Często w arkuszu wystąpi potrzeba wypełniania wielu komórek wartościami pobranymi z innych komórek arkusza. Z tego powodu musisz umieć wykonywać operację kopiowania. Wykonamy kilka prostych ćwiczeń.

Do komórki A1 wpisz liczbę 156:

Ustaw kursor na komórce A1:

Przyglądnij się kursorowi. Po prawej stronie u dołu znajduje się mały kwadracik:

Jest to "uchwyt kopiowania". Wskaż ten kwadracik kursorem myszki i przeciągnij go lewym przyciskiem myszki w dół, tak aby kursor objął komórki A1...A10:

Zwolnij lewy przycisk myszki. Obszar objęty kursorem zostanie wypełniony liczbą 156:

Zwróć uwagę, iż teraz kursor obejmuje obszar komórek od A1 do A10. Ponownie przeciągnij uchwyt kopiowania na kolumny B, C i D i zwolnij lewy przycisk myszki:

Wypełniłeś liczbą 156 blok 40 komórek arkusza. Naciśnij klawisz Delete. Zawartość komórek objęta kursorem zostanie skasowana.

Wpisz do kolejnych komórek arkusza w kolumnie A 3 dowolne liczby:

Przeciągnij po tych liczbach kursorem myszki z wciśniętym lewym przyciskiem. W ten sposób zaznaczysz obszar komórek od A1 do A3:

Przeciągnij uchwyt kopiowania na kolumny B, C i D:

Często występuje sytuacja, gdy kolejne komórki w kolumnie lub w wierszu należy wypełnić wartościami tworzącymi pewien ciąg arytmetyczny , np. 1, 2, 3, 4, 5, ... Procedura jest następująca:

Wyrazy ciągu nie muszą rosnąć. W komórkach B1 i B2 wpisz 10 i 9, zaznacz te komórki i przeciągnij w dół uchwyt kopiowania do komórki B10:

Wyrazy ciągu nie muszą być całkowite. Do komórki C1 wpisz 0,1, do C2 wpisz 0,2, zaznacz obie komórki i przeciągnij w dół uchwyt kopiowania do komórki C10:

A teraz mała ciekawostka. Wpisz do komórki D1 wyraz poniedziałek, do D2 wpisz wtorek, zaznacz obie komórki i przeciągnij uchwyt kopiowania do komórki D7:

Zwróć uwagę, iż wyraz poniedziałek jest szerszy od szerokości kolumny D. Kliknij dwukrotnie lewym przyciskiem myszki wskazując kursorem granicę pomiędzy oznaczeniami kolumn D i E. Spowoduje to automatyczne dopasowanie szerokości kolumny do zawartego w niej tekstu:

W komórce E1 wpisz styczeń, w E2 luty, zaznacz obie komórki i przeciągnij uchwyt kopiowania do komórki E12. Dopasuj szerokość kolumny E:

 

Wypełnijmy komórki kolumny od A1 do A10 kolejnymi liczbami nieparzystymi. Do A1 wpisz 1, do A2 wpisz 3, zaznacz A1 i A2, po czym skopiuj komórki do A10:

Komórki od B1 do B10 wypełnij w podobny sposób liczbami parzystymi:

Do komórki C1 wpisz formułę:

Wciśnij klawisz Enter. Arkusz policzy sumę komórek A1 i B1 i wyświetli wynik 0. Ustaw kursor na komórkę C1 i przeciągnij uchwyt kopiowania w dół do komórki C10:

W kolumnie C otrzymasz sumę komórek z dwóch sąsiednich kolumn. Przyjrzyjmy się formułom w komórkach kolumny C. Naciśnij klawisze Ctrl + ` (w lewym górnym rogu klawiatury pod klawiszem ESC). Excel zmieni sposób wyświetlania komórek arkusza i w kolumnie C zobaczysz formuły, a nie ich wyniki:

Zwróć uwagę, że formuły w każdej komórce są nieco inne. Przy kopiowaniu formuł obowiązuje zasada zachowania położenia argumentów względem komórki z formułą. Popatrz na komórkę C1. Umieszczona w niej formuła zawiera adresy A1 i B1, czyli adresy komórek leżących w tym samym wierszu, lecz w sąsiednich kolumnach A i B. Gdy formułę skopiujemy do komórki A2, to adresy argumentów zostaną tak zmienione, aby w nowym miejscu formuły zachowane było takie samo położenie względem komórki z formułą. Zatem w C2 formuła zawiera adresy dwóch sąsiednich komórek leżących w tym samym wierszu w kolumnach A i B:

Naciśnij ponownie klawisze Ctrl+', aby wrócić do poprzedniego widoku. Zaznacz komórki od C1 do C10. Następnie przeciągnij uchwyt kopiowania w prawo na kolumny D i E:

Zmień widok na widok formuł (Ctrl + `):

Zauważ, iż w formułach skopiowanych do kolumny adresy kolumn A i B zmieniły się odpowiednio na kolumny B i C, aby zachować ten sam układ, jaki panował w formułach z kolumny C: wciąż jest to suma komórek z tego samego wiersza, lecz leżących w dwóch sąsiadujących kolumnach B i C.

Adresy komórek w postaci: A5, C12, U77 są tzw. adresami względnymi. Przy kopiowaniu formuły wszystkie adresy zmienne zmieniają się odpowiednio. Jednakże czasem zależy nam, aby adres komórki się nie zmieniał przy kopiowaniu formuły.

Utwórz nowy arkusz. Do komórki A1 wpisz liczbę 5:

Komórki od B1 do B10 wypełnij kolejnymi liczbami 1, 2, 3...:

Kliknij myszką w komórkę C1, aby umieścić na niej kursor. Wpisz znak = i kliknij w komórkę A1. W C1 pojawi się:

Wciśnij klawisz F4. Adres A1 zmieni się na:

Wpisz znak + i kliknij komórkę B1:

Wciśnij klawisz Enter. Arkusz wyświetli wynik formuły, czyli sumę 5 + 1 = 6:

Skopiuj komórkę C1 na komórki C2...C10:

Przełącz się na widok formuł (Ctrl + `):

Komórka B1 była adresowana względnie, dlatego przy kopiowaniu jej adres został odpowiednio zmieniony. Komórka A1 została zaadresowana bezwzględnie – znak $ przy oznaczeniach kolumny i wiersza oznacza zablokowanie zmian kolumny i wiersza. Dlatego w kolejnych kopiach adres pozostał niezmienny.

W małej firmie pracuje 10 osób (nazwiska i imiona możesz sobie wymyślić). Każda z nich posiada swoją stawkę godzinową (płacę brutto za 1 godzinę pracy w firmie) oraz ilość przepracowanych godzin. Wszystkie zatrudnione osoby płacą ten sam podatek VAT równy 22%.

Zaprojektuj arkusz kalkulacyjny, który dla wszystkich osób zatrudnionych w firmie obliczy:

1. Pensje brutto.
2. Kwotę płaconego podatku VAT.
3. Pensję netto.

Z powodu zamknięcia szkoły na okres 2 tygodni, należy zastosować następującą procedurę:

1. Dla nabrania wprawy wykonujemy ćwiczenia opisane w dwóch poprzednich sekcjach. Jeśli nie posiadasz pakietu MS-Office, skorzystaj z darmowych pakietów Open-Office lub Libre-Office, które znajdziesz do pobrania w sieci.
2. Wykonaj powyższe ćwiczenie, po czym zapisz plik na swoim dysku.
3. Napisz list do administratora: i-lo@eduinf.waw.pl. W temacie listu umieść swoje imię, nazwisko i klasę (konieczne!!!). W załączniku listu prześlij plik arkusza z powyższym ćwiczeniem. Czas do piątku 20.03.2020.