Chapter 1: Introduction

Rozdział 1: Wprowadzenie

1.1 What is it?

tniASM is a cross assembler for Z80, R800 and GBZ80. Some of its features are:

• Multi-pass design
• Conditional assembly
• Local label mechanism
• Extensive 32 bit expression parser with precedence levels
• Source and binary file inclusion
• Nestable block comments
• Multi file output and file patching

1.1 Co to jest?

tniASM jest cross-asemblerem dla mikroprocesorów Z80, R800 i GBZ80. Niektóre z jego cech to:

• Wykonywanie wielu przebiegów
• Warunkowa asemblacja
• Mechanizm etykiet lokalnych
• Wyrażenia 32 bitowe z poziomami priorytetów
• Dołączanie plików źródłowych i binarnych
• Komentarze w komentarzach
• Możliwość tworzenia wielu plików oraz robienia wstawek

1.2 Why?

Why would anyone write another assembler? Good question! First, I needed to learn C and there's no better way to learn a new language than to write a program in it you need. That brings me to the second reason I wrote tniASM, which is that none of the other cross assemblers I know had the features I wanted/needed.

Because of that, and perhaps the fact that I've never written a assembler/compiler before, tniASM is not like other assemblers. It has many peculiarities and frankly, you might find it a bit weird. Nevertheless, it suits my purposes perfectly and I hope it does yours too.

1.2 Po co?

Po co pisać kolejny asembler? Dobre pytanie! Po pierwsze musiałem się nauczyć języka C, a nie ma lepszego sposobu na naukę nowego języka niż napisanie w nim programu, który jest ci potrzebny. Tutaj dochodzę do drugiego powodu napisania tniASM, który skupia się na tym, iż żaden inny znany mi cross-asembler nie posiadał potrzebnych mi cech.

Dlatego, oraz być może z powodu, iż nigdy wcześniej nie napisałem asemblera/kompilatora, tniASM nie przypomina innych asemblerów. Posiada on wiele dziwactw i szczerze mówiąc może on ci się wydawać nieco pokręcony. Niemniej jednak spełnia on moje wymagania i mam nadzieję, że spełni również twoje.

1.3 tniASM i przebiegi

Większość asemblerów działa dwuprzebiegowo, w pierwszym przebiegu zbierają one informacje na temat etykiet a w drugim zajmują się odwołaniami naprzód i tworzą program wynikowy.

tniASM działa tutaj inaczej. Tworzenie programu wynikowego wykonywane jest w osobnym przebiegu, a przed nim tniASM wykona tyle przebiegów, ile będzie mu potrzebne w celu wyliczenia wartości wszystkich wyrażeń.

Oznacza to, iż tniASM wykona 2 przebiegi PLUS dodatkowy przebieg dla każdego poziomu odwołania naprzód, w sumie do 5 przebiegów.

1.4 Składnia asemblera tniASM

tniASM ma swoją własną składnię asemblera dla obsługiwanych mikroprocesorów. Nie panikuj jednakże, zmiany są minimalne. Zobacz do rozdziału 2.7 i dalszych, jeśli chcesz poznać odstępstwa od standardowych reguł.

1.5 Używanie tniASM

tniASM jest bardzo prosty w użyciu. Wystarczy wpisać

tniasm nazwa_pliku

tniASM następnie spróbuje dokonać asemblacji podanego pliku i umieścić wygenerowany kod maszynowy w pliku "tniasm.out".

Jeśli podany zostanie plik bez rozszerzenia i powstanie błąd, to tniASM doda do nazwy rozszerzenie ".asm" i spróbuje ponownie.

Jeśli chcesz używać pliku wyjściowego o innej nazwie niż "tniasm.out", a nie chcesz stosować dyrektywy FNAME, to możesz dodać drugą nazwę pliku w wierszu polecenia, a tniASM użyje go jako pliku wyjściowego.

1.5.1  Wyjście tniASM

Jak napisano w rozdziale 1.5, tniASM zwykle umieszcza kod maszynowy w pliku o nazwie "tniasm.out". Możesz to zmienić stosując dyrektywę FNAME (zobacz do rozdziału 2.5.5).

tniASM tworzy również plik z tablicą symboli o nazwie "tniasm.sym", który zawiera wartości wszystkich etykiet w twoim programie. Wpisy posiadają postać:

"etykieta: EQU wartość"

zatem można ten plik dołączać bezpośrednio do zewnętrznych plików.

Oprócz tych plików, tniASM tworzy również plik tymczasowy o nazwie "tniasm.tmp", który przeznaczony jest ściśle do wewnętrznego użytku.

Rozdział 2: Język tniASM

2.1 Rozróżnianie liter dużych i małych

Krótko, nie istnieje. Dla tniASM "LabelA" i "labela" oznaczają dokładnie to samo, jak również "ldir" i "LdiR".

2.2 Układ wiersza źródłowego tniASM

W tym punkcie tniASM różni się znacznie od większości asemblerów. Zwykle wiersz źródłowy posiada układ jak poniżej:

[etykieta:] [instrukcja [operandy]] [;komentarz]

Co oznacza, iż dozwolona jest każda kombinacja tych trzech pól "etykieta", "instrukcja" oraz "komentarz".

W pewnym sensie tniASM stosuje ten sam układ, lecz pozwala na dowolną liczbę definicji etykiet i instrukcji w pojedynczym wierszu. Jedynie pole komentarza może występować tylko jeden raz. Ten układ najlepiej opisać następująco:

[ [etykieta:] | [instrukcja [operandy]] ]* [;komentarz]

Oznacza to, iż tniASM bez żadnego problemu przyjmie do asemblacji taki wiersz:

Dodatkowo do takiej swobody tniASM nie ogranicza stosowania białych znaków wewnątrz wiersza. Na przykład etykiety mogą być poprzedzane spacjami, a instrukcje mogą rozpoczynać się na samym początku wiersza, co oznacza również, iż instrukcja może być umieszczona tuż za definicją etykiety. To samo odnosi się do komentarzy.

2.2.1 Więcej na temat etykiet

Definicja etykiety musi kończyć się dwukropkiem (:). Długość etykiety jest praktycznie nieograniczona. Poprawnymi znakami w etykiecie są litery, cyfry, '_', '.', '?', '!', '~', '@' i '#'. Pierwszym znakiem etykiety nie może być cyfra.

Można jako etykiety zdefiniować zarezerwowane słowa (takie jak 'pop', 'ld' czy 'hl'), lecz przy zastosowaniu muszą one być poprzedzane znakiem '&'. Możesz zatem zakodować:

call &pop
{...}
pop: pop hl
pop de
pop bc
jp [hl]

tniASM również wspiera etykiety lokalne. Etykieta lokalna jest zawsze lokalna dla poprzedniej nie-lokalnej etykiety w kodzie źródłowym. Etykieta staje się lokalną, jeśli jej pierwszym znakiem jest '.'.

Ten przykład to wyjaśni:

main: ld b,8
.loop: call doSomething
djnz .loop

sub: ld b,8
.loop: call doSomething
djnz .loop

W powyższym kodzie są zdefiniowane cztery oddzielne etykiety: 'main', 'main.loop', 'sub' i 'sub.loop'. Z uwagi na to zachowanie możesz również uzyskać dostęp do lokalnych etykiet poza zasięgiem bieżącej nie-lokalnej etykiety. Na przykład tak:

main: {...}
.end: ret

sub: {...}
jp main.end
.end: ret

Albo inny okrężny sposób - utwórz etykiety lokalne leżące poza zasięgiem bieżącej ni-lokalnej etykiety:

main: ld a,[.value]
{...}

sub: {...}

main.value: db 0

2.2.2 Separator wierszowy

Znak "|" jest używany jako separator wierszy. Można go również zastosować do uzyskania więcej niż jednej instrukcji w wierszu. W zasadzie separator ten nie jest potrzebny w większości przypadków, ponieważ tniASM sam rozpoznaje, iż wiersz "add a,a call jump ret" to właściwie trzy różne instrukcje. Rozdzielanie instrukcji za pomocą "|" sprawia, że całość lepiej wygląda i łatwiej ją zrozumieć. Jednakże w wierszu takim jak "add a,34 and 3 xor 255" tniASM zakłada, iż miałeś na myśli "add a,253" a nie trzy oddzielne instrukcje. Aby mieć pewność, że tniASM wygeneruje dokładnie taki kod, jaki chcesz, stosuj separator wierszy.

2.2.3 Więcej na temat komentarzy

Jako znak komentarza stosowany jest jak zwykle średnik (;). Można go umieścić w dowolnym miejscu wiersza, a wszystko za średnikiem jest ignorowane aż do następnego wiersza.

Oprócz zwykłych komentarzy tniASM również wspiera bloki komentarzy. Początek i koniec bloku komentarza oznaczane są odpowiednio znakami "{" i "}". Można je umieścić w dowolnym miejscu pliku, a wszystko pomiędzy nimi zostanie zignorowane. Bloki komentarzy mogą być zagnieżdżane praktycznie w nieskończoność.

2.3. Stałe

W tniASM mamy trzy różne rodzaje stałych: liczbowe, znakowe i łańcuchowe. Ponieważ tniASM jest asemblerem 32-bitowym, stałe są 32-bitowymi liczbami całkowitymi ze znakiem o zakresie od -2147483648 (80000000h) to 2147483647 (7FFFFFFFh).

2.3.1 Stałe liczbowe

Stałe liczbowe można zapisywać jako dziesiętne, szesnastkowe, dwójkowe lub ósemkowe. Wspierane formaty są następujące:

Dziesiętne:
123,  123d

Szesnastkowe (nie może rozpoczynać literą, stosuj 0ABCDh, itp.):
1234h,  $1234,  0x1234

Dwójkowe (może zawierać białe znaki, tj. 1110 0100 b):
11100100b,  %11100100  ( " " " " " '% 1110 0100')

Ósemkowe:
123o,  123q

2.3.2 Stałe łańcuchowe

Stałą łańcuchową jest wszystko pomiędzy apostrofami lub cudzysłowami, co zawiera więcej niż 4 znaki. Stosuje się je w rozkazach takich jak DB/DW, INCLUDE i FNAME. Stałych łańcuchowych nie można stosować w zwykłych wyrażeniach.

Przykład:

DB "łańcuch w 'cudzysłowach' może zawierać apostrofy"
DB 'a łańcuch w "apostrofach" może zawierać cudzysłowy'

2.3.3 Stałe znakowe

Stałe znakowe podlegają takim samym regułom jak stałe łańcuchowe, lecz można je stosować w wyrażeniach. Mogą mieć długość do 4 znaków i są przechowywane w kolejności od najmłodszego bajtu. Zatem stała 'A' jest traktowana jako 41h, 'AB' jako 4241h (lub 41h, 42h), 'ABC' jako 434241h (41h,42h,43h) i 'ABCD' jako 44434241h. W DB/DW stałe znakowe są zawsze traktowane jako stałe łańcuchowe, chyba że znajdują się wewnątrz wyrażenia.

Przykład:

DB 'abcd' ; daje 'a','b','c','d'.
DB +"abcd",1+'a' ; daje 'a','b'. Ponieważ oba łańcuchy są
; wewnątrz wyrażenia, traktuje się je jako stałe znakowe.
DB 'a'+1 ; daje błąd, ponieważ 'a' nie jest uważane za część
; wyrażenia - patrz powyżej
DB ('abcd' >> 8) ; daje 'b'

2.4 Wyrażenia

Do obliczania wartości wyrażeń wykorzystywana jest arytmetyka 32-bitowych liczb całkowitych ze znakiem. Wyrażenie składa się z jednej lub więcej stałych w kombinacji z operatorami. W wyrażeniach można stosować daw specjalne symbole: $ i $$. Odnoszą się one kolejno do pozycji asemblacji (licznika programu) oraz pozycji w pliku na początku bieżącej instrukcji.

Można zakodować:

nop
nop
jr $-2 ; skocz do pierwszej instrukcji nop

Wszystkie wspierane operatory zostały wymienione poniżej, począwszy od operatorów o najniższym priorytecie. Operatory posiadające ten sam priorytet są wyliczane od strony lewej do prawej.

Priorytet operatorów można zmienić stosując nawiasy "(" i ")".

2.4.1 Operatory porównań o priorytecie zero

Operatory porównań są następujące:

W przeciwieństwie do języka C operatory porównań dają 0 dla fałszu i -1 dla prawdy (zamiast 0 i 1). Dzięki temu nie ma potrzeby stosowania logicznych wersji operatorów AND, OR i XOR, ponieważ działają one w identyczny sposób jak operatory bitowe.

Operatory porównań pozwalają tworzyć złożone wyrażenia, takie jak:

x*(1+2*(x<0))

co daje w wyniku wartość bezwzględną z x.

2.4.2 Operatory addytywne i logiczne (X)OR o priorytecie 1

Są same przez się zrozumiałe. Zamiast znaków "|" i "^" (jak w C) tniASM stosuje słowa kluczowe "OR" i "XOR" (jak w języku BASIC).

2.4.3 Operatory multiplikatywne i logiczne AND o priorytecie 2

2.4.4 Operatory jednoargumentowe o priorytecie 3

2.5 Pseudo Instrukcje

2.5.1 DB/DW

Definiuje (ciąg) bajt(ów) / słowo (słów).

DB 255
DB "bla",13,10
DW 'AB',4000h
DW "łańcuch nieparzysty" ; nieparzyste łańcuchy są uzupełniane 0

2.5.2 DC

Definiuje łańcuch, w którym ostatni znak ma ustawiony na 1 7-my bit.

DC "TOKEN" ; to samo co DB "TOKE","N" OR 128
DC "LIST","STOP" ;definiuje 2 łańcuchy, oba zakończone
;z ustawionym 7 bitem

2.5.3 SD

Definiuje miejsce (w bajtach).

DS 10 ; definiuje 10 bajtów o wartości 0
DS 10,255 ; definuje10 bajtów o wartości 255
DS 4000h-$ ; wypełnia zerami aż do adresu 4000h
DS 0 ; nic nie robi
DS -1 ;to samo odnosi się dla wartości ujemnych

2.5.4. EQU

Przypisuje wartość etykiecie. EQU musi występować za etykietą w tym samym wierszu.

bankstart: EQU 4000h
ORG bankstart ; to samo co org 4000h

2.5.5 FNAME

Określa plik wyjściowy. Używaj FNAME w celu skierowania wyjścia tniASM do pliku innego niż "tniasm.out". W pliku źródłowym można wielokrotnie używać FNAME, aby umieścić różne części kodu wynikowego w różnych plikach. FNAME również ustawia FORG na 0.

FNAME "output.bin" ; teraz plikiem wyjściowym jest "output.bin"
{...}

Zamiast tworzyć nowy plik, można również poinstruować tniASM, aby wyprowadzał dane do istniejącego pliku podając drugi parametr dla FNAME. Ten drugi parametr jest pozycją w pliku, gdzie tniASM ma wstawić kod wyjściowy, a FORG zostanie automatycznie ustawione na tę wartość.

FNAME "output.bin",1024 ; wyjście rozpoczyna się od pozycji 1024
; w istniejącym pliku "output.bin"
FNAME "output.bin",0 ; wyjście rozpoczyna się od pozycji 0, jak
; zwykle, lecz w istniejącym już pliku "output.bin"

2.5.6 FORG

Ustawia pozycję wyprowadzania kodu w pliku wyjściowym. Używaj FORG do ustalenia określonej pozycji wstawiania w pliku przez tniASM. Jeśli pozycja ta jest większa niż rozmiar pliku, to plik zostanie uzupełniony zerami. Jeśli nie poda się żadnego FORG, to startowa pozycja w pliku wynosi 0.

2.5.7 INCBIN

Dołącza plik binarny. Instrukcja INCBIN wstawia zawartość pliku binarnego w bieżącym miejscu tworzonego kodu maszynowego. Jest szczególnie użyteczna przy osadzaniu grafiki lub dużych tablic, których nie chcesz mieć na olbrzymich listach DB.

music1: INCBIN "music1.bin"

INCBIN opcjonalnie przyjmuje dodatkowe 1 lub 2 parametry. Pierwszy jest przesunięciem w pliku, który zostanie wstawiony. Drugi określa całkowitą liczbę bajtów do wstawienia z tego pliku.

INCBIN "basic.bin",7 ; dołączamy od bajtu nr 7
INCBIN "cutout.bin",1024,512 ; dołączamy 512 bajtów od pozycji 1024

2.5.8 INCLUDE

Instrukcja INCLUDE wstawia inny plik na bieżącej pozycji pliku źródłowego. Liczba zagnieżdżeń ograniczona jedynie pojemnością pamięci.

{...}
INCLUDE "incthis.asm"
{...}

2.5.9 ORG

ORG zezwala na jeden lub dwa argumenty. Pierwszy ustawia pozycję asemblacji (licznik programu) na wybrany adres, natomiast drugi argument określa maksymalny adres dla tej "sekcji". Jeśli adres ten zostanie przekroczony, tniASM wygeneruje ostrzeżenie. Ignorowane są przy tym instrukcje PHASE. Jeśli nie poda się żadnego ORG, to asemblacja rozpocznie się od 0.

ORG 0c000h ; dalszy kod rozpocznie się od 0c000h
ORG 0c000h,0 ; tak samo jak powyżej
ORG 4000h,7FFFh ; zaczyna się od 4000h, ostrzega przy
; przekroczeniu 7FFFh

2.5.10 PHASE/DEPHASE

PHASE "przesuwa" pozycję asemblacji do określonego adresu. Jest to szczególnie użyteczne dla kodu, który zostanie później przeniesiony w inne miejsce pamięci. DEPHASE przywraca normalną pozycję asemblacji. Nowe PHASE lub ORG kasuje efekt każdego poprzedniego PHASE.

; w tym przykładzie relokujemy procedurę SetS#0 z jej bieżącego
; addresu do 0C000h. Z powodu PHASE/DEPHASE jej etykieta
;"'SetS#0" już wskazuje na 0C000h.

ORG 8000h

ld hl,start
ld de,SetS#0
ld bc,SetS#0.end-SetS#0.start
ldir

{...}

SetS#0.start:
PHASE 0C000h
SetS#0: xor a ; set V9938 S#0
out [99h],a
ld a,15+128
out [99h],a
ret
DEPHASE

2.5.11 RB/RW

Rezerwuje (podaną liczbę) bajt(ów)/słowo(słów) jako dane niezainicjowane. W zasadzie jest to to samo co DS, lecz nie zmienia pozycji w pliku, ani nie wyprowadza niczego. Jedynie uaktualnia pozycję asemblacji. RB i RW są użyteczne przy definiowaniu zmiennych w RAM.

ORG 0C000h
Var1: RB 2 ; Var1 = 0C000h
Var2: RW 1 ; Var2 = 0C002h
Var3: RB 0 ; Var3 = 0C004h
Var4: RW -1 ; Var4 = 0C004h ponieważ 0 i wartości ujemne
; są ignorowane

2.6 Conditional Assembly

Sometimes it's useful to have a certain piece of code assemble only when certain conditions are met. For instance when writing code for multiple platforms at the same time (Z80 and R800 for example), or for including/excluding debug code.

tniASM provides this functionality through the IF-construct. Its basic form is:

IF {operand} [{...}] [ELSE [{...}]] ENDIF

Note that due to the multi-pass nature of tniASM, it's allowed to use forward references in IF-constructs. They may also be used across source file boundaries. Of course IF's can be nested with a practically infinite depth.

2.6 Asemblacja Warunkowa

Czasami dobrze jest mieć pewien fragment kodu, który kompiluje się przy spełnieniu określonych warunków. Na przykład przy pisaniu kodu przeznaczonego jednocześnie dla różnych platform sprzętowych (na przykład Z80 i R800), lub do wstawiania/usuwania kodu uruchomieniowego.

tniASM zapewnia asemblację warunkową poprzez konstrukcję IF. Jej podstawowa postać jest następująca:

IF {operand} [{...}] [ELSE [{...}]] ENDIF

Uwaga: z uwagi na wieloprzebiegową naturę tniASM, w konstrukcjach IF wolno stosować odwołania naprzód. Można je również stosować poprzez granice plików źródłowych. Oczywiście polecenia IF można zagnieżdżać praktycznie dowolnie głęboko.

2.6.1 IF {wyrażenie}

Wyrażenie zostaje obliczone i jest traktowane jako fałszywe, gdy ma wartość zero, natomiast każda wartość różna od zera jest traktowana jako prawda.

loop: {...}

IF $-loop < 128
djnz loop
ELSE
dec b
jp nz,loop
ENDIF

2.6.2 IFDEF {etykieta}

Sprawdza, czy w bieżącym przebiegu etykieta została poprzednio zadeklarowana.

R800: ; zakomentuj dla wersji Z80

IFDEF R800 mulub a,b ELSE call mulub_a_b ENDIF

IFDEF R800 ELSE
mulub_a_b: {...}
ret
ENDIF

2.6.3 IFEXIST {łańcuch}

Sprawdza, czy istnieje plik. Zobacz na drugi przykład, gdzie mamy zgrabną sztuczkę, która działa z każą instrukcją IF.

IFEXIST "test" {...} ENDIF ; wykonaj {...}. jeśli "test" istnieje
IFEXIST "test" ELSE {...} ENDIF ; wykonaj {...}, jeśli "test" nie istnieje

2.6.4 IFEXIST {etykieta}

Podobne do IFDEF, lecz sprawdza, czy etykieta istnieje bez względu gdzie i kiedy jest deklarowana. Możesz użyć tej instrukcji do sprawdzenia, czy etykieta jest deklarowana dalej w kodzie źródłowym.

2.7 Wspieranie wielu mikroprocesorów

tniASM może tworzyć kod maszynowy dla kilku mikroprocesorów, mianowicie Z80, R800 i procesora powszechnie znanego jako GBZ80 (GB to konsola Game Boy). Standardowo tniASM pracuje w trybie R800/MSX. Używając instrukcji CPU można przełączać się pomiędzy poniższymi trybami. Można to robić w dowolnym miejscu kodu i dowolnie często.

Tryby noszą nazwy "Z80", "R800" (plus alias "MSX") i "GBZ80".

CPU Z80 ; przełącza na tryb Z80
CPU R800 ; przełącza na tryb R800
CPU MSX ; ekwiwalent trybu R800
CPU GBZ80 ; przełącza na tryb GBZ80

2.7.1 Z80 mode

This mode does not accept the R800 MULUB/MULUW opcodes, but otherwise is the same as R800/MSX mode.

Differences with standard Z80 syntax rules are:

•  [ and ] is supported for indirection, in addition to ( and ). So if you want to read a word from memory address 4000h, you can code LD HL,[4000h] as equivalent of LD HL,(4000h).
• For ADD, ADC, SUB, SBC, AND, XOR, OR and CP, the accumulator is optional.
  So CP A,B and CP B are equivalent.
• IN [C] or IN F,[C] can be used. (Z80 undocumented)
• IX and IY can be split up in IXH, IXL, IYH, IYL respectively. (Z80 undocumented)
• SLL (including alias SLI) is supported. (Z80 undocumented)
• PUSH and POP take a register list, evaluated from left to right.

PUSH AF,BC,DE,HL ; pushes AF, BC, DE and HL in that order.
POP HL,BC ; pops HL and then BC.

2.7.1 Tryb Z80

Ten tryb nie akceptuje instrukcji MULUB/MULUW dla R800, lecz poza tym jest taki sam jak tryb R800/MSX.

Różnice w stosunku do zasad standardowej składni Z80 są następujące:

• Klamry [ i ] są wspierane przy adresowaniu pośrednim jako dodatek do nawiasów ( i ). Zatem jeśli chcesz odczytać słowo sod adresu 4000h, możesz zakodować LD HL,[4000h] jako równoważnik LD HL,(4000h).
• Dla ADD, SUB, SBC, AND, XOR, OR i CP akumulator można pominąć.
  Zatem CP A,B i CP B są równoważne.
• Można stosować IN [C] i IN F,[C} (nieudokumentowane dla Z80).
• IX i IY można rozdzielać na IXH, IXL, IYH i IYL (nieudokumentowane dla Z80).
• SLL (łącznie z aliasem SLI) jest wspierane (nieudokumentowane dla Z80).
• PUSH i POP przyjmuje listę rejestrów, przetwarzaną z lewa na prawo

PUSH AF,BC,DE,HL ; umieszcza na stosie kolejno AF, BC, DE i HL
POP HL,BC ; pobiera najpierw HL a później BC

2.7.2 R800 or MSX mode

All Z80 and R800 opcodes are accepted.

Differences with standard R800 syntax rules are:

• Z80 opcode and register names.
• tniASM Z80 rules. (Chapter 2.7.1)
• Note that SLL has a different (undocumented) function on R800.

2.7.2 Tryb R800 i MSX

Akceptowane są wszystkie instrukcje Z80 i R800.

Różnice w stosunku do standardowej składni R800 są następujące:

• Instrukcje Z80 i nazwy rejestrów.
• Reguły tniASM dla Z80 (rozdział 2.7.1).
• Uwaga: SLL posiada inną (nieudokumentowaną) funkcję na R800.

2.7.3 GBZ80 mode

Only GBZ80 opcodes and extensions are accepted.

Differences with standard GBZ80 syntax rules are:

• LD A,(HLI) and LD A,(HLD) (and vice versa) are written LDI A,[HL] and LDD A,[HL].
• LD A,(n) and LD A,(C) (and vice versa) are written LDH A,[n] and LDH A,[C]. Furthermore they have aliases IN A,[x] and OUT [x],A. The LDH A,[n] and LDH [n],A can take values between 0-FF and FF00-FFFF hex.
• ADD SP,d is written LD SP,SP+d.
• LDHL SP,d is written LD HL,SP+d.
• tniASM Z80 rules. (Chapter 2.7.1)

2.7.3 Tryb GBZ80

Akceptowane są jedynie instrukcje GBZ80 i ich rozszerzenia.

Różnice ze standardową składnią GBZ80 są następujące:

• LD A,(HLI) i LD A,(HLD) (i na odwrót) są zapisywane jako LDI A,[HL] i LDD A,[HL].
• LD A,(n) i LD A,(C) (i na odwrót) są zapisywane LDH A,[n] i LDH A,[C}. Co więcej posiadają one aliasy IN A,[x] i OUT [x],A. LDS A,[n] i LDH[n],A mogą przyjmować wartości pomiędzy 0-FF i FF00-FFFF szesnastkowo.
• ADD SP,d zapisuje się jako LD SP,SP+d.
• LDHL SP,d zapisuje się jako LD HL,SP+d.
• Reguły tniASM dla Z80 (rozdział 2.7.1).

Rozdział 3: To co pozostało

3.1 Porady

Przy pracy z tniASM utrzymuj jeden plik, do którego dołączasz wszystkie inne pliki. Coś w stylu makefile, lecz bez współzależności i plików pośrednich.

; "example.asm"
; to przykładowe 'makefile'

fname "example.com"
org 100h
include "frontend.asm"
include "main.asm"
include "backend.asm"

fname "example.dat"
org 0
incbin "stuff.dat"
include "somesubs.asm"

3.2 Oświadczenie

• Wszystkie znaki handlowe należą do swoich właścicieli.
• tniASM jest oprogramowaniem bezpłatnym i może być rozpowszechniane pod warunkiem, że:
  • nie jest modyfikowany
  • ten plik jest dołączany do archiwum
  • nie jest częścią komercyjnego produktu
• Używaj na swoje własne ryzyko. Autor nie bierze odpowiedzialności za jakiekolwiek straty czy zniszczenia powstałe w skutek używania lub niewłaściwego używania tego oprogramowania.