GWIAZDY PODWÓJNE ZAĆMIENIOWE

Powszechną przyczyną zmian jasności gwiazd jest wzajemne zasłanianie się składników w układach kilku (co najmniej dwóch) gwiazd. Gdy orbita układu jest skierowana prostopadle do obserwatora, może on zaobserwować cykliczne zmiany blasku, których okres i amplituda zależą od rozmiarów składników, ich jasności, a także wzajemnych odległości.

 

Rys. 4a	x0 = 250, y0 = 0 R1 = 100, R2 = 100. Zaćmienie centralne, całkowite, brak płaskiego dna.
Rys. 4b	x0 = 250, y0 = 0 R1 = 100, R2 = 80 = 0,8R1. Zaćmienie centralne, częściowe, pojawia się płaskie dno.
Rys. 4c	x0 = 250, y0 = 0 R1 = 100, R2 = 30 = 0,3R1. Zaćmienie centralne, częściowe, płaskie dno płytsze, rozszerza się .
Rys. 4d	x0 = 250, y0 = 0 vy  = -0,2 R1 = 100, R2 = 40. Zaćmienie niecentralne, całkowite, płaskie dno, brak symetrii .
Rys. 4e	x0 = 250, y0 = 40 vy  = 0,7 R1 = 100, R2 = 40 = 0,4R1. Zaćmienie niecentralne, częściowe, brak płaskiego dna, brak symetrii .

 

Przejdźmy teraz do rozważań ilościowych i zastosowań naszych programów.

Oznaczamy:

m_z  - jasność układu podczas zakrycia,
m  - jasność układu przed i po zakryciu,
L₁ - moc promieniowania składnika 1 (gwiazda zasłaniana),
L₂ - moc promieniowania składnika 2 (gwiazda przesłaniająca),

Zgodnie z wzorem fotometrycznym^[1]:

Oczywiście zachodzi:

m_z - m  > 0

,

Niech T₁ = T₂ (gwiazdy mają jednakową temperaturę powierzchniową):

..

Zauważmy, że gdy R₁ = R₂, m_z - m  = -2,5log2 = -0,75 (Rys. 4a).

---

Dokument ten rozpowszechniany jest zgodnie z zasadami licencji
GNU Free Documentation License.

Pytania proszę przesyłać na adres email: i-lo@eduinf.waw.pl

W artykułach serwisu są używane cookies. Jeśli nie chcesz ich otrzymywać,
zablokuj je w swojej przeglądarce.
Informacje dodatkowe