Podsumowanie

DIM, OR
NOT

---

W rozdziale 3 zobaczyliśmy, że polecenie IF przyjmuje postać:

Warunkami były tam relacje (=, <, >, <=, >= i <>), które porównują dwie liczby lub dwa łańcuchy. Za pomocą operacji logicznych AND, OR i NOT można te porównania łączyć ze sobą.

Jedno porównanie AND inne porównanie jest prawdziwe tylko wtedy, gdy oba te porównania są prawdziwe, zatem możliwy jest poniższy wiersz:

w którym x zostanie wydrukowane tylko wtedy, gdy jednocześnie a$="tak" i x>0. Przy pomocy AND można połączyć ze sobą wiele porównań, a całość będzie prawdziwa, jeśli prawdziwe jest każde z nich.

Jedno porównanie OR inne porównanie jest prawdziwe, gdy przynajmniej jedno z tych porównań jest prawdziwe (pamiętaj, że całość jest również prawdziwa, gdy oba z tych porównań będą jednocześnie prawdziwe).

NOT odwraca wszystko do góry nogami. NOT porównanie jest prawdziwe tylko wtedy, gdy samo porównanie jest fałszywe, a fałszywe, gdy porównanie jest prawdziwe!

Wyrażenia logiczne mogą być tworzone warunków i AND, OR oraz NOT tak samo, jak wyrażenia liczbowe tworzy się z liczb i +, - itd.; możesz nawet w razie potrzeby umieszczać je w nawiasach. Posiadają one priorytety w taki sam sposób jak operacje +, -, *, / i ↑: OR ma najniższy priorytet, następnie AND, potem NOT, dalej relacje i zwykłe operacje.

NOT jest w rzeczywistości funkcją posiadającą argument oraz wynik, lecz jej priorytet jest dużo niższy od priorytetów innych funkcji. Dlatego jej argument nie potrzebuje nawiasów, o ile nie zawiera AND lub OR (albo obu). NOT a=b oznacza to samo co NOT(a=b) (i oczywiście to samo co a<>b).

<> jest negacją = w takim sensie, że jest tylko wtedy prawdziwe, gdy = jest fałszywe i na odwrót. Innymi słowy:

a również:

Przekonaj się, że >= i <= są odpowiednio negacjami < i >: w ten sposób zawsze możesz pozbyć się NOT z początku relacji przez jej zmianę.

Również:

jest tym samy co:

oraz:

jest tym samy co:

Są to tzw. prawa De Morgana. Używając ich można przemieścić NOT przed wyrażenia, a następnie pozbyć się nich przez odpowiednią zmianę relacji. Mówiąc językiem logiki, NOT jest zbędne, chociaż użycie tej funkcji wciąż może upraszczać program.

Następna część rozdziału jest dosyć skomplikowana i strachliwi mogą ją sobie darować!

Wypróbuj:

gdzie mógłbyś oczekiwać, że powstanie błąd składni. W rzeczywistości, jeśli chodzi o komputer, to nie istnieje coś takiego jak wartość logiczna: zamiast niej wykorzystywane są zwykłe liczby podlegające kilku regułom.

(Zwróć uwagę, że 'prawda' znaczy 'nie zero' przy sprawdzaniu danej wartości, lecz oznacza '1', gdy tworzymy nową wartość.)

W świetle tego objawienia przeczytaj ten rozdział jeszcze raz od początku i upewnij się, że wszystko działa tak, jak powinno.

W wyrażeniach x AND y, x OR y i NOT x dane x i y zwykle przyjmą wartości 0 i 1 dla fałszu i prawdy. Przerób dziesięć różnych kombinacji (cztery dla AND, cztery dla OR i dwie dla NOT) dla tych danych i sprawdź, czy otrzymujesz takie wyniki, jak sugeruje ci ten rozdział.

Wypróbuj ten program:

Za każdym razem wypisuje on większą z dwóch liczb a i b.

Przekonaj się, że potrafisz myśleć o:

w znaczeniu:

a o:

w znaczeniu:

Wyrażenie używające w ten sposób AND  i OR jest zwane wyrażeniem warunkowym. Przykładem z OR mogłoby być:

Zwróć uwagę, że AND nadaje się do dodawania (ponieważ standardowa wartość wynosi 0), a OR nadaje się do mnożenia (ponieważ standardowa wartość wynosi 1).

Możesz również otrzymać łańcuchowe wyrażenia warunkowe, lecz jedynie przy użyciu AND.

zatem oznacza to x$ jeśli y (inaczej pusty łańcuch).

Wypróbuj następujący program, który wczytuje dwa łańcuchy i wypisuje je w kolejności alfabetycznej.

Ćwiczenie