Warsztat

W grafice wektorowej okrąg jest obiektem.

Komputer zapamiętuje współrzędne jego środka (x,y), promień r oraz parametry obrysu (kolor, grubość, itp.). Zwróć uwagę, że w tej reprezentacji wielkość okręgu nie gra roli. Jeśli chcesz mieć okrąg mały, zmniejszasz jego promień. Jeśli duży, zwiększasz promień i zawsze będzie to okrąg. Nie nastąpi utrata jakości. W grafice rastrowej okrąg jest pamiętany jako zbiór pikseli. Jeśli zmniejszymy rozmiar okręgu, to zajmie on mniej pikseli na obrazie i część informacji zostanie utracona. Przy powiększeniu wystąpi utrata jakości:

→

→

Grafika wektorowa zachowuje jakość przy transformacjach (przekształceniach, np. obrotach, skalowaniu, itp.). Dlaczego zatem wszyscy jej nie stosują? Powód jest prosty. Obrazy rastrowe lepiej odwzorowują zdjęcia, filmy. Grafika wektorowa nadaje się z kolei lepiej do rysunków, na których operuje się obszarami i liniami.

W tym artykule umieszczam krótki kurs obsługi Inscape'a. Nie jest on w żaden sposób kompletny, podobnie jak pozostałe kursy. Uczy jedynie podstawowych umiejętności, które mogą być przydatne dla elektronika amatora. Jeśli cię to zainteresuje, to w sieci Internet znajdziesz mnóstwo kursów dla Inkscape'a, lecz na ich przerobienie zarezerwuj sobie kilka miesięcy.

Jeśli nie posiadasz jeszcze tego programu, zainstaluj go wg instrukcji podanych tutaj. Zaletą Inkscape'a jest to, iż identyczne wersje są dostępne w systemach Linux i Windows.

Uruchom program Inkscape. Na ekranie pojawi się okno robocze:

Układ okna jest standardowy: u góry pasek menu oraz pasek własności wybranego narzędzia. Z lewej strony znajduje się przybornik z różnymi narzędziami. Po prawej stronie mamy pasek z opcjami. Na dole znajduje się paleta kolorów, pod którą jest pasek przewijania. Na samym spodzie okna jest pasek stanu, na którym pojawiają się różne dodatkowe informacje.

Centralne miejsce zajmuje edytor grafiki. Widoczny tutaj prostokąt symbolizuje pole wydruku na kartce papieru. Elementy znajdujące się wewnątrz tego prostokąta, będą drukowane, a te, które znajdą się poza prostokątem, nie będą drukowane. Inscape pozwala pracować tylko z jedną stroną grafiki, jednak możesz uruchomić naraz kilka egzemplarzy programu, a w każdym z nich mieć inny rysunek.

W praktyce szkolnej często zdarza się, że uczniowie wyłączają różne elementy programu i nie potrafią ich sobie z powrotem przywrócić. Jeśli tobie się coś takiego zdarzy, to pamiętaj, że widoczność pasków narzędziowych reguluje opcja menu (program nie jest w całości przetłumaczony na język polski – kolejne wersje prawdopodobnie zlikwidują ten problem – i czasem niektóre opcje są po angielsku, co nie powinno stanowić problemu w dobie powszechnej nauki tego języka):

Jeśli to nie pomoże, przywrócenie aplikacji do stanu początkowego następuje po usunięciu pliku konfiguracyjnego preferences.xml, który znajdziesz w następującym katalogu (usuwaj ten plik przy zamkniętym programie Inkscape, inaczej nic nie osiągniesz):

Windows:

%APPDATA%\Inkscape

Linux:

 ~/.config/inkscape

Gdy uruchomisz ponownie Inkscape, to plik preferences.xml zostanie utworzony na nowo ze standardowymi opcjami programu. Program zapamiętuje swoje ustawienia pomiędzy kolejnymi uruchomieniami. Zatem postaraj się uważać, co włączasz lub co w nim wyłączasz.

W następnych rozdziałach są opisane podstawowe operacje edycyjne oraz funkcję kilku przydatnych narzędzi z przybornika. Opcji w programie jest bardzo dużo, jednak w większości są one proste do zrozumienia i po kilku godzinach pracy z tym programem nie powinieneś mięć trudności w utworzeniu prostej grafiki.

Zapraszam do kursu