Jak wspomnieliśmy lub nie wspomnieliśmy wcześniej (w zależności od twojego ulubionego sposobu przeglądania naszych stron WWW), w czasach obecnych interesujemy się głównie komputerami, lecz warto zwrócić uwagę, iż w historii występowała olbrzymia fascynacja samą logiką. Fascynacja ta była początkowo wyrażana w formie schematów logicznych, a później przez konstruowanie maszyn logicznych o specjalnym przeznaczeniu, służących do przetwarzania wyrażeń logicznych i ich zapisów. |
Pierwszą prawdziwą maszyną logiczną na świecie, która rzeczywiście mogła być używana do rozwiązywania problemów logiki formalnej (w przeciwieństwie do maszyn opisanych przez Ramona Lulla w Ars Magna, które w istocie stwarzały więcej problemów niż same mogły ich rozwiązać), została wynaleziona na początku lat 1800 przez brytyjskiego naukowca i męża stanu, Charlesa Stanhope'a (trzeciego Hrabiego Stanhope). Hrabia, jako człowiek o wielu talentach, wynalazł urządzenie nazwane Demonstratorem Stanhope'a, które było małą skrzynką z okienkiem u góry, wyposażone w dwie różnokolorowe linijki, które użytkownik wsuwał do szpar umieszczonych po bokach skrzynki. |
Chociaż dzieło Stanhope'a nie wygląda imponująco, był to dopiero początek. Stanhope nie chciał opublikować żadnych szczegółów i nakazał swoim przyjaciołom, aby nikomu nic nie mówili o jego pracy. Dopiero po około sześćdziesięciu latach od śmierci Hrabiego jego notatki wraz z jednym z urządzeń wpadły w ręce wielebnego Roberta Harley'a, który później, w roku 1879, opublikował artykuł o Demonstratorze Stanhope'a. |
Opracowując nieco inne podejście, brytyjski logik i ekonomista, William Stanley Jevons, w roku 1869 stworzył pierwszy model swojej sławnej Maszyny Logicznej Jevonsa. |
||
Maszyna Logiczna Jevonsa była godna uwagi, ponieważ była pierwszą maszyną pozwalającą rozwiązać dany problem logiczny szybciej niż bez niej. Jevons był zwolennikiem logiki Boole'a, a jego rozwiązanie stanowiło pewne skrzyżowanie logicznego liczydła z pianinem (czasami jego maszyna nazywana była "Logicznym Pianinem"). Urządzenie to, posiadające wysokość 3 stóp, składało się z klawiszy, dźwigni i wielokrążków oraz z liter, które mogły być albo zakryte, albo widoczne. Gdy operator naciskał klawisze odpowiadające operacjom logicznym, odpowiednie litery ukazywały się, ujawniając w ten sposób wynik. |
Następny prawdziwy postęp w dziedzinie maszyn logicznych dokonał Allan Marquand, którego poprzednio spotkaliśmy w związku z jego pracą nad schematami logicznymi. W roku 1881 pomysłowo wykorzystując pręty, dźwignie i sprężyny Marquand ulepszył dzieło Jevonsa i stworzył Maszynę Logiczną Marquanda. Podobnie do maszyny Jevonsa, jego urządzenie mogło pracować jedynie z czterema zmiennymi, lecz było mniejsze i bardziej intuicyjne w użyciu. (Po wynalezieniu swojej maszyny logicznej, Marquand zrezygnował ze starań o stanowisko profesora sztuki i archeologii na Uniwersytecie Princeton.) |
Wypadki nie potoczyły się szybko. Dopiero w 1936 amerykański psycholog, Beniamin Burack, z Chicago, skonstruował prawdopodobnie pierwszą w świecie elektryczną maszynę logiczną. Urządzenie Buracka używało żarówek do wyświetlania relacji logicznych pomiędzy zestawem przełączników, lecz z jakiś powodów nie opublikował on nic na temat swojej pracy aż do roku 1949. |
||
W rzeczywistości powiązanie algebry Boole'a z obwodami opartymi na przełącznikach rozpoznano nie wcześniej niż w roku 1886, czego dokonał nauczyciel o nazwisku Charles Pierce, lecz nic istotnego nie działo się na tym polu aż do roku 1938, gdy Claude E. Shannon opublikował swoje prace (o czym dyskutujemy w innym miejscu tej historii). |
Po ukazaniu się pracy Shannona uwaga świata nauki w znacznym stopniu skupiła się na opracowywaniu elektronicznych maszyn logicznych. Niestety, zainteresowanie specjalizowanymi maszynami logicznymi osłabło w latach 1940 wraz z nadejściem ery uniwersalnych komputerów, które udowodniły, iż są dużo potężniejsze i mogą być programowane do obsługiwania logiki formalnej. |
Historia Komputerów znalazła się na serwerze I LO w
Tarnowie za zgodą firmy
|