Ekstere blovas fantomo vintra
beleco dormas en varrna sino
kristalveluro de blanka ĉarmo.

Galopas trajno venas printempo
verda heroldo de ĝermaj spiroj
kun perloj floraj la suno ludas
metalajn vojojn ili brakumas.

Koketas trajno kun flava luno
sur feraj strioj postrestas spuro.

Galopas trajno venas somero
marborde flamas ebria sablo
gutoj da roso dancas sur lipoj
la maro svingas per blankaj veloj.

Galopas trajno jen aŭtuno
sur lasta rozo forbrulis amo
fruktoj aromas sur manĝotablo
funebre marŝas ruĝaj folioj
melankolias nuda branĉaro.

Galopas trajno galopas ternpo
en kofroj kuŝas niaj esperoj
kupeoj ridas lamentas veas
muzikas dolĉe vagonaj ridoj.

Galopas trajno vivo kaj morto
galopas fato nigriĝas ombroj
lasta etapo de homa fino.