©2009 mgr Jerzy Wałaszek
I LO w Tarnowie
|
Wyjście Spis treści Poprzedni Następny
|
©2009 mgr Jerzy Wałaszek
|
Al la Elementa Kurso
Leciono: 16 17
18 19 20 21
22 23 24 25
La Esperanta-pola kaj pola-Esperanta vortaretoj
Schemat czasów złożonych czasownika
La skemo pri la kunmetitaj tempoj de la verbo
Se mi trinkas kafon ĉiutage je la 8-a matene, sekve
| ĉiutage | je la 7-a je la 8-a je la 9-a | mi mi mi | estas estas estas |
trinkonta trinkanta trinkinta | kafon kafon kafon |
| hieraŭ |
je la 7-a je la 8-a je la 9-a | mi mi mi |
estis estis estis | trinkonta trinkanta trinkinta |
kafon kafon kafon |
| morgaŭ | je la 7-a je la 8-a je la 9-a | mi mi mi | estos estos estos |
trinkonta trinkanta trinkinta | kafon kafon kafon |
(laŭ Seppik – La tuta Esperanto)
Tryb przypuszczający (warunkowy)
|
herbo – trawa herbejo – łąka pluvo – deszcz sopiro – tęsknota panoramo – krajobraz, panorama sako – worek, torba, sakwa botelo – butelka, flaszka provizaĵo – prowiant, zapas żywności limonado – lemoniada fajfilo – gwizdek bukedo – bukiet fiŝkaptisto – rybak fiŝhoko, hokfiŝkaptilo – wędka hoketo – haczyk vermo – robak fiŝkaptila korko – pławik ponto – most imago – wyobrażenie, pojęcie ago – czyn kreitaĵo – stworzenie suferado – cierpienie flanko – strona, bok turmento – męczarnia skemo – schemat ora – złoty arĝenta – srebrny pasia – namiętny brava – dzielny scivola – ciekawy bedaŭrinda – godny pożałowania kompatinda – godny litości, biedny anonci – ogłaszać, oznajmiać forporti – unieś hen fortiri – odciągać, wyciągać forkuri – uciekać | foresti – być
nieobecnym blovi – dąć, wiać, dmuchać reteni – zatrzymywać, powstrzymywać sukcesi – udawać się permesi – pozwalać deflankiĝi – zbaczać halti – zatrzymywać się supreniri – iść do góry, wchodzić na górę suprentiri – wyciągać do góry eltiri – wyciągać elŝiri sin – wyrwać się elpaki – wypakować admiri – podziwiać ĉesi – przestać eviti – unikać ordigi – uporządkować kunvoki – zwołać subakviĝi – zanurzyć się w wodzie rimarki – zauważyć prokrasti – zwlekać, odkładać na później trudi – narzucać coś komuś plenumi – wykonać ĉagreni – martwić ĉargreniĝi – martwić się koleri – gniewać się buĉi – zabijać na mięso fervore – gorliwie subite – nagle prudente – roztropnie antaŭ ol – zanim ĉiufoje – za każdym razem pli kaj pli – coraz więcej multe pli – o wiele więcej sekve – więc ekster – poza |
Kiam alvenis bela printempo...
Kiam la vintro finiĝis, alvenis la ĝojiga printempo, anoncita de modestaj kampfloroj kaj birdoj, kiuj revenis al ni el varmaj landoj. La tagoj estas jam multe pli longaj kaj la oraj sunradioj agrable varmigas la teron. Fortaj ventoj kaj pluvoj forportis jam lastajn restojn de la neĝo. Nun ili silentas kaj nur mildaj ventetoj blovas tra la kampoj. La arboj ankoraŭ ne surmetis sian vardan ornamon, sed sur la herbejoj kaj en la arbaroj la delikataj unuaj floroj jam salutas la sunon. La tero elspiras fortan odoron. El ĉiu arbo aŭdiĝas la gajaj voĉoj de la kantbirdoj. Ni tre volonte forkuras el la hejmo por pilkludi sur la ludejoj, sur vastaj placoj kaj kampoj ekster la urbo. Forta sopiro fortiras nin ankaŭ el la lernejo. Nun ni pli ŝatas ludi en la sunradioj ol sidi en la klasoĉambro, ĉar la printempo estas la plej ĉarma sezono kaj ni volas ĝin plene ĝui. Sed niaj taskoj nin retenas: ni devas lerni diligente kaj fervore por esti iam taŭgaj kaj bravaj civitanoj. Sinjoro instruisto promesis al ni aranĝi komunan printempan ekskurson al la plej proksima ĉirkaŭaĵo. Ni tre ĝojas kaj malpacience atendas tiun tagon.
La printempa ekskurso
Sabaton, la 15-an de majo, ni ĉiuj kolektiĝis je la 8-a antaŭ la lernejo. Estis belega, ĉarma mateno, neniu nubo sur la ĉielo. Ĉiuj alvenis por partopreni en la printempa ekskurso. Ni tuj ekmarŝis kaj post unu horo ni atingis belan vilaĝon, kie ni faris mallongan halton por iom ripozi. Post kelka tempo ni deflankiĝis kaj supreniris la monteton, de kie ni povis admiri la vastan panoramon. Ĉi tie ni devis restadi du horojn por manĝi kaj ludi. Ĉiu el ni elpakis el sia sako la provizaĵon kaj ekmanĝis. Ĉar ni havis en sakoj botelojn kun limonado, ni povis tuj trankviligi nian soifon. Poste ni ĉesis manĝi, ni ordigis niajn sakojn kaj ni iris amuziĝi per diversaj pilkludoj. Unuj el ni, kiuj estis pasiaj piedpilkludantoj, forkuris kun sia pilko sur la vastan herbejon, aliaj ludis per manpilko, kiu estas ankaŭ amuza pilkludo. Post la 14-a horo la instruisto kunvokis nin ĉiujn per fajfilo kaj kontrolis la nombron de ni. Feliĉe neniu forestis. Je la 17-a ni revenis hejmen, tre lacaj kun sunbrunigitaj vizaĝoj, sed ege kontentaj. Al la patrinjo mi alportis malgrandan bukedon de freŝaj kampfloroj, ĉar ŝi tre ŝatas ilin.
 |
La Fakgrupo de Kemio-Fiziko-Informatiko en la Unua Liceo Ĝeneraledukada nomita al Kazimierz Brodziński en Tarnowo Str. Piłsudskiego 4 ©2024 mag. Jerzy Wałaszek |
La materialoj nur por edukada uzado. Ilia kopiado kaj multobligado licas
nur se oni sciigas pri la fonto kaj ne demandas monon por ili.
Bonvolu sendi demandojn al: i-lo@eduinf.waw.pl
Nia edukada servo uzas kuketojn. Se vi ne volas ricevi ilin, bloku ilin en via legilo.