Serwis Edukacyjny w I-LO w Tarnowie Materiały dla uczniów liceum |
Wyjście Spis treści Wstecz Dalej
Autor artykułu: mgr Jerzy Wałaszek |
©2024 mgr Jerzy Wałaszek |
W grafice wektorowej obraz zbudowany jest z obiektów opisanych w sposób matematyczny. Podstawową bolączką grafiki rastrowej jest utrata jakości przy różnych transformacjach. Spowodowane jest to ziarnistością, nieciągłością obrazów rastrowych, które zbudowane są z punktów obrazowych, pikseli. Przeanalizujmy prosty przykład:
W grafice wektorowej okrąg jest obiektem:
Komputer zapamiętuje współrzędne jego środka (x,y), promień r oraz parametry obrysu (kolor, grubość, itp.). Zwróć uwagę, że w tej reprezentacji wielkość okręgu nie gra roli. Jeśli chcesz mieć okrąg mały, zmniejszasz jego promień. Jeśli duży, zwiększasz promień i zawsze będzie to okrąg. Nie nastąpi utrata jakości. W grafice rastrowej okrąg jest pamiętany jako zbiór pikseli. Jeśli zmniejszymy rozmiar okręgu, to zajmie on mniej pikseli na obrazie i część informacji zostanie utracona. Przy powiększeniu wystąpi utrata jakości:
→ | → |
Grafika wektorowa zachowuje jakość przy transformacjach. Dlaczego zatem wszyscy jej nie stosują? Powód jest prosty. Obrazy rastrowe lepiej odwzorowują zdjęcia, filmy. Grafika wektorowa nadaje się z kolei lepiej do rysunków, na których operuje się obszarami i liniami.
Program Inkscape jest edytorem grafiki wektorowej o bardzo dużych możliwościach. Inkscape jest darmowy i posiada wszelkie licencje. Oczywiście ustępuje programom profesjonalnym, lecz dla amatora nie robi to zbytniej różnicy. I tak jego możliwości są dużo, dużo większe niż potrzebuje przeciętny użytkownik.
Jeśli nie posiadasz jeszcze tego programu, zainstaluj go wg instrukcji podanych tutaj. Zaletą Inkscape'a jest to, iż identyczne wersje są dostępne w systemach Linux i Windows.
Uruchom program Inkscape. Na ekranie pojawi się okno robocze:
Układ okna jest standardowy: u góry pasek menu oraz pasek własności wybranego narzędzia. Z lewej strony znajduje się przybornik z różnymi narzędziami. Po prawej stronie mamy pasek z opcjami. Na dole znajduje się paleta kolorów, pod którą jest pasek przewijania. Na samym spodzie okna jest pasek stanu, na którym pojawiają się różne dodatkowe informacje.
Centralne miejsce zajmuje edytor grafiki. Widoczny tutaj prostokąt symbolizuje pole wydruku na kartce papieru. Elementy znajdujące się wewnątrz tego prostokąta, będą drukowane, a te, które znajdą się poza prostokątem, nie będą drukowane. Inscape pozwala pracować tylko z jedną stroną grafiki, jednak możesz uruchomić naraz kilka egzemplarzy programu, a w każdym z nich mieć inny rysunek.
W praktyce szkolnej często zdarza się, że uczniowie wyłączają różne elementy programu i nie potrafią ich sobie z powrotem przywrócić. Jeśli tobie się coś takiego zdarzy, to pamiętaj, że widoczność pasków narzędziowych reguluje opcja menu (program nie jest w całości przetłumaczony na język polski – kolejne wersje prawdopodobnie zlikwidują ten problem – i czasem niektóre opcje są po angielsku, co nie powinno stanowić problemu w dobie powszechnej nauki tego języka):
Jeśli to nie pomoże, przywrócenie aplikacji do stanu początkowego następuje po usunięciu pliku konfiguracyjnego preferences.xml, który znajdziesz w następującym katalogu (usuwaj ten plik przy zamkniętym programie Inkscape, inaczej nic nie osiągniesz):
%APPDATA%\Inkscape |
~/.config/ |
Gdy uruchomisz ponownie Inkscape, to plik preferences.xml zostanie utworzony na nowo ze standardowymi opcjami programu. Program zapamiętuje swoje ustawienia pomiędzy kolejnymi uruchomieniami. Zatem postaraj się uważać, co włączasz lub co w nim wyłączasz.
W następnych rozdziałach są opisane podstawowe operacje edycyjne oraz funkcję kilku przydatnych narzędzi z przybornika. Opcji w programie jest bardzo dużo, jednak w większości są one proste do zrozumienia i po kilku godzinach pracy z tym programem nie powinieneś mięć trudności w utworzeniu prostej grafiki.
Obraz skalujemy (powiększamy lub pomniejszamy) za pomocą kółka myszki z wciśniętym klawiszem Ctrl. Możemy również użyć kombinacji klawiszy myszki i klawiatury:
lub po prostu:
Jeśli chcesz dopasować powiększenie strony do rozmiaru okna, to naciskasz klawisz 5 lub klikasz myszką w ikonę na prawym panelu.
Obraz widoczny w obszarze roboczym okna można przesuwać w czterech kierunkach:
Wybierz teraz na przyborniku narzędzie rysowania prostokątów: i narysuj nieduży prostokąt przeciągając myszką po ekranie z wciśniętym lewym przyciskiem. Kolor prostokąta określasz klikając lewym przyciskiem myszki w paletę na spodzie ekranu.
Po narysowaniu prostokąta kliknij na przyborniku w strzałkę lub naciśnij klawisz spacji albo F1. Spowoduje to wybranie narzędzia strzałki, która służy do zaznaczania i przekształcania obiektów. Jednocześnie narysowany prostokąt otrzyma uchwyty:
Tak zaznaczony prostokąt możesz przesuwać po swojej grafice przeciągając go myszką lub naciskając klawisze kursora (z klawiszem Shift przesunięcia będą większe).
Przeciągając uchwyty, możesz skalować swój obiekt lub rozciągać go w pionie i w poziomie. Jeśli w trakcie tych operacji jest wciśnięty klawisz Ctrl, to obiekt zachowuje swoje proporcje. Z kolei wciśnięcie klawisza Shift spowoduje, że operacje będzie symetryczna względem środka figury. Sprawdź, co się stanie, gdy jednocześnie będziesz wciskał klawisze Ctrl i Shift.
Kliknij myszką w zaznaczony obiekt. Uchwyty zmienią się na uchwyty obrotów i ścinania:
Biały krzyżyk oznacza środek obrotu figury. Możesz go przesunąć myszką w inne miejsce.
Przeciąganie narożnych uchwytów powoduje płynny obrót figury. Jeśli tę operację będziesz wykonywał z wciśniętym klawiszem Ctrl, to obroty będą wykonywane co 15 stopni. Dzięki temu łatwo obrócisz swoją figurę o równy kat, np. o 45 stopni.
Uchwyty środkowe służą do ścinania figury. Z klawiszem Ctrl ścinanie wykonywane jest skokowo co 15 stopni, podobnie jak obroty.
Powrót do uchwytów skalowania następuje po ponownym kliknięciu wybranego obiektu.
Następnie narysuj prostokąt, przeciągając myszką z wciśniętym lewym przyciskiem (jeśli w trakcie rysowania będziesz wciskał klawisz Ctrl, to ułatwi ci to narysowanie kwadratu).
W narożnikach prostokąta pojawiły się uchwyty. Kwadraty służą do zmiany proporcji prostokąta:
Kółeczko pozwala zaokrąglać rogi prostokąta:
Kolor prostokąta wybieramy przez kliknięcie odpowiedniego kwadratu koloru na palecie u dołu okna roboczego:
Prostokąt może posiadać kontur. Aby ustawić jego parametry, kliknij obiekt prawym przyciskiem myszki i z menu kontekstowego wybierz opcję Wypełnienie i kontur lub naciśnij kombinację klawiszy SHIFT+CTRL+F. Z boku okna roboczego pojawi się panel, w którym można ustawić różne parametry dla konturu. Przejdź do zakładki Kontur i wybierz opcję jednolity kolor.
Następnie ustaw pożądany kolor konturu. Przejdź do zakładki Styl konturu:
Tutaj ustaw pożądaną szerokość konturu oraz inne parametry. Na ekranie pojawi się prostokąt z konturem.
Wybrane ustawienia dla prostokątów są zapamiętywane. Nowe prostokąty będą rysowane z wybranym konturem. Kolor wypełnienia i konturu zmieniamy szybko, klikając paletę prawym przyciskiem myszki i wybierając odpowiednią opcję. Narysuj kilka prostokątów o różnych proporcjach boków i różnych kolorach.
Ciekawe efekty otrzymasz regulując w oknie dialogowym wypełnienia i konturu Rozmycie oraz Krycie:
Parametry te można zmieniać w dowolnej chwili przez zaznaczenie obiektu strzałką i wybór opcji Wypełnienie i kreska z menu podręcznego. Do operacji można wybrać kilka obiektów, klikając je myszką z wciśniętym klawiszem Shift lub zaznaczając przez przeciągnięcie zaznaczenia lewym klawiszem myszki.
Narysuj elipsę, przeciągając myszką z wciśniętym lewym przyciskiem (jeśli w trakcie rysowania będziesz wciskał klawisz Ctrl, to ułatwi ci to narysowanie koła).
Na obwodzie narysowanej elipsy zobaczysz trzy uchwyty. Kwadraty pozwalają rozciągać i ścieśniać elipsę w poziomie lub w pionie. Jeśli operację tę przeprowadzisz z wciśniętym klawiszem Ctrl, to otrzymasz koło.
Kółeczko umożliwia tworzenie wycinków elipsy. Jeśli będziesz przeciągał ten uchwyt z kursorem myszki na zewnątrz elipsy, to otrzymasz taki efekt:
Jeśli tę samą operację przeprowadzisz z kursorem wewnątrz elipsy, to efekt wycięcia będzie inny:
Przeciąganie uchwytu kółeczka z wciśniętym klawiszem Ctrl tworzy wycięcia o skoku co 15 stopni. Na górze okna jest pasek z własnościami wybranego narzędzia. Znajdują się tam trzy przyciski, które dają do dyspozycji opcje różnego wycinania oraz powrotu do pełnej elipsy.
Jeśli usuniesz kolor wypełnienia (w oknie dialogowym wypełnienia i konturu) i ustawisz kolor konturu, to będziesz mógł rysować łuki:
Program zapamiętuje ustawienia i wszystkie nowe elipsy będą rysowane wg nich:
Każdą elipsę możesz ponownie edytować wybierając narzędzie i klikając nim w wybraną elipsę. Kolory wypełnienia i konturu ustawia się identycznie jak dla prostokątów.
Wyczyść rysunek (Ctrl + A i Delete). Narysuj na środku kartki niebieskie kółko bez konturu (rysuj z wciśniętym klawiszem Ctrl).
W lewym górnym rogu narysuj w podobny sposób białe kółko:
Wybierz narzędzie strzałka (klawisz F1) i kliknij nim w niebieskie kółko.
Naciśnij Ctrl + D. Zostanie utworzony duplikat niebieskiego kółka. Duplikat jest wybrany do edycji. Usuń w nim wypełnienie, ustaw kolor konturu na żółty oraz szerokość kreski na 5.
Z wciśniętym klawiszem Shift (symetria) ścieśnij od góry kontur.
Rozciągnij na boki ten kontur również z wciśniętym klawiszem Shift.
W przyborniku wybierz narzędzie Okrąg. Na konturze pojawią się trzy uchwyty.
Z kursorem wewnątrz konturu przeciągnij okrągły uchwyt, tak aby linia konturu dotykała lewego obrysu koła.
Chwyć myszką drugi uchwyt i dociągnij go do prawego obrysu koła. Pamiętaj, aby kursor myszki był wewnątrz konturu.
Zaznacz wszystko, naciskając klawisze Ctrl + A. Następnie zgrupuj zaznaczone obiekty za pomocą Ctrl + G. Grupa zachowuje się jak pojedynczy obiekt. Wybierz narzędzie Strzałka (klawisz F1) i kliknij nim dwukrotnie w grupę, aby otrzymać uchwyty obrotów.
Obróć grupę o pewien kąt.
Wybierz narzędzie Prostokąt (klawisz F4). Narysuj prostokąt, tak aby Saturn znalazł się wewnątrz niego. Prostokąt wypełnij kolorem czarnym, usuń jego kontur i prześlij na spód grafiki klawiszem End. Na rysunku powinien pojawić się ładny Saturn na czarnym tle.
Na pasku własności u góry ekranu wybierz opcję rysowania gwiazdek z pięcioma ramionami:
Narysuj gwiazdkę, przeciągając myszką z wciśniętym lewym przyciskiem.
Gwiazdka posiada dwa uchwyty. Przeciągaj je myszką, a uzyskasz różne ciekawe efekty:
Efekty wypełnienia i konturu uzyskujemy tak samo jak dla poprzednich figur.
W identyczny sposób rysujemy wielokąty. Na pasku własności klikamy w przycisk wielokątów i wybieramy liczbę boków 6:
Rysujemy sześciokąt, przeciągając myszką z wciśniętym lewym przyciskiem (jeśli w trakcie operacji naciskamy klawisz Ctrl, to wielokąt będzie pozycjonowany z obrotem co 15 stopni).
Uchwyt wielokąta pozwala go obracać (z Ctrl co 15 stopni).
Wypełnienie i kontur ustawiamy tak samo jak dla poprzednich figur.
Zarówno gwiazdki jak i wielokąty można dynamicznie zmieniać. Przełącz narzędzie w tryb rysowania gwiazdek i ustaw 20 narożników, po czym przeciągnij odpowiednio uchwyty. Otrzymasz figurę:
Poeksperymentuj z poznanymi dzisiaj narzędziami rysunkowymi i stwórz ładną grafikę. Zaznaczone obiekty możesz szybko dublować, wybierając je i naciskając Ctrl+D. Zastanów się, jak uzyskać taki efekt:
Przełącz się na narzędzie strzałka (klawisz F1). Wybierz jedną z linii i naciśnij Ctrl + Shift + F. Pojawi się okienko dokowane wypełnienia i konturu. W okienku tym ustaw różne grubości linii na zakładce Styl konturu.
Linie są traktowane w programie jak inne obiekty wektorowe. Po wybraniu linii narzędziem strzałka pojawiają się wokół niej uchwyty skalowania. Można je wykorzystać do zmiany rozmiaru linii.
Jeśli w wybrany obiekt ponownie klikniesz lewym przyciskiem myszki, to uchwyty skalowania zmienią się na uchwyty obrotów.
Naciśnij Ctrl + A (wybór wszystkich obiektów) i klawiszem Delete wymaż linie. Wybierz ponownie narzędzie Ołówek. U góry okna znajduje się pasek własności aktualnie używanego narzędzia. Ustaw wygładzanie na mniej więcej 50. Spowoduje to, że rysowane linie staną się teraz bardziej gładkie. Narysuj kilka linii:
Usuń rysunek (Ctrl + A i Delete). Wybierz Ołówek i ustaw na pasku własności Kształt: Trójkąt w. Narysuj linię. Przyjmie ona kształt zwężającego się trójkąta.
Linia jest teraz kształtem zawierającym wypełnienie oraz kontur. Standardowo kontur jest niewidoczny, lecz kolor wypełnienia możesz wybrać lewym przyciskiem myszki na palecie.
Ustaw teraz na pasku własności Kształt: Trójkąt przeciw. Narysuj linię. Będzie się ona rozszerzała w kierunku końca:
Ustaw Kształt: Elipsa. Narysuj trzecią linię. Będzie ona cienka na końcach i gruba w środku.
Usuń wszystko z rysunku (Ctrl + A i Delete). Teraz nauczymy się rysować odcinki. Wybierz narzędzie Ołówek. Ustaw kursor myszki w miejscu, gdzie się ma rozpocząć odcinek. Kliknij lewym przyciskiem myszki i przesuń kursor w miejsce, gdzie odcinek ma się zakończyć. W trakcie przesuwania kursora ciągnie się za nim odcinek od pierwszego punktu. Gdy ustawisz kursor w miejscu końcowym, kliknij ponownie lewym przyciskiem. Odcinek zostanie narysowany i pozostanie na ekranie.
Jeśli w trakcie rysowania odcinka naciskasz klawisz Ctrl, to będą rysowane odcinki poziome, pionowe lub ułożone pod kątem będącym wielokrotnością 15°. Narysuj kilka linii poziomych, pionowych i pod katem 45°.
Odcinki można łączyć końcami w trakcie rysowania. Narysuj odcinek, a następnie nowy odcinek rozpocznij w końcu poprzedniego. Narysuj kilka trójkątów i pokoloruj ich wnętrze przez wybór koloru wypełnienia.
Jak narysujesz trójkąt prostokątny?
Wybierz narzędzie Ołówek: |
Na pasku własności u góry ekranu ustaw Wygładzanie na około 50. Następnie narysuj na ekranie linię esowatą:
Wybierz narzędzie Edycja węzłów: |
Na narysowanej przez ciebie krzywej pojawią się węzły:
Ich liczba i położenie u ciebie mogą być inne. Fragmenty krzywej pomiędzy węzłami noszą nazwę segmentów. Przy aktywnym narzędziu edycji węzłów możesz chwytać lewym przyciskiem myszki segmenty i przeciągać je, zmieniając w ten sposób kształt krzywej:
Kliknij teraz narzędziem w jeden z węzłów. Pojawią się tzw. punkty kontrolne węzłów. Zawsze uzyskujesz dostęp do punktów kontrolnych wybranego węzła oraz jego bezpośrednich sąsiadów.
Punkty kontrolne sterują krzywizną segmentu. Węzły wewnętrzne posiadają po dwa punkty kontrolne, ponieważ wychodzą z nich po dwa segmenty. Węzły początkowe krzywej posiadają tylko jeden punkt kontrolny. Przeciągając punkty kontrolne myszką zmieniasz krzywiznę segmentu krzywej, którym te punkty sterują. Im dalej od węzła znajduje się punkt kontrolny, tym większą krzywiznę ma segment.
Pasek własności narzędzia edycji węzłów udostępnia różne operacje, które wykonuje się często na krzywych Beziera.
Aby dodać nowy węzeł do segmentu, kliknij w segment, a następnie kliknij w narzędzie .
To samo uzyskasz, wskazując kursorem punkt na segmencie krzywej i klikając dwukrotnie lewym przyciskiem. Dodanie węzłów pozwala na skomplikowanie kształtu krzywej Beziera.
Aby usunąć węzeł, kliknij go myszką, a następnie naciśnij klawisz Delete lub kliknij na pasku własności w narzędzie .
Po usunięciu węzła krzywa zwykle zmienia kształt.
Węzły krzywej mogą pracować w kilku trybach, które wybieramy za pomocą narzędzi na pasku własności:
Są to kolejno:
Węzły krzywej można zaznaczać pojedynczo lub grupowo. W tym drugim przypadku klikamy myszką pierwszy węzeł, a następne dołączamy do zaznaczenia, klikając w nie z wciśniętym klawiszem Shift. Można też zaznaczyć grupę węzłów przeciągając myszką z wciśniętym lewym przyciskiem.
Kolejne dwa narzędzia pozwalają zamieniać segment krzywej w odcinek lub segment odcinek w krzywą. Odcinki nie mają punktów kontrolnych, ponieważ nie posiadają krzywizny.
Krzywą w wybranym węźle można rozłączyć. Kliknij myszką jeden z wewnętrznych węzłów krzywej, a następnie kliknij w narzędzie .
Podobnie dwa końcowe węzły krzywej można połączyć ze sobą za pomocą narzędzia .
Kliknij myszką w jeden z rozdzielonych węzłów, naciśnij klawisz Shift i kliknij w jeden z końców krzywej. teraz kliknij w narzędzie łączenia węzłów. Wybrane węzły staną się jednym węzłem.
Teraz wykonamy kilka prostych ćwiczeń.
Narysuj czerwone kółko.
Przełącz się na narzędzie Edycji węzłów .
Na pasku własności u góry ekranu kliknij narzędzie . Zamieni ono elipsę w krzywą Beziera. Pojawią się cztery węzły:
Dolny węzeł wyciągnij myszką nieco w dół. W trakcie przeciągania węzła naciskaj klawisz Ctrl. Ograniczy to przesuw do kierunku pionowego.
Na pasku własności kliknij w . Węzeł będzie pracował w trybie ostrym. Przeciągnij oba jego punkty kontrolne nieco do góry:
Teraz kliknij myszką w górny węzeł i przeciągnij go z wciśniętym klawiszem Ctrl w dół, tak aby zrównał się w poziomie z dwoma węzłami bocznymi.
Dla tego węzła również wybierz tryb ostry i przeciągnij jego punkty kontrolne w górę, aby otrzymać dwa ładne brzusia serduszka.
Na jednym z brzusiów narysuj małe kółko w kolorze białym.
Naciśnij Ctrl + Shift + F, aby otrzymać okienko dokowane Wypełnienia i konturu. Jeśli serduszko zostało przysłonięte, naciśnij klawisz 5. Rozmyj nieco białe kółko.
Przełącz się na Strzałkę (klawisz F1), naciśnij Ctrl + D (duplikat) i przeciągnij kopię kółka na lewe brzusie serduszka. Zrób to z wciśniętym klawiszem Ctrl, aby przesuw był wykonywany dokładnie w poziomie. Zaznacz całe serduszko (jeśli tylko ono jest na rysunku, to naciśnij Ctrl + A. Jeśli nie, to zaznacz je, przeciągając myszką z wciśniętym lewym przyciskiem). Naciśnij Ctrl + G (grupowanie). Serduszko stanie się jednym obiektem.
Naciśnij klawisze Ctrl + Shift + F, aby przywołać okno dialogowe wypełnień i konturów. Na zakładce Wypełnienie kliknij w ikonkę Gradient radialny:
Twoje kółko powinno wyglądać tak:
Pojawiły się uchwyty, które umożliwiają zmianę parametrów wypełnienia radialnego. Najpierw ustalimy kolory wypełniania. Kliknij lewym przyciskiem myszki środkowy uchwyt, który zmieni kolor na niebieski, co oznacza, że został wybrany do edycji.
Teraz kliknij lewym przyciskiem myszki jasnoróżowy kwadracik na palecie kolorów. Spowoduje to zmianę koloru środkowego:
Kliknij prawy uchwyt. Zostanie on zaznaczony na niebiesko:
Na palecie kliknij kolor czerwony. Wypełnienie powinno się zmienić następująco:
Chwyć myszką środkowy uchwyt i przesuń go w górę i w lewo:
Uzyskamy wrażenie oświetlenia bocznego. Bombka jest gotowa. Przełącz się na narzędzie strzałka (klawisz F1) i przesuń chwilowo bombkę poza kartkę. Wykorzystamy ją później.
Teraz stworzymy świeczkę. Narysuj wydłużony prostokąt i naciśnij klawisz 3, aby go sobie powiększyć:
W okienku Wypełnienie i kontur (jeśli go nie masz, to naciśnij Ctrl + Shift + F) na zakładce Wypełnienie wybierz Gradient liniowy:
Kliknij przycisk Edit gradient... U góry okna programu pojawią się narzędzia, umożliwiające edycję gradientu:
Na prostokącie pojawi się niebieska linia, która obrazuje kierunek przejścia gradientu. Wskaż myszką środek tej linii i kliknij dwukrotnie lewym przyciskiem myszki. Na linii gradientu pojawi się nowy punkt, w którym możesz dokonać zmiany koloru.
Kolejno wybieraj uchwyty (są zaznaczane kolorem niebieskim), a następnie na palecie ustaw dla nich odpowiednie kolory wypełnień (możesz również definiować kolor w oknie Wypełnienie i kontur):
szary | jasnożółty | ciemnoszary |
W przyborniku wybierz narzędzie edycji węzłów:
Na pasku własności u góry ekranu wybierz narzędzie przekształcania obiektu w krzywą Beziera:
Prostokąt staje się krzywą i możemy edytować jego kształt. Wyciągnij myszką dolny segment w dół:
Punkty kontrolne ustaw pionowo w dół na tej samej wysokości:
Uplastyczni to naszą świecę. Górny segment również przeciągnij delikatnie w dół:
Korpus świecy jest gotowy. Przystępujemy do tworzenia płomienia. Wybierz narzędzie Okrąg i narysuj obok prostokąta wydłużoną elipsę:
Wybierz dla niej kolor czerwony bez konturu. Aby ci się dobrze pracowało, naciśnij teraz klawisz 3, który powiększy wybrany obiekt do rozmiaru okna programu. Następnie przejdź do narzędzia edycji węzłów i zamień elipsę w krzywą Beziera.
Kliknij górny węzeł i wybierz dla niego tryb ostry . Punkty kontrolne przesuń w dół:
Kliknij teraz w lewy węzeł, naciśnij klawisz Shift i kliknij w prawy węzeł (możesz je również zaznaczyć, przeciągając nad nimi myszką). Wciśnij klawisz Ctrl i przesuń jeden z wybranych węzłów w dół. Drugi węzeł będzie automatycznie podążał za pierwszym:
Przełącz się na strzałkę (klawisz F1) i naciśnij Ctrl+D, aby stworzyć duplikat. Zmień kolor duplikatu na żółty i pomniejsz go w dół, przeciągając z klawiszem Ctrl górny uchwyt skalowania:
Ponownie zrób duplikat (Ctrl + D), zmień jego kolor na biały i pomniejsz w dół:
Wykorzystując okienko Wypełnienie i kontur, rozmyj delikatnie poszczególne płomyki:
Zaznacz cały płomień przeciągając myszką z wciśniętym lewym przyciskiem, po czym naciśnij Ctrl+G, Zaznaczone obiekty utworzą grupę. Umieść płomień na szczycie świeczki. Zgrupuj świeczkę i płomień.
Przesuń chwilowo świeczkę poza kartkę. Zajmiemy się teraz gałązką. Z przybornika wybierz narzędzie Ołówek i narysuj nim trzy kreski o poniższym kształcie:
Zaznacz wszystkie kreseczki i ustaw dla nich kolor konturu na brązowy, nadając mu szerokość 10 punktów (szerokość konturu ustawiasz w okienku Wypełnienie i kontur na zakładce Styl konturu).
Na końcu jednej z kresek narysuj kilka cienkich kreseczek:
Zaznacz te kreseczki, przeciągając myszką z wciśniętym lewym przyciskiem i nadaj im kolor ciemnozielony, klikając prawym przyciskiem w odpowiedni kwadracik na palecie:
Mając zaznaczone kreseczki, wybierz z przybornika narzędzie Natryskiwanie .
Narzędzie to "natryskuje" pierwotnie wybrane obiekty, czyli w tym przypadku nasze kreseczki. Natryskaj je na gałązki:
Przełącz się na strzałkę (F1), zaznacz całą gałązkę i utwórz grupę (Ctrl + G).
Nadszedł czas na złożenie naszej grafiki w całość. Wybierz świeczkę, naciśnij klawisz Home, aby znalazła się ona na wierzchu i umieść ją na końcu gałązki.
Utwórz duplikaty i rozmieść je na pozostałych końcach gałązek, pomniejszając je odpowiednio:
Bombkę przesuń pod gałązkę:
Wybierz narzędzie Prostokąt i narysuj prostokąt, tak aby objął cały rysunek. Na dole powinno być trochę miejsca na napis. Dla prostokąta wybierz kolor granatowy i przesuń go na spód, naciskając klawisz End.
Z przybornika wybierz narzędzie Tekst , kliknij nim pod bombką, wybierz czcionkę Impact i wpisz tekst:
WESOŁYCH ŚWIĄT
Wybierz strzałkę, tekst pokoloruj na biało, powiększ, obróć, ustaw w odpowiednim miejscu. Kartka jest gotowa.
Kartkę możesz uatrakcyjnić, dodając do niej kilka gwiazdek. Zostawiam to już inwencji ucznia.
Zespół Przedmiotowy Chemii-Fizyki-Informatyki w I Liceum Ogólnokształcącym im. Kazimierza Brodzińskiego w Tarnowie ul. Piłsudskiego 4 ©2024 mgr Jerzy Wałaszek |
Materiały tylko do użytku dydaktycznego. Ich kopiowanie i powielanie jest dozwolone pod warunkiem podania źródła oraz niepobierania za to pieniędzy.
Pytania proszę przesyłać na adres email:
Serwis wykorzystuje pliki cookies. Jeśli nie chcesz ich otrzymywać, zablokuj je w swojej przeglądarce.
Informacje dodatkowe.