Podsumowanie

GO SUB, RETURN

---

Czasem różne fragmenty programu będą wykonywały dosyć podobne zadania i stwierdzisz, że musisz wpisywać takie same wiersze dwa lub więcej razy; jednakże nie ma takiej potrzeby. Możesz wpisać takie wiersze jeden raz w postaci tzw. podprogramu, a następnie wykorzystywać je w dowolnym miejscu programu bez konieczności ich ponownego wprowadzenia.

Aby to wykonać, używa się poleceń GO SUB (idź do podprogramu) i RETURN (wróć z podprogramu).

Przyjmują one postać

GO SUB n

gdzie n jest numerem pierwszego wiersza w podprogramie. To działa podobnie do GO TO n, tylko że komputer zapamiętuje, gdzie w programie znajdowało się polecenie GO SUB, aby móc później powrócić po wykonaniu podprogramu. Numer wiersza oraz numer rozkazu wewnątrz wiersza (razem tworzą tzw. adres powrotu) komputer umieszcza na szczycie stosu zbudowanego z takich adresów (stos GO SUB);

RETURN

pobiera adres powrotu ze szczytu stosu GO SUB i idzie do polecenia, które się za nim znajduje.

Jako przykład, spójrzmy jeszcze raz na program odgadujący liczby. Przepisz go jak niżej:

Polecenie GO TO w wierszu 70 jest bardzo ważne, ponieważ bez niego program wszedłby w podprogram i spowodował błąd (7 RETURN without GO SUB - RETURN bez GO SUB) po osiągnięciu rozkazu RETURN.

Oto następny, raczej głupi program ilustrujący użycie GO SUB.

Gdy uruchomisz ten program, sprawdź, czy wiesz co się w nim dzieje. Podprogram rozpoczyna się w wierszu nr 500.

Podprogram może spokojnie wywołać inny lub nawet samego siebie (podprogram wywołujący sam siebie nazywa się rekursyjnym), więc nie obawiaj się posiadania kilku poziomów.