-neql', 'no-grtr', 'no-less', 'nos-eql', 'str-l-eql', 'str-gr-eq', 'strs-neql', 'str-grtr', 'str-less' i 'strs-eql')

Ta procedura używana jest do wykonywania dwunastu możliwych operacji porównań. Na początku procedury pojedynczy indeks operacji znajduje się w rejestrze B.

353B no-l-eql     LD    A,B                 Pojedynczy indeks idzie do rejestru A.
                  SUB   +08                 Obecny zakres: 01-06 i 09-0E.
                  BIT   2,A                 Ten zakres jest zmieniany na:
                  JR    NZ,3543,EX-OR-NOT   00-02, 04-06, 08-0A i 0C-0E.
                  DEC   A
3543 EX-OR-NOT    RRCA                      A dalej redukowany do 00-07 z ustawionym znacznikiem przeniesienia dla
                                            dla 'większego lub równego' i 'mniejszego niż'; następnie operacje
                                            z ustawionym przeniesieniem są traktowane jako ich przeciwieństwa
                                            po wymianie ich wartości.
                  JR    NC,354E,NU-OR-STR
                  PUSH  AF
                  PUSH  HL
                  CALL  343C,EXCHANGE
                  POP   DE
                  EX    DE,HL
                  POP   AF
354E NU-OR-STR    BIT   2,A                 Teraz porównania liczbowe są oddzielone od porównań
                  JR    NZ,3559,STRINGS     łańcuchowych przez testowanie bitu 2.
                  RRCA                      Teraz operacje liczbowe mają zakres
                                            00-01 z ustawionym przeniesieniem dla 'równego' i 'różnego'.
                  PUSH  AF                  Zapamiętaj indeks.
                  CALL  300F,SUBTRACT       Liczby zostają odjęte dla końcowych testów.
                  JR    358C,END-TESTS
3559 STRINGS      RRCA                      Porównania łańcuchowe mają teraz zakres
                                            02-03 z ustawionym przeniesieniem dla 'równego' i 'różnego'.
                  PUSH  AF                  Zapamiętaj indeks.
                  CALL  2BF1,STK-FETCH      Długość i adresy początkowe łańcuchów są pobierane
                  PUSH  DE                  ze stosu kalkulatora.
                  PUSH  BC
                  CALL  2BF1,STK-FETCH
                  POP   HL                  Długość drugiego łańcucha.
3564 BYTE-COMP    LD    A,H
                  OR    L
                  EX    (SP),HL
                  LD    A,B
                  JR    NZ,3575,SEC-PLUS    Skocz, jeśli drugi łańcuch nie jest pusty.
                  OR    C
356B SECND-LOW    POP   BC                  Tutaj drugi łańcuch jest albo pusty, albo mniejszy od pierwszego.
                  JR    Z,3572,BOTH-NULL
                  POP   AF
                  CCF                       Przeniesienie jest negowane, aby dać poprawny wynik.
                  JR    3588,STR-TEST
3572 BOTH-NULL    POP   AF                  Tutaj przeniesienie jest używane takie, jakie jest.
                  JR    3588,STR-TEST
3575 SEC-PLUS     OR    C
                  JR    Z,3585,FRST-LESS    Teraz pierwszy łańcuch jest pusty, a drugi nie.
                  LD    A,(DE)              Żaden z łańcuchów nie jest pusty, więc ich kolejne bajty
                  SUB   (HL)                są porównywane.
                  JR    C,3585,FRST-LESS    Bajt pierwszego jest mniejszy.
                  JR    NZ,356B,SECND-LOW   Bajt drugiego jest mniejszy.
                  DEC   BC                  Bajty są równe; więc
                  INC   DE                  długości są zmniejszane i wykonywany jest skok wstecz do
                  INC   HL                  BYTE-COMP, aby porównać kolejne bajty skróconych łańcuchów.
                  EX    (SP),HL
                  DEC   HL
                  JR    3564,BYTE-COMP
3585 FRST-LESS    POP   BC
                  POP   AF
                  AND   A                   Tutaj przeniesienie jest zerowane dla poprawnych wyników.
3588 STR-TEST     PUSH  AF                  Dla testów łańcuchowych na stosie kalkulatora
                  RST   0028,FP-CALC        jest umieszczane zero.
                  DEFB  +A0,stk-zero
                  DEFB  +38,end-calc
358C END-TESTS    POP   AF                  Te trzy testy, wywoływane w razie potrzeby,
                  PUSH  AF                  dają poprawne wyniki dla wszystkich dwunastu porównań.
                  CALL  C,3501,NOT
                  POP   AF                  Początkowe przeniesienie jest ustawiane dla 'różnego'
                  PUSH  AF                  i 'równego', a końcowe przeniesienie jest ustawiane
                  CALL  NC,34F9,GREATER-0   dla 'większego niż', 'mniejszego niż' i 'równego'.
                  POP   AF
                  RRCA
                  CALL  NC,3501,NOT
                  RET                       Skończone.

OPERACJA 'ŁĄCZENIA ŁAŃCUCHÓW'

(Indeks 17: 'strs-add')

Ta procedura wykonuje dwuargumentową operację 'A$+B$. Parametry tych łańcuchów zostają pobrane i wyliczana jest całkowita długość. W obszarze roboczym udostępniane jest wystarczające miejsce do pomieszczenia obu łańcuchów, gdzie zostają one przekopiowane. Stąd wynikiem tej procedury jest utworzenie tymczasowej zmiennej A$+B$, która znajduje się w obszarze roboczym.

359C strs-add     CALL  2BF1,STK-FETCH      Parametry drugiego łańcucha zostają
                  PUSH  DE                  pobrane i zapamiętane.
                  PUSH  BC
                  CALL  2BF1,STK-FETCH      Pobrane zostają parametry pierwszego łańcucha.
                  POP   HL
                  PUSH  HL                  Teraz długości są w HL i BC.
                  PUSH  DE                  Parametry pierwszego łańcucha są zapamiętywane.
                  PUSH  BC
                  ADD   HL,BC               Całkowita długość obu łańcuchów jest obliczana
                  LD    B,H                 i przekazywana do BC.
                  LD    C,L
                  RST   0030,BC-SPACES      Tworzone jest wystarczające miejsce w pamięci.
                  CALL  2AB2,STK-STORE      Parametry nowego łańcucha są przekazywane na stos kalkulatora.
                  POP   BC                  Parametry pierwszego łańcucha zostają odtworzone
                  POP   HL                  ze stosu i łańcuch jest kopiowany do obszaru roboczego
                  LD    A,B
                  OR    C                   tak długo jak nie jest pustym łańcuchem.
                  JR    Z,35B7,OTHER-STR
                  LDIR
35B7 OTHER-STR    POP   BC                  Dokładnie taka sama procedura jest wykonywana
                  POP   HL                  dla drugiego łańcucha, co daje w wyniku 'A$+B$'.
                  LD    A,B
                  OR    C
                  JR    Z,35BF,STK-PNTRS
                  LDIR

PROCEDURA 'STK-PNTRS'

Ta procedura resetuje parę rejestrów HL, tak aby wskazywała na pierwszy bajt 'ostatniej wartości', tj. na STKEND-5, a parę rejestrów DE ustawia na adres o jeden większy za 'ostatnią wartością', czyli STKEND.

35BF STK-PNTRS    LD    HL,(STKEND)         Pobierz bieżącą wartość STKEND.
                  LD    DE,+FFFB            Wpisz do DE -5 jako liczbę U2.
                  PUSH  HL                  Zapisz na stosie wartość STKEND.
                  ADD   HL,DE               Oblicz STKEND-5.
                  POP   DE                  DE teraz zawiera STKEND and HL STKEND-5.
                  RET

FUNKCJA 'CHR$'

(Indeks 2F: 'chrs')

Ta procedura obsługuje funkcję CHR$ X i tworzy jednoznakowy łańcuch w obszarze roboczym.

35C9 chrs         CALL  2DD5,FP-TO-A        'Ostatnia wartość' jest kompresowana w rejestrze A.
                  JR    C,35DC,REPORT-B     Zgłoś błąd, jeśli X było większe od 255 dziesiętnie
                  JR    NZ,35DC,REPORT-B    lub X było liczbą ujemną.
                  PUSH  AF                  Zapamiętaj skompresowaną wartość X.
                  LD    BC,+0001            Utwórz jedno wolne miejsce w obszarze roboczym.
                  RST   0030,BC-SPACES
                  POP   AF                  Pobierz wartość.
                  LD    (DE),A              Umieść ją w obszarze roboczym.
                  CALL  2AB2,STK-STORE      Przekaż parametry nowego łańcucha na stos kalkulatora.
                  EX    DE,HL               Resetuj wskaźniki.
                  RET                       Skończone.

RAPORT-B - Liczba całkowita poza zakresem

35DC REPORT-B     RST   0008,ERROR-1        Wywołaj procedurę obsługi błędów.
                  DEFB  +0A

FUNKCJE 'VAL' I 'VAL$'

(Indeksy 1D: 'val' i 18: 'val$')

Ta procedura obsługuje funkcje VAL X$ i VAL$ X$. Przy obsłudze VAL X$, zwraca 'ostatnią wartość' będącą wynikiem obliczenia wyrażenia numerycznego zawartego w łańcuchu (bez obejmujących go cudzysłowów). Przy obsłudze VAL$ X$, wyrażenie w X$ (bez ograniczających cudzysłowów) jest traktowane jako wyrażenie łańcuchowe, które zostaje obliczone, a jako 'ostatnia wartość' na stosie kalkulatora zostają zwrócone parametry do łańcucha wynikowego.

35DE val          LD    HL,(CH-ADD)         Bieżąca wartość CH-ADD zostaje
(również val$)    PUSH  HL                  przechowana na stosie maszynowym.
                  LD    A,B                 'Indeks' dla 'val' lub 'val$' musi być w rejestrze B;
                                            teraz zostaje skopiowany do A.
                  ADD   A,+E3               Dla 'val' będzie +00 z ustawionym przeniesieniem;
                                            dla 'val$' będzie +FB z wyzerowanym przeniesieniem.
                  SBC   A,A                 Utwórz +FF (bit 6 ustawiony) dla 'val',
                                            lecz +00 (bit 6 wyzerowany) dla 'val$'.
                  PUSH  AF                  Zapamiętaj ten znacznik na stosie maszynowym.
                  CALL  2BF1,STK-FETCH      Zostają pobrane parametry łańcucha;
                  PUSH  DE                  adres startowy jest zapamiętywany;
                  INC   BC                  długość jest zwiększana o 1 bajt
                  RST   0030,BC-SPACES      i w przestrzeni roboczej zostaje utworzone miejsce na łańcuch.
                  POP   HL                  Adres startowy łańcucha idzie do HL jako adres źródłowy.
                  LD    (CH-ADD),DE         Wskaźnik pierwszego nowego bajtu idzie do CH-ADD
                  PUSH  DE                  oraz na stos maszynowy.
                  LDIR                      Łańcuch jest kopiowany do obszaru roboczego wraz z dodatkowym bajtem.
                  EX    DE,HL               Wymień ze sobą wskaźniki.
                  DEC   HL                  Dodatkowy bajt zostaje zastąpiony
                  LD    (HL),+0D            znakiem 'końca wiersza' (CR – powrót karetki).
                  RES   7,(FLAGS)           Zerowany jest znacznik składni,
                  CALL  24FB,SCANNING       a łańcuch zostaje sprawdzony pod względem poprawności.
                  RST   0018,GET-CHAR       Zostaje pobrany znak za łańcuchem.
                  CP    +0D                 Sprawdza się, czy osiągnięto koniec wyrażenia.
                  JR    NZ,360C,V-RPORT-C   Jeśli nie, zgłaszany jest błąd.
                  POP   HL                  Zostaje pobrany adres początku łańcucha.
                  POP   AF                  Pobierany jest znacznik dla 'val/val$'
                  XOR   (FLAGS)             i bit 6 zostaje porównany z bitem 6 wyniku skanowania składniowego.
                  AND   +40
360C V-RPORT-C    JP    NZ,1C8A,REPORT-C    Jeśli są niezgodne, zgłoś błąd.
                  LD    (CH-ADD),HL         Adres startu ponownie do CH-ADD.
                  SET   7,(FLAGS)           Zostaje ustawiony znacznik wykonania wiersza.
                  CALL  24FB,SCANNING       Łańcuch jest traktowany jako 'następne wyrażenie'
                                            i utworzona zostaje 'ostatnia wartość' na stosie kalkulatora.
                  POP   HL                  Odtworzona zostaje oryginalna wartość CH-ADD.
                  LD    (CH-ADD),HL
                  JR    35BF,STK-PNTRS      Procedura wraca poprzez STK-PNTRS, gdzie przywracane są wskaźniki.

FUNKCJA 'STR$'

(Indeks 2E: 'str$')

Ta procedura obsługuje funkcję STR$ X i zwraca 'ostatnią wartość' jako zbiór parametrów definiujących łańcuch, który pojawiłby się na ekranie, gdyby X było wyświetlone rozkazem PRINT.

361F str$         LD    BC,+0001            Tworzone jest jedno miejsce w obszarze roboczym
                  RST   0030,BC-SPACES      i jego adres jest kopiowany
                  LD    (K-CUR),HL          do K-CUR, adres kursora.
                  PUSH  HL                  Ten adres jest również zapamiętywany na stosie.
                  LD    HL,(CURCHL)         Adres bieżącego kanału jest
                  PUSH  HL                  zapamiętywany na stosie maszynowym.
                  LD    A,+FF               Zostaje otwarty kanał 'R', który pozwala wydrukować
                  CALL  1601,CHAN-OPEN      łańcuch w przestrzeni roboczej.
                  CALL  2DE3,PRINT-FP       'Ostatnia wartość', X, zostaje teraz wydrukowana
                                            w przestrzeni roboczej, która jest zwiększana przy każdym znaku.
                  POP   HL                  Odtwórz CURCHL w HL
                  CALL  1615,CHAN-FLAG      i odtwórz odpowiednie znaczniki kanału.
                  POP   DE                  Odtwórz adres początku łańcucha.
                  LD    HL,(K-CUR)          Teraz adres kursora wskazuje bajt tuż za końcem łańcucha
                  AND   A                   i stąd różnica jest długością.
                  SBC   HL,DE
                  LD    B,H                 Przenieś długość do BC.
                  LD    C,L
                  CALL  2AB2,STK-STO-$      Przekaż parametry nowego łańcucha na stos kalkulatora.
                  EX    DE,HL               Odtwórz wskaźniki.
                  RET                       Skończone.

Uwaga: Zobacz na PRINT-FP w celu wyjaśnienia błędu 'PRINT "A"+STR$ 0.1'.

PROCEDURA 'ODCZYTU DANYCH'

(Indeks 1A: 'read-in')

Ta procedura jest wywoływana przez indeks kalkulatorowy w pierwszym wierszu procedury S-INKEY$ w SCANNING. Wydaja się, że ma ona dokonywać odczytu danych przez różne strumienie dostępne na standardowym Spectrum. Podobnie jak INKEY$ procedura zwraca łańcuch znaków.

3645 read-in      CALL  1E94,FIND-INT1      Parametr liczbowy jest kompresowany w rejestrze A.
                  CP    +10                 Czy jest mniejszy od 16?
                  JP    NC,1E9F,REPORT-B    Jeśli nie, zgłoś błąd.
                  LD    HL,(CURCHL)         Adres bieżącego kanału jest zapamiętywany
                  PUSH  HL                  na stosie maszynowym.
                  CALL  1601,CHAN-OPEN      Zostaje otwarty kanał określony parametrem.
                  CALL  15E6,INPUT-AD       Sygnał wejściowy jest przyjmowany, jak 'kod klawisza'.
                  LD    BC,+0000            Standardowa długość łańcucha wynikowego wynosi zero.
                  JR    NC,365F,R-I-STORE   Skocz, jeśli nie było sygnału.
                  INC   C                   Ustaw teraz długość na 2.
                  RST   0030,BC-SPACES      Zrób miejsce w obszarze roboczym.
                  LD    (DE),A              Wstaw do niego łańcuch.
365F R-I-STORE    CALL  2AB2,STK-STO-$      Przekaż parametry łańcucha na stos kalkulatora.
                  POP   HL                  Odtwórz CURCHL oraz
                  CALL  1615,CHAN-FLAG      odpowiednie znaczniki.
                  JP    35BF,STK-PNTRS      wyjdź, ustawiając wskaźniki.

FUNKCJA 'CODE'

(Indeks 1C: 'code')

Ta procedura obsługuje funkcję CODE A$ i zwraca kod Spectrum pierwszego znaku w A$ lub zero, jeśli A$ jest pustym łańcuchem.

3669 code         CALL  2BF1,STK-FETCH      Pobrane zostają parametry łańcucha.
                  LD    A,B                 Sprawdzana jest długość
                  OR    C                   i przy zerowej rejestr A jest
                  JR    Z,3671,STK-CODE     przekazywany jako wynik zero.
                  LD    A,(DE)              Inaczej kod pierwszego znaku trafia do A.
3671 STK-CODE     JP    2D28,STACK-A        Procedura wychodzi poprzez STACK-A, gdzie jest ustawiany wynik.

FUNKCJA 'LEN'

(Indeks 1E: 'len')

Ta procedura obsługuje funkcję LEN A$ i zwraca 'ostatnią wartość' równą długości łańcucha.

3674 len          CALL  2BF1,STK-FETCH      Pobrane zostają parametry łańcucha.
                  JP    2D2B,STACK-BC       Procedura wychodzi poprzez procedurę STACK-BC,
                                            która ustawia wynik.

PROCEDURA 'ZMNIEJSZENIA O 1 LICZNIKA'

(Indeks 35: 'dec-jr-nz')

Tę procedurę wywołuje jedynie GENERATOR SZEREGÓW i w rezultacie jest to operacja 'DJNZ', lecz licznikiem jest zmienna systemowa BREG, a nie rejestr B.

367A dec-jr-nz    EXX                       Przejdź na zapasowy zestaw rejestrów i zapamiętaj na stosie maszynowym
                  PUSH  HL                  wskaźnik do następnego literału.
                  LD    HL,+5C67            Ustaw HL na wskazywanie BREG.
                  DEC   (HL)                Zmniejsz BREG.
                  POP   HL                  Odtwórz wskaźnik następnego literału.
                  JR    NZ,3687,JUMP-2      Przy nie-zerze wykonywany jest skok naprzód.
                  INC   HL                  Wskazany zostaje następny literał.
                  EXX                       Wróć do głównego zestawu rejestrów.
                  RET                       Skończone.

PROCEDURA 'SKOKU'

(Indeks 33: 'jump')

Ta procedura wykonuje bezwarunkowy skok, jeśli zostanie wywołana przez literał '33'. Jest również używana przez poprzednią procedurę ZMNIEJSZENIA LICZNIKA O 1 i SKOKU PRZY NIE-ZERZE.

3686 JUMP         EXX                       Przejdź na zapasowy zestaw rejestrów.
3687 JUMP-2       LD    E,(HL)              Długość skoku do następnego literału jest wstawiana do rejestru E.
                  LD    A,E                 Liczba 00 lub FF szesnastkowo
                  RLA                       jest tworzona w A w zależności od tego,
                  SBC   A,A                 czy E jest dodatnie, czy ujemne,
                  LD    D,A                 a następnie zostaje skopiowana do D.
                  ADD   HL,DE               Rejestry H' i L' teraz przechowują wskaźnik następnego literału.
                  EXX                       Przywróć główny zestaw rejestrów
                  RET                       Skończone.

PROCEDURA 'SKOKU PRZY PRAWDZIE'

(Indeks 00: 'jump-true')

Ta procedura wykonuje skok warunkowy, jeśli 'ostatnia wartość' na stosie kalkulatora, lub bardziej precyzyjnie liczba adresowana bieżąco przez parę rejestrów DE, ma wartość logiczną true.

368F jump-true    INC   DE                  Wskaż na trzeci bajt, który jest równy zero lub 1.
                  INC   DE
                  LD    A,(DE)              Pobierz go do rejestru A.
                  DEC   DE                  Wskaż ponownie na pierwszy bajt.
                  DEC   DE
                  AND   A                   Sprawdź, czy trzeci bajt jest zerem.
                  JR    NZ,3686,JUMP        Jeśli nie, skocz.
                  EXX                       Przejdź na zapasowy zestaw rejestrów.
                  INC   HL                  Przeskocz bajt długości skoku.
                  EXX                       Wróć do głównego zestawu rejestrów.
                  RET                       Skończone.

PROCEDURA 'ZAKOŃCZENIA OBLICZEŃ'

(Indeks 38: 'end-calc')

Ta procedura kończy operację RST 0028.

369B end-calc     POP   AF                  Adres powrotny do kalkulatora jest usuwany.
                  EXX                       Zamiast niego na stosie maszynowym zostaje umieszczony adres
                  EX    (SP),HL             przechowywany w H'L' i jest wykonywany skok pośredni
                  EXX                       pod ten adres. H'L' będzie teraz zawierało poprzedni adres
                                            w kalkulatorowym łańcuchu adresów.
                  RET                       Skończone.

PROCEDURA 'MODULO'

(Indeks 32: 'n-mod-m')

Procedura ta oblicza M mod N, gdzie M jest dodatnią liczbą całkowitą przechowywaną na szczycie stosu kalkulatora jako 'ostatnia wartość', a N jest liczbą całkowitą przechowywaną na tym stosie pod M.

Procedura zwraca jako 'ostatnią wartość' wynik z dzielenia całkowitego N/M, a resztę z dzielenia N/M na drugim miejscu na stosie.

Procedura jest wywoływana przy obliczaniu liczby pseudolosowej do wyznaczania N mod 65537.

36A0 n-mod-m      RST   0028,FP-CALC        N,M
                  DEFB  +C0,st-mem-0        N,M mem-0 zawiera M
                  DEFB  +02,delete          N
                  DEFB  +31,duplicate       N, N
                  DEFB  +E0,get-mem-0       N, N, M
                  DEFB  +05,division        N, N/M
                  DEFB  +27,int             N, INT (N/M)
                  DEFB  +E0,get-mem-0       N, INT (N/M),M
                  DEFB  +01,exchange        N, M, INT (N/M)
                  DEFB  +C0,st-mem-0        N, M, INT (N/M) mem-0 zawiera INT (N/M)
                  DEFB  +04,multiply        N, M*INT (N/M)
                  DEFB  +03,subtract        N-M*INT (N/M)
                  DEFB  +E0,get-mem-0       N-M*INT (N/M), INT (N/M)
                  DEFB  +38,end-calc
                  RET                       Skończone.

FUNKCJA 'INT'

(Indeks 27: 'int')

Ta procedura zajmuje się funkcją INT X i zwraca 'ostatnią wartość' będącą częścią całkowitą dostarczonej wartości. I tak INT 2.4 daje 2, lecz ponieważ procedura zawsze zaokrągla wynik w dół, to INT -2.4 daje -3.

Procedura używa OBCINANIA W KIERUNKU ZERA spod adresu 3214 do utworzenia I (X) takiego, że I (2.4) daje 2, a I (-2.4) daje -2. Stąd INT X jest równe I (X) dla wartości nieujemnych X, a I (X)-1 dla wartości ujemnych parametru X, który sam nie jest liczbą całkowitą, gdzie wynikiem jest wtedy oczywiście I (X).

36AF int          RST   0028,FP-CALC        X
                  DEFB  +31,duplicate       X, X
                  DEFB  +36,less-0          X, (1/0)
                  DEFB  +00,jump-true       X
                  DEFB  +04, to 36B7,X-NEG  X

Dla wartości X nieujemnych nie jest wykonywany żaden skok i zostaje znalezione I (X).

                  DEFB  +3A,truncate        I (X)
                  DEFB  +38,end-calc
                  RET                       Skończone.

gdy X jest ujemną liczbą całkowitą, zwracane zostaje I (X), inaczej zwracane jest I (X)-1.

36B7 X-NEG        DEFB  +31,duplicate       X, X
                  DEFB  +3A,truncate        X, I (X)
                  DEFB  +C0,st-mem-0        X, I (X) mem-0 przechowuje I (X)
                  DEFB  +03,subtract        X-I (X)
                  DEFB  +E0,get-mem-0       X-I (X), I (X)
                  DEFB  +01,exchange        I (X), X-I (X)
                  DEFB  +30,not             I (X), (1/0)
                  DEFB  +00,jump-true       I (X)
                  DEFB  +03,do 36C2,EXIT    I (X)

Skok jest wykonywany dla wartości będących ujemnymi liczbami całkowitymi, inaczej skoku nie ma i zostaje wyliczone I (X)-1.

                  DEFB  +A1,stk-one         I (X), 1
                  DEFB  +03,subtract        I (X)-1

W obu przypadkach procedura kończy się wynikiem:;

36C2 EXIT         DEFB  +38,end-calc        I (X) lub I (X)-1
                  RET

FUNKCJA "WYKŁADNICZA'

(Indeks 26: 'exp')

Ta procedura obsługuje funkcję EXP X i jest pierwszą z czterech procedur korzystających z GENERATORA SZEREGÓW w celu otrzymania wielomianów Czebyszewa.

Przybliżenie EXP X jest znajdowane następująco:

i.   X jest dzielone przez LN 2 w celu otrzymania Y, aby 2 do potęgi Y dawało pożądany wynik.

ii.  Znajdowana jest wartość N taka, że N=INT Y.

iii. Znajdowana jest wartość W taka, że W=Y-N, gdzie 0 <=W <=1, co jest wymagane do zbieżności szeregów.

iv.  Tworzony jest argument Z taki, że Z=2*W-1.

v.   Użyty zostaje GENERATOR SZEREGÓW do zwrócenia 2**W.

vi.  Na koniec do wykładnika zostaje dodane N, dając 2**(N+W), co jest równe 2**Y, a stąd jest pożądanym wynikiem dla EXP X.

Metoda ta jest zilustrowana przy pomocy języka BASIC w dodatku.

36C4 EXP          RST   0028,FP-CALC        X

Wykonaj krok i.

                  DEFB  +3D,re-stack        X (w pełnej postaci zmiennoprzecinkowej)
                  DEFB  +34,stk-data        X, 1/LN 2
                  DEFB  +F1,exponent+81
                  DEFB  +38,+AA,+3B,+29
                  DEFB  +04,multiply        X/LN 2 = Y

Wykonaj krok ii.

                  DEFB  +31,duplicate       Y, Y
                  DEFB  +27,int,1C46        Y, INT Y = N
                  DEFB  +C3,st-mem-3        Y, N mem-3 zawiera N

Wykonaj krok iii.

                  DEFB  +03,subtract        Y-N = W

Wykonaj krok iv.

                  DEFB  +31,duplicate       W, W
                  DEFB  +0F,addition        2*W
                  DEFB  +A1,stk-one         2*W, 1
                  DEFB  +03,subtract        2*W-1 = Z

Wykonaj krok v, przekazując do GENERATORA SZEREGÓW parametr 8 i osiem wymaganych stałych.

                  DEFB  +88,series-08       Z
     1.           DEFB  +13,wykładnik+63
                  DEFB  +36,(+00,+00,+00)
     2.           DEFB  +58,wykładnik+68
                  DEFB  +65,+66,(+00,+00)
     3.           DEFB  +9D,wykładnik+6D
                  DEFB  +78,+65,+40,(+00)
     4.           DEFB  +A2,wykładnik+72
                  DEFB  +60,+32,+C9,(+00)
     5.           DEFB  +E7,wykładnik+77
                  DEFB  +21,+F7,+AF,+24
     6.           DEFB  +EB,wykładnik+7B
                  DEFB  +2F,+B0,+B0,+14
     7.           DEFB  +EE,wykładnik+7E
                  DEFB  +7E,+BB,+94,+58
     8.           DEFB  +F1,wykładnik+81
                  DEFB  +3A,+7E,+F8,+CF

Na końcu ostatniej pętli 'ostatnia wartość' wynosi 2**W.

Wykonaj krok vi.

                  DEFB  +E3,get-mem-3       2**W, N
                  DEFB  +38,end-calc
                  CALL  2DD5,FP-TO-A        Wartość bezwzględna N modulo 256 jest umieszczana w A.
                  JR    NZ,3705,N-NEGTV     Skocz naprzód, jeśli N jest ujemne.
                  JR    C,3703,REPORT-6     Błąd, jeśli ABS N jest większe od 255.
                  ADD   A,(HL)              Teraz dodaj ABS N do wykładnika.
                  JR    NC,370C,RESULT-OK   Skocz, o ile e nie jest większe od 255.

Raport 6 - Liczba za duża

3703 REPORT-6     RST   0008,ERROR-1        Wywołaj procedurę obsługi błędów.
3705 N-NEGTV      JR    C,370E,RSLT-ZERO    Jeśli N jest mniejsze od -255, wynik ma być zerem.
                  SUB   (HL)                Odejmij ABS N od wykładnika, ponieważ N było ujemne.
                  JR    NC,370E,RSLT-ZERO   Wynik zero, jeśli e mniejsze od zera.
                  NEG                       -e jest zamieniane w e.
370C RESULT-OK    LD    (HL),A              Wykładnik e trafia do liczby.
                  RET                       Skończone: 'ostatnia wartość' to EXP X.
370E RSLT-ZERO    RST   0028,FP-CALC        Użyj kalkulatora, aby wprowadzić zero.
                  DEFB  +02,delete
                  DEFB  +A0,stk-zero
                  DEFB  +38,end-calc
                  RET                       Skończone z EXP X = 0.

FUNKCJA 'LOGARYTM NATURALNY'

(Indeks 25: 'ln')

Ta procedura obsługuje funkcję LN X i jest drugą z czterech procedur, które używają GENERATORA SZEREGÓW do tworzenia wielomianów Czebyszewa.

Przybliżenie LN X jest znajdowane następująco:

i.  X jest sprawdzane i zgłasza się raport błędów, jeśli X jest ujemne.
ii.  X jest następnie dzielone na rzeczywisty wykładnik , e' i mantysę X' = X/(2**e'), gdzie X' jest większe lub równe 0,5, lecz wciąż mniejsze od 1.
iii. Tworzona jest pożądana wartość Y1 lub Y2. Jeśli X' jest większe od 0,8, to Y1=e'*LN 2, a w przypadku przeciwnym Y2 = (e'-1)*LN 2.
iv.  Jeśli X' jest większe od 0,8, to zostaje zapamiętane na stosie X'-1, inaczej 2*X'-1.
v.   Teraz tworzony jest argument Z: jeśli X' jest większe od 0,8, to Z = 2.5*X'-3; inaczej Z = 5*X'-3. W każdym przypadku zachodzi: -1 <=Z <=1, co jest wymagane do zbieżności szeregów.
vi.  GENERATOR SZEREGÓW zostaje użyty do utworzenia pożądanej funkcji.
vii. Na koniec proste mnożenie i dodawanie prowadzi do LN X zwracanej jako 'ostatnia wartość'.

3713 ln           RST   0028,FP-CALC        X

Wykonaj krok i.

                  DEFB  +3D,re-stack        X (w pełnej postaci zmiennoprzecinkowej)
                  DEFB  +31,duplicate       X, X
                  DEFB  +37,greater-0       X, (1/0)
                  DEFB  +00,jump-true       X
                  DEFB  +04,do 371C, VALID  X
                  DEFB  +38,end-calc        X

Raport A - Zły argument

371A REPORT-A     RST   0008,ERROR-1        Wywołaj procedurę obsługi błędów.
                  DEFB  +09

Wykonaj krok ii.

371C VALID        DEFB  +A0,stk-zero        X,0 usunięte 1 zostaje nadpisane zerem
                  DEFB  +02,delete          X
                  DEFB  +38,end-calc        X
                  LD    A,(HL)              Wykładnik, e, idzie do A.
                  LD    (HL),+80            X jest redukowane do X'.
                  CALL  2D28,STACK-A        Stos zawiera: X', e.
                  RST   0028,FP-CALC        X', e
                  DEFB  +34,stk-data        X', e, 128 (dziesiętnie)
                  DEFB  +38,wykładnik+88
                  DEFB  +00,(+00,+00,+00)
                  DEFB  +03,subtract        X', e'

Wykonaj krok iii.

                  DEFB  +01,exchange        e', X'
                  DEFB  +31,duplicate       e', X', X'
                  DEFB  +34,stk-data        e', X', X',0.8 (dziesiętnie)
                  DEFB  +F0,wykładnik+80
                  DEFB  +4C,+CC,+CC,+CD
                  DEFB  +03,subtract        e', X', X'-0.8
                  DEFB  +37,greater-0       e', X', (1/0)
                  DEFB  +00,jump-true       e', X'
                  DEFB  +08,do 373D, GRE.8  e', X'
                  DEFB  +01,exchange        X', e'
                  DEFB  +A1,stk-one         X', e', 1
                  DEFB  +03,subtract        X', e'-1
                  DEFB  +01,exchange        e'-1, X'
                  DEFB  +38,end-calc        e'-1, X'
                  INC   (HL)                Podwój X', aby dostać 2*X'.
                  RST   0028,FP-CALC        e'-1,2*X'
373D GRE.8        DEFB  +01,exchange        X',e' - X' duże.
                                            2*X',e'-1 - X' małe.
                  DEFB  +34,stk-data        X',e',LN 2
                  DEFB  +F0,wykładnik+80    2*X',e'-1, LN 2
                  DEFB  +31,+72,+17,+F8     
                  DEFB  +04,multiply        X',e'*LN 2 = Y1
                                            2*X', (e'-1)*LN 2 = Y2

Wykonaj krok iv.

                  DEFB  +01,exchange        Y1, X' - X' duże.
                                            Y2, 2*X' - X' małe.
                  DEFB  +A2,stk-half        Y1, X', .5 (dziesiętnie)
                                            Y2, 2*X', .5
                  DEFB  +03,subtract        Y1, X'-.5
                                            Y2, 2*X'-.5
                  DEFB  +A2,stk-half        Y1, X'-.5, .5
                                            Y2, 2*X'-.5, .5
                  DEFB  +03,subtract        Y1, X'-1
                                            Y2, 2*X'-1

Wykonaj krok v.

                  DEFB  +31,duplicate       Y, X'-1, X'-1
                                            Y2, 2*X'-1, 2*X'-1
                  DEFB  +34,stk-data        Y1, X'-1, X'-1, 2.5 (dziesiętnie)
                                            Y2, 2*X'-1, 2*X'-1, 2.5
                  DEFB  +32,exponent+82
                  DEFB  +20,(+00,+00,+00)
                  DEFB  +04,multiply        Y1, X'-1,2.5*X'-2.5
                                            Y2, 2*X'-1, 5*X'-2.5
                  DEFB  +A2,stk-half        Y1, X'-1,2.5*X'-2.5, .5
                                            Y2, 2*X'-1, 5*X'-2.5, .5
                  DEFB  +04,subtract        Y1, X'-1,2.5*X'-3 = Z
                                            Y2, 2*X'-1, 5*X'-3 = Z

Wykonaj krok vi, przekazując do GENERATORA SZEREGÓW parametr 12 i dwanaście wymaganych stałych.

                  DEFB  +8C,series-0C       Y1, X'-1, Z lub Y2, 2*X'-1, Z
     1.           DEFB  +11,wykładnik+61
                  DEFB  +AC,(+00,+00,+00)
     2.           DEFB  +14,wykładnik+64
                  DEFB  +09,(+00,+00,+00)
     3.           DEFB  +56,wykładnik+66
                  DEFB  +DA,+A5,(+00,+00)
     4.           DEFB  +59,wykładnik+69     
                  DEFB  +30,+C5,(+00,+00)
     5.           DEFB  +5C,wykładnik+6C
                  DEFB  +90,+AA,(+00,+00)
     6.           DEFB  +9E,wykładnik+6E
                  DEFB  +70,+6F,+61,(+00)
     7.           DEFB  +A1,wykładnik+71
                  DEFB  +CB,+DA,+96,(+00)
     8.           DEFB  +A4,wykładnik+74
                  DEFB  +31,+9F,+B4,(+00)
     9.           DEFB  +E7,wykładnik+77
                  DEFB  +A0,+FE,+5C,+FC
     10.          DEFB  +EA,wykładnik+7A
                  DEFB  +1B,+43,+CA,+36
     11.          DEFB  +ED,wykładnik+7D
                  DEFB  +A7,+9C,+7E,+5E
     12.          DEFB  +F0,wykładnik+80
                  DEFB  +6E,+23,+80,+93

Przy końcu ostatniej pętli 'ostatnia wartość' wynosi:

     albo LN X'/(X'-1) dla większych wartości X',
     albo LN (2*X')/(2*X'-1) dla wartości mniejszych.

Wykonaj krok vii.

                  DEFB  +04,multiply        Y1=LN (2**e'), LN X'
                                            Y2=LN (2**(e'-1)), LN (2*X')
                  DEFB  +0F,addition        LN (2**e')*X') = LN X
                                            LN (2**(e'-1)*2*X')  = LN X
                  DEFB  +38,end-calc        LN X
                  RET                       Skończone: 'ostatnia wartość' równa LN X.

PROCEDURA 'REDUKCJI ARGUMENTU'

(Indeks 39: 'get-argt')

Ta procedura przekształca argument X funkcji SIN X lub COS X w wartość V.

Procedura najpierw znajduje wartość Y taką, że:

Y = X/(2*PI) - INT (X/2*PI) + 0.5), gdzie Y jest większe lub równe -0,5, lecz mniejsze niż +0,5.

Procedura wraca z wynikiem:

przypadek i:   V = 4*Y, jeśli -1 <= 4*Y <= 1.
przypadek ii:  V = 2-4*Y, jeśli 1 < 4*Y < 2.
przypadek iii: V = -4*Y-2, jeśli -2 <= 4*Y < -1.

W każdym przypadku: -1 <= V <= 1 i SIN (PI*V/2) = SIN X

3783 get-argt     RST   0028,FP-CALC        X
                  DEFB  +3D,re-stack        X (w pełnej postaci zmiennoprzecinkowej)
                  DEFB  +34,stk-data        X, 1/(2*PI)
                  DEFB  +EE,wykładnik+7E
                  DEFB  +22,+F9,+83,+6E
                  DEFB  +04,multiply        X/(2*PI)
                  DEFB  +31,duplicate       X/(2*PI), X/(2*PI)
                  DEFB  +A2,stk-half        X/(2*PI), X/(2*PI), 0.5
                  DEFB  +0F,addition        X/(2*PI), X/(2*PI)+0.5
                  DEFB  +27,int,1C46        X/(2*PI), INT (X/(2*PI)+0.5)
                  DEFB  +03,subtract,174C   X/(2*PI)-INT (X/(2*PI)+0.5)=Y

Uwaga: dodając 0,5 i biorąc część całkowitą, dostajemy zaokrąglenie wyniku do najbliższej liczby całkowitej.

                  DEFB  +31,duplicate       Y, Y
                  DEFB  +0F,addition        2*Y
                  DEFB  +31,duplicate       2*Y, 2*Y
                  DEFB  +0F,addition        4*Y
                  DEFB  +31,duplicate       4*Y, 4*Y
                  DEFB  +2A,abs             4*Y, ABS (4*Y)
                  DEFB  +A1,stk-one         4*Y, ABS (4*Y), 1
                  DEFB  +03,subtract        4*Y, ABS (4*Y)-1 = Z
                  DEFB  +31,duplicate       4*Y, Z, Z
                  DEFB  +37,greater-0       4*Y, Z, (1/0)
                  DEFB  +C0,st-mem-0        Mem-0 przechowuje wynik testu.
                  DEFB  +00,jump-true       4*Y, Z
                  DEFB  +04, do 37A1,ZPLUS  4*Y, Z
                  DEFB  +02,delete          4*Y
                  DEFB  +38,end-calc        4*Y = V - przypadek i.
                  RET                       Skończone.

Jeśli został wykonany skok, kontynuujemy.

37A1 ZPLUS        DEFB  +A1,stk-one         4*Y, Z, 1
                  DEFB  +03,subtract        4*Y, Z-1
                  DEFB  +01,exchange        Z-1,4*Y
                  DEFB  +36,less-0          Z-1,(1/0)
                  DEFB  +00,jump-true       Z-1
                  DEFB  +02,do 37A8,YNEG    Z-1
                  DEFB  +1B,negate          1-Z
37A8 YNEG         DEFB  +38,end-calc        1-Z = V - przypadek ii.
                                            Z-1 = V - przypadek iii.
                  RET                       Skończone.

FUNKCJA 'COSINUS'

(Indeks 20: 'cos')

Ta procedura obsługuje funkcję COS X i zwraca 'ostatnią wartość' równą przybliżeniu COS X.

Procedura korzysta z wyrażenia:

COS X = SIN (PI*W/2), gdzie -1 <= W <=1.

Przy wyprowadzaniu W dla X procedura wykorzystuje wynik otrzymany w poprzedniej procedurze i przechowany w tym celu w mem-0. Wykonuje wtedy skok do procedury SINE, wchodząc do niej pod adresem C-ENT, aby utworzyć jako 'ostatnią wartość' COS X.

37AA cos          RST   0028,FP-CALC.       X
                  DEFB  +39,get-argt        V
                  DEFB  +2A,abs             ABS V
                  DEFB  +A1,stk-one         ABS V, 1
                  DEFB  +03,subtract        ABS V-1
                  DEFB  +E0,get-mem-0       ABS V-1, (1/0)
                  DEFB  +00,jump-true       ABS V-1
                  DEFB  +06, do 37B7,C-ENT  ABS V-1 = W

Jeśli skok nie został wykonany, to kontynuujemy.

                  DEFB  +1B,negate          1-ABS V
                  DEFB  +33,jump            1-ABS V
                  DEFB  +03, do 37B7,C-ENT  1-ABS V = W

FUNKCJA 'SINUS'

(Indeks 1F: 'sin')

Ta procedura obsługuje funkcję SIN X i jest trzecią z czterech procedur wykorzystujących GENERATOR SZEREGÓW do tworzenia wielomianów Czebyszewa.

Przybliżenie SIN X jest znajdowane następująco:

i. Argument X zostaje zredukowany i w tym przypadku W = V bezpośrednio.

Zwróć uwagę, że -1 <= W <= 1, co jest wymagane do zbieżności szeregu.

ii. Utworzony zostaje argument Z taki, że Z=2*W*W-1.

iii. GENERATOR SZEREGÓW jest wykorzystywany do zwrócenia (SIN (PI*W/2))/W
iv. Na koniec proste mnożenie daje SIN X.

37B5 sin          RST   0028 FP-CALC        X

Wykonaj krok i.

                  DEFB  +39,get-argt        W

Wykonaj krok ii. Procedura od tego punktu jest wspólna dla funkcji SINUS i COSINUS.

37B7 C-ENT        DEFB  +31,duplicate       W, W
                  DEFB  +31,duplicate       W, W, W
                  DEFB  +04,multiply        W, W*W
                  DEFB  +31,duplicate       W, W*W, W*W
                  DEFB  +0F,addition        W, 2*W*W
                  DEFB  +A1,stk-one         W, 2*W*W, 1
                  DEFB  +03,subtract        W, 2*W*W-1 = Z

Wykonaj krok iii, przekazując do GENERATORA SZEREGÓW parametr 6 oraz sześć potrzebnych stałych.

                  DEFB  +86,series-06       W, Z
     1.           DEFB  +14,wykładnik+64
                  DEFB  +E6,(+00,+00,+00)
     2.           DEFB  +5C,wykładnik+6C
                  DEFB  +1F,+0B,(+00,+00)
     3.           DEFB  +A3,wykładnik+73
                  DEFB  +8F,+38,+EE,(+00)
     4.           DEFB  +E9,wykładnik+79
                  DEFB  +15,+63,+BB,+23
     5.           DEFB  +EE,wykładnik+7E
                  DEFB  +92,+0D,+CD,+ED
     6.           DEFB  +F1,wykładnik+81
                  DEFB  +23,+5D,+1B,+EA

Przy końcu ostatniej pętli 'ostatnia wartość' jest równa (SIN (PI*W/2))/W.

Wykonaj krok v.

                  DEFB  +04,multiply        SIN (PI*W/2) = SIN X (lub = COS X)
                  DEFB  +38,end-calc        
                  RET                       Skończone: 'ostatnia wartość' = SIN X.
                                            lub ('ostatnia wartość' = COS X)

FUNKCJA 'TANGENS'

(Indeks 21: 'tan')

Ta procedura obsługuje funkcję TAN X. Zwraca ona po prostu SIN X/COS X z nadmiarem arytmetycznym, jeśli COS X = 0.

37DA tan          RST   0028,FP-CALC        X
                  DEFB  +31,duplicate       X, X
                  DEFB  +1F,sin             X, SIN X
                  DEFB  +01,exchange        SIN X, X
                  DEFB  +20,cos             SIN X,COS X
                  DEFB  +05,division        SIN X/COS X = TAN X
                                            Zgłoś błąd w razie potrzeby.
                  DEFB  +38,end-calc        TAN X
                  RET                       Skończone: 'ostatnia wartość' = TAN X.

FUNKCJA 'ARCUS TANGENS'

(Indeks 24: 'atn')

Ta procedura obsługuje funkcję ATN X i jest ostatnią z czterech procedur używających GENERATORA SZEREGÓW do otrzymywania wielomianów Czebyszewa. Zwraca liczbę rzeczywistą z zakresu pomiędzy -PI/2 a PI/2 równą wartości w radianach kata, którego tangensem jest X.

Przybliżenie ATN X jest znajdowane następująco:

i. Wartości W i Y są znajdowane dla trzech przypadków X takich, że:
przypadek i:   jeśli -1 < X < 1, to W = 0 i Y = X.
przypadek ii:  jeśli -1 <= X, to W = PI/2 i Y = -1/X.
przypadek iii: jeśli X < =- 1, to W = -PI/2 i Y = -1/X.

W każdym przypadku jest -1 <= Y <=1, co jest wymagane do zbieżności szeregów.

ii. Zostaje utworzony argument Z taki, że:
przypadek i:   jeśli -1 < X < 1, to Z = 2*Y*Y-1 = 2*X*X-1.
przypadek ii:  jeśli 1 < X, to Z = 2*Y*Y-1 = 2/(X*X)-1.
przypadek iii: jeśli X < =-1, to Z = 2*Y*Y-1 = 2/(X*X)-1.

iii. Wykorzystany zostaje GENERATOR SZEREGÓW do wyliczenia wartości pożądanej funkcji.

iv. Na koniec proste mnożenie i dodawanie dają ATN X.

Wykonaj krok i.

37E2 atn          CALL  3297,RE-STACK       Użyj pełnej postaci zmiennoprzecinkowej wartości X.
                  LD    A,(HL)              Pobierz wykładnik X.
                  CP    +81                 
                  JR    C,37F8,SMALL        Skocz naprzód dla przypadku i:Y = X.
                  RST   0028,FP-CALC        X
                  DEFB  +A1,stk-one         X, 1
                  DEFB  +1B,negate          X,-1
                  DEFB  +01,exchange        -1, X
                  DEFB  +05,division        -1/X
                  DEFB  +31,duplicate       -1/X, -1/X
                  DEFB  +36,less-0          -1/X, (1/0)
                  DEFB  +A3,stk-pi/2        -1/X, (1/0), PI/2
                  DEFB  +01,exchange        -1/X, PI/2, (1/0)
                  DEFB  +00,jump-true       -1/X, PI/2
                  DEFB  +06, do 37FA,CASES  Skocz naprzód dla przypadku ii: Y = -1/X  W = PI/2
                  DEFB  +1B,negate          -1/X, -PI/2
                  DEFB  +33,jump            -1/X, -PI/2
                  DEFB  +03,to 37FA,CASES   Skocz naprzód dla przypadku iii: Y = -1/X  W = -PI/2
37F8 SMALL        RST   0028,FP-CALC        Y
                  DEFB  +A0,stk-zero        Y, 0
                                            Kontynuuj dla przypadku i: W = 0

Wykonaj krok ii.

37FA CASES        DEFB  +01,exchange        W, Y
                  DEFB  +31,duplicate       W, Y, Y
                  DEFB  +31,duplicate       W, Y, Y, Y
                  DEFB  +04,multiply        W, Y, Y*Y
                  DEFB  +31,duplicate       W, Y, Y*Y, Y*Y
                  DEFB  +0F,addition        W, Y, 2*Y*Y
                  DEFB  +A1,stk-one         W, Y, 2*Y*Y, 1
                  DEFB  +03,subtract        W, Y, 2*Y*Y-1 = Z

Wykonaj krok iii, przekazując do GENERATORA SZEREGÓW parametr '12' oraz dwanaście wymaganych stałych.

                  DEFB  +8C,series-0C       W, Y, Z
     1.           DEFB  +10,wykładnik+60     
                  DEFB  +B2,(+00,+00,+00)
     2.           DEFB  +13,wykładnik+63
                  DEFB  +0E,(+00,+00,+00)
     3.           DEFB  +55,wykładnik+65
                  DEFB  +E4,+8D,(+00,+00)
     4.           DEFB  +58,wykładnik+68
                  DEFB  +39,+BC,(+00,+00)
     5.           DEFB  +5B,wykładnik+6B
                  DEFB  +98,+FD,(+00,+00)
     6.           DEFB  +9E,wykładnik+6E
                  DEFB  +00,+36,+75,(+00)
     7.           DEFB  +A0,wykładnik+70
                  DEFB  +DB,+E8,+B4,(+00)
     8.           DEFB  +63,wykładnik+73
                  DEFB  +42,+C4,(+00,+00)
     9.           DEFB  +E6,wykładnik+76
                  DEFB  +B5,+09,+36,+BE
     10.          DEFB  +E9,wykładnik+79
                  DEFB  +36,+73,+1B,+5D
     11.          DEFB  +EC,wykładnik+7C
                  DEFB  +D8,+DE,+63,+BE
     12.          DEFB  +F0,wykładnik+80
                  DEFB  +61,+A1,+B3,+0C

Na końcu otrzymujemy jako 'ostatnią wartość':

     ATN X/X            - przypadek i.
     ATN (-1/X)/(-1/X)  - przypadek ii.
     ATN (-1/X)/(-1/X)  - przypadek iii.

Wykonaj krok iv.

                  DEFB  +04,multiply        W, ATN X      - przypadek i.
                                            W, ATN (-1/X) - przypadek ii.
                                            W, ATN (-1/X) - przypadek iii.
                  DEFB  +0F,addition        ATN X - teraz wszystkie przypadki.
                  DEFB  +38,end-calc        
                  RET                       Skończone: 'ostatnia wartość' = ATN X.

FUNKCJA 'ARCUS SINUS'

(Indeks 22: 'asn')

Ta procedura obsługuje funkcję ASN X i zwraca liczbę rzeczywistą w przedziale od -PI/2 do PI/2 włącznie, która jest równa wartości kata w radianach, dla którego sinus wynosi X. Stąd jeśli Y = ASN X, to X = SIN Y.

Funkcja wykorzystuje równoważność trygonometryczną:

TAN (Y/2) = SIN Y/1(1+COS Y)

do otrzymania TAN (Y/2), a stąd (korzystając z ATN) Y/2 i ostatecznie Y.

3833 asn          RST   0028,FP-CALC        X
                  DEFB  +31,duplicate       X, X
                  DEFB  +31,duplicate       X, X, X
                  DEFB  +04,multiply        X, X*X
                  DEFB  +A1,stk-one         X, X*X, 1
                  DEFB  +03,subtract        X, X*X-1
                  DEFB  +1B,negate          X,1-X*X
                  DEFB  +28,sqr             X,SQR (1-X*X)
                  DEFB  +A1,stk-one         X,SQR (1-X*X), 1
                  DEFB  +0F,addition        X, 1+SQR (1-X*X)
                  DEFB  +05,division        X/(1+SQR (1-X*X)) = TAN(Y/2)
                  DEFB  +24,atn             Y/2
                  DEFB  +31,duplicate       Y/2, Y/2
                  DEFB  +0F,addition        Y = ASN X
                  DEFB  +38,end-calc        
                  RET                       Skończone: 'ostatnia wartość' = ASN X.

FUNKCJA 'ARCUS COSINUS'

(Indeks 23: 'acs')

Ta procedura obsługuje funkcję ACS X i zwraca liczbę rzeczywistą od zera do PI włącznie, która jest równa wartości kąta w radianach, dla którego kosinus wynosi X.

Wykorzystywana jest tu relacja:

ACS X = PI/2 - ASN X

3843 acs          RST   0028,FP-CALC        X
                  DEFB  +22,asn             ASN X
                  DEFB  +A3,stk-pi/2        ASN X,PI/2
                  DEFN  +03,subtract        ASN X-PI/2
                  DEFB  +1B,negate          PI/2-ASN X = ACS X
                  DEFB  +38,end-calc
                  RET                       Skończone: 'ostatnia wartość' = ACS X.

PROCEDURA 'PIERWIASTEK KWADRATOWY'

(Indeks 28: 'sqr')

Ta procedura obsługuje funkcję SQR X i zwraca dodatni pierwiastek kwadratowy liczby rzeczywistej X, jeśli ta jest dodatnia, a zero, jeśli X = 0. Ujemna wartość X powoduje zgłoszenie błędu A - nieprawidłowy argument (poprzez In w procedurze POTĘGOWANIE).

Procedura traktuje operację pierwiastka kwadratowego jako X**.5 i dlatego umieszcza na stosie wartość 0,5, po czym przechodzi bezpośrednio do procedury POTĘGOWANIE.

384A sqr          RST   0028,FP-CALC        X
                  DEFB  +31,duplicate       X,X
                  DEFB  +30,not             X,(1/0)
                  DEFB  +00,jump-true       X
                  DEFB  +1E,do 386C,LAST    X

Skok zostaje wykonany, jeśli X = 0, inaczej procedura wykonuje się dalej z:

                  DEFB  +A2,stk-half        X,.5
                  DEFB  +38,end-calc

A następnie znajdowany jest wynik X**.5.

PROCEDURA 'POTĘGOWANIE'

(Indeks 06: 'to-power')

Procedura wykonuje dwuargumentową operację podnoszenia pierwszej liczby X do potęgi określonej drugą liczbą Y.

Procedura traktuje wynik X**Y jako równoważność EXP (Y*LN X). Zwraca tę wartość o ile X nie jest równe zero, w którym to przypadku zwraca 1, jeśli Y jest również zerem (0**0=1), zwraca zero, jeśli Y jest dodatnie lub zgłasza nadmiar arytmetyczny, jeśli Y jest ujemne.

3851 to-power     RST  0028,FP-CALC         X,Y
                  DEFB  +01,exchange        Y,X
                  DEFB  +31,duplicate       Y,X,X
                  DEFB  +30,not             Y,X,(1/0)
                  DEFB  +00,jump-true       Y,X
                  DEFB  +07,do 385D,XIS0    Y,X

Skok jest wykonywany, jeśli X = 0, inaczej tworzone jest EXP (Y*LN X).

                  DEFB  +25,ln              Y,LN X

Dając raport błędu A, jeśli X jest ujemne.

                  DEFB  +04,multiply        Y*LN X
                  DEFB  +38,end-calc
                  JP    36C4,EXP            Wyjdź poprzez EXP, aby utworzyć EXP(Y*LN X).

Wartość X wynosi zero, zatem należy rozważyć trzy możliwe przypadki z tym związane.

385D XIS0         DEFB  +02,delete          Y
                  DEFB  +31,duplicate       Y,Y
                  DEFB  +30,not             Y,(1/0)
                  DEFB  +00,jump-true       Y

                  DEFB  +09,to 386A,ONE     Y

Skok jest wykonywany, jeśli X = 0 i Y = 0, inaczej procedura kontynuuje się.

                  DEFB  +A0,stk-zero        Y,0
                  DEFB  +01,exchange        0,Y
                  DEFB  +37,greater-0       0,(1/0)
                  DEFB  +00,jump-true       0
                  DEFB  +06,to 386C,LAST    0

Skok jest wykonywany, jeśli X = 0, a Y jest dodatnie, inaczej procedura kontynuuje się.

                  DEFB  +A1,stk-one         0,1
                  DEFB  +01,exchange        1,0
                  DEFB  +05,division        Wyjdź poprzez 'division', ponieważ dzielenie przez
                                            zero daje 'nadmiar arytmetyczny'.

Wynik operacji ma być równy 1.

386A ONE          DEFB +02,delete           -
                  DEFB +A1,stk-one          1

Teraz wróć z 'ostatnią wartością' na stosie kalkulatora będącą wynikiem 0**Y.

386C LAST         DEFB +38,end-calc         (1/0)
                  RET                       Skończone: 'ostatnia wartość' równa 0 lub 1.

386E - 3CFF Ten obszar jest zapasowy, przechowuje bajty +FF.

3D00 - 3FFF Tutaj znajdują się matryce znaków. Każdy znak posiada matrycę z 8 bajtów o kodach. Na przykład litera 'A' posiada matrycę o wartościach 00 3C 42 42 7E 42 42 00, co w systemie dwójkowym wygląda następująco:

00000000
00111100
01000010
01000010
01111110
01000010
01000010
00000000

Na początek:  podrozdziału   strony 

Zespół Przedmiotowy
Chemii-Fizyki-Informatyki

w I Liceum Ogólnokształcącym
im. Kazimierza Brodzińskiego
w Tarnowie
ul. Piłsudskiego 4
©2024 mgr Jerzy Wałaszek

Materiały tylko do użytku dydaktycznego. Ich kopiowanie i powielanie jest dozwolone
pod warunkiem podania źródła oraz niepobierania za to pieniędzy.

Pytania proszę przesyłać na adres email: i-lo@eduinf.waw.pl

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Jeśli nie chcesz ich otrzymywać, zablokuj je w swojej przeglądarce.

Informacje dodatkowe.