Legantoj kompetentaj en la prireformacia literaturo povus riproĉi la aŭtoron pro eraroj pri faktoj, ekz.: Servet ne kalkuleblas al la junaĝaj amikoj de Calvin; la leterojn de Servet al Calvin transigis al la inkvizicianoj ne Farel, sed Guillaume de Trie; la sekretario de Calvin en Ĝenevo, De la Fontaine, estis neniam sekretario de la ĉefepiskopo de Vienne; Calvin – kiam li devis fuĝi el Parizo kun rektoro Copus – estis savita ne de la armitoj de Margareta de Navarra; tio estas pli malfrua turno de lia vivo, kiam lin savis dukino Renata en Ferrara el la ungoj de la inkvizicio ktp. Estas vaste konate ankaŭ, ke Idelette de Bure, edzino de Calvin dum la Ĝeneva proceso kontraŭ Servet en 1553 ne plu vivis; ŝi mortis en 1549. La tempa aŭ loka ŝanĝo aŭ nuanca modifo de ĉio ĉi estis nur postulo dramaturgia.