Warsztat

Arduino odniosło duży sukces z uwagi na łatwość stosowania: na płytce bazowej jest szereg gniazd (widocznych po bokach płytki), w których spotkamy sygnały sterujące z mikrokontrolera. Wystarczy do tych gniazd podłączyć sterowane urządzenie i projekt jest gotowy od strony sprzętowej. Arduino nie wymaga programatora (chyba że chcesz przeprogramować centralny mikrokontroler). Wystarczy je podłączyć do komputera za pomocą kabla USB i już można przesyłać programy oraz odbierać dane. Drugą zaletą Arduino jest łatwość programowania. Wykorzystywana jest tutaj specjalna biblioteka funkcji, które posiadają bardzo proste wywołania, a "czarna robota" obsługi mikrokontrolera i dołączonych do niego urządzeń jest ukryta przed programistą. To jest coś podobnego do obsługi telewizora, który wewnątrz jest bardzo skomplikowany, jednak użytkownik nic nie musi o tym wiedzieć, wystarczy, że potrafi obsługiwać pilota.

Arduino składa się z trzech elementów: z płytki, ze sterowanego urządzenia i z IDE (ang. Integrated Developement Environment – zintegrowanego środowiska programowania).

Oryginalna płytka Arduino może być dosyć droga (od 80 zł). Jednak ostatnio pojawiły się tanie klony z Chin (od około 20 zł), które zapewne są gorsze jakościowo, lecz atrakcyjne cenowo dla początkującego adepta elektroniki – sam posiadam taki klon i dotąd nie zauważyłem, aby miał jakieś wady (poza brakiem napisów na gniazdach, ale odpowiednie napisy są obok nich na płytce, zatem w niczym mi to nie przeszkadza).

Którą wersję Arduino zakupić? Proponuję Arduino Uno R3 z mikrokontrolerem w podstawce – jeśli go zepsujesz (zdarza się każdemu), to będziesz mógł łatwo sobie wymienić na nowy.

Bardzo ciekawą propozycją jest Arduino Nano R3:

Płytka jest malutka i nadaje się do sterowania małych urządzeń (np. robota). Umieszczony na niej mikrokontroler, ATmega 328, jest tego samego typu co w Arduino UNO. Zatem programowo Arduino NANO ma te same możliwości co Arduino UNO. Do połączenia z komputerem PC wymaga kabla USB z małą wtyczką. Posiada również gniazdo mini Kanda, do którego możesz podłączyć programator AVR i przeprogramować mikrokontroler za pomocą ATmel Studio lub Eclipse z wtyczką AVR (lecz wtedy przestanie to być płytka Arduino).

W sprzedaży pojawił się ostatnio moduł Arduino Digispark ATtiny85, w którym zastosowany został mikrokontroler ATtiny 85.

Płytka jest bardzo mała i udostępnia 6 portów, które mogą pracować w kilku trybach. Nadaje się do sterowania małych urządzeń. Programowana jest w środowisku zintegrowanym Arduino. Opis instalacji jest na końcu tego rozdziału.

Do płytek Arduino można zakupić gotowe moduły, np. czujniki temperatury, wagi, ciśnienia, wilgotności, przekaźniki, serwomotory, wyświetlacze, klawiatury, czytniki kart SD, moduły Wi-Fi, itd. itp. Dzięki temu bardzo szybko początkujący elektronik złoży jak z klocków Lego potrzebne mu urządzenie.

Arduino IDE zawiera edytor do tworzenia programów w języku C, kompilator C oraz moduł komunikacyjny, który przesyła program do mikrokontrolera na płytce Arduino. Oprogramowanie jest darmowe i dostępne dla Windows oraz dla Linuksa.

Instalacja Arduino IDE jest bardzo prosta. Przejdź do strony pobierania instalatora:

https://www.arduino.cc/en/Main/Software

Instalacja edytora w przeglądarce

Od pewnego czasu płytki Arduino można programować bezpośrednio w przeglądarce internetowej. Jest to bardzo dobra opcja, ponieważ dzięki niej masz dostęp do wszystkich swoich projektów z każdego miejsca posiadającego dostęp do Internetu. Nie musisz się również martwić uaktualnianiem oprogramowania.

Gdy otworzysz stronę o podanym powyżej adresie, zobaczysz u samej góry możliwość skorzystania z edytora w przeglądarce:

Kliknij w link Try It Now (wypróbuj go teraz). Zostaniesz przeniesiony do strony logowania lub tworzenia konta w witrynie Arduino (konieczne dla chmury):

Jeśli nie masz jeszcze konta, kliknij w przycisk SIGN UP (zapisz się). Rejestracja jest darmowa.

Na kolejnej stronie musisz wypełnić kilka pól z danymi, po czym należy kliknąć przycisk CREATE ACCOUNT:

Jeśli rejestracja się powiedzie, otrzymasz wiadomość powitalną:

Pisze w niej, że wysłano na podany przez ciebie adres list aktywujący twoje konto. Sprawdź swoja pocztę, otwórz list i kliknij w nim w link aktywacyjny. Jeśli takiego listu nie otrzymałeś (zdarza się), to spróbuj się zalogować na swoje konto. Otrzymasz wtedy informację, że konto nie jest aktywowane. Będzie tam dostępny przycisk, którego kliknięcie spowoduje ponowne przesłanie listu aktywacyjnego:

Gdy potwierdzisz swój adres pocztowy, konto Arduino stanie się aktywne i będziesz się mógł zalogować do edytora w przeglądarce. Wróć na stronę:

Kliknij w link Try It Now i zaloguj się do swojego konta:

Po zalogowaniu się ukaże się strona powitalna edytora Arduino. Wpisz na niej swoje imię i nazwisko (może być pseudonim artystyczny) oraz określ kraj, po czym kliknij na spodzie przycisk AGREE.

W polu przewijanym wypisane są językiem prawniczym warunki korzystania z serwisu. Nie chce mi się tego tłumaczyć. Jeśli nie będziesz wykorzystywał Arduino do działalności terrorystycznej, to nie powinna cię spotkać za to kara. Klikając przycisk AGREE, zgodziłeś się na te warunki przy korzystaniu z edytora.

Zanim będziesz mógł programować moduły Arduino w edytorze sieciowym, musisz zainstalować na swoim komputerze prosty program komunikacyjny, który umożliwi edytorowi przesyłanie programów do płytki Arduino poprzez port USB. Również należy skonfigurować dostęp do chmury. Tego właśnie dotyczy kolejna strona:

Kliknij w pierwszy link: Arduino Plugin. Pojawi się strona informacyjna dotycząca wtyczki Arduino dla edytora:

Kliknij w przycisk NEXT. Zobaczysz kolejną stronę, która umożliwia pobranie instalatora wtyczki Arduino:

Kliknij w przycisk DOWNLOAD PLUGIN, aby rozpocząć pobieranie instalatora. Pobierz plik i uruchom go. Musisz posiadać uprawnienia administratora. Po uruchomieniu pojawi się okienko powitalne:

Instalacja jest w języku polskim i nie powinna sprawić ci problemu. Zatwierdzaj poszczególne okna przyciskiem Dalej >. Wtyczka instaluje certyfikat, zatem musisz zatwierdzić okno ostrzegawcze kliknięciem w przycisk Tak:

Gdy instalacja się zakończy, zamknij instalatora kliknięciem w przycisk Zakończ:

Wróć do przeglądarki. Na stronie z informacją o certyfikacie kliknij w Next:

Pojawi się okno pobierania certyfikatu. Zaznacz w nim wszystkie opcje i kliknij w OK:

Ostatnia strona informuje cię, że wtyczka została zainstalowana i jej ikona jest obecna w zasobniku systemowym:

Kliknij w NEXT. Edytor został skonfigurowany. Przejdziesz ponownie do strony logowania. Zaloguj się. Przed uruchomieniem edytora proponuje ci się przeglądnięcie jego opcji:

Jeśli chcesz je zobaczyć, kliknij YES!, inaczej kliknij NO, THANKS.

Test instalacji

W końcu zobaczysz okno edytora Arduino, w którym będziesz mógł pisać programy dla swoich modułów.

Programowaniem płytek Arduino zajmuję się w osobnym rozdziale. Tutaj jedynie sprawdzimy, czy wszystko działa.

Gdy uruchomisz edytor, tworzy on automatycznie pusty projekt. Tutaj projekty są nazywane szkicami (ang. sketch).

Edytor sprawdza, czy na twoim komputerze są zainstalowane odpowiednie sterowniki do komunikacji z modułami Arduino. Jeśli nie, to pojawi się okno:

Kliknij w przycisk Tak.

Pierwszą rzeczą do zrobienia jest ustawienie w edytorze rodzaju płytki Arduino, dla której ma być pisany program. Podłącz swoją płytkę Arduino do portu USB komputera. Po chwili powinna zostać rozpoznana i u góry edytora pojawi się jej nazwa oraz numer portu COM, do którego została podłączona:

Płytki Arduino są rozpoznawane automatycznie. Gdyby jednak był z tym jakiś problem, to zawsze możesz wybrać odpowiednią płytkę ręcznie z listy.

Gdy ustawiony zostanie odpowiedni model Arduino, możesz przekopiować do edytora poniższy program:

/*
 Program testowy dla Arduino
 (C)2017 Jerzy Wałaszek
*/

void setup()
{
    pinMode(LED_BUILTIN,OUTPUT);
}

void loop()
{
    digitalWrite(LED_BUILTIN,HIGH);
    delay(150);
    digitalWrite(LED_BUILTIN,LOW);
    delay(100);
} 

Kliknij ikonę weryfikacji:

Program zostanie sprawdzony i skompilowany. Jeśli nie będzie błędów, kliknij w strzałkę obok ikony weryfikacji. Program zostanie przesłany przez USB do kontrolera na płytce Arduino. Efektem programu jest mrugająca dioda LED na płytce.

Instalacja rezydentnego środowiska programowania Arduino.

Na swoim komputerze możesz również zainstalować rezydentne środowisko Arduino. Przejdź do witryny:

Znajdziesz na niej najnowszy instalator dla systemu Windows:

Instalator występuje w dwóch wersjach:

• Windows Installer
• Windows ZIP file for non admin install

Pierwsza wersja jest programem, który zainstaluje środowisko Arduino IDE w twoim komputerze.

Druga wersja to archiwum ZIP dla tych, którzy nie mają uprawnień administratora na swoich komputerach. Nie polecam tej instalacji, ponieważ i tak będziesz musiał doinstalować ręcznie sterowniki do komunikacji z Arduino.

Gdy wybierzesz instalator, zostaniesz przeniesiony na stronę proszącą o wsparcie projektu Arduino.

Jeśli masz pieniążki, to oczywiście zachęcam do przekazania jakiejś drobnej kwoty dla twórców, co ich zachęci do ulepszania IDE. Jeśli nie, to kliknij w JUST DOWNLOAD (tylko pobranie). Rozpocznie to pobieranie instalatora na twój komputer. Gdy się zakończy, uruchom instalator. Po zatwierdzeniu instalatora (musisz posiadać uprawnienia administracyjne) pojawi się okienko żądające zgody na warunki licencji:

Kliknij w przycisk I Agree (zgadzam się). W następnym okienku masz wybór elementów do instalacji:

Zaznacz wszystkie i kliknij przycisk Next. Kolejne okienko dialogowe pozwala ci określić miejsce na dysku, gdzie zostanie zainstalowane Arduino IDE. Jeśli nie masz szczególnych powodów, to pozostaw tu wszystko, jak jest, a następnie kliknij przycisk Install.

Rozpocznie się instalacja:

Pod koniec instalowane są sterowniki do komunikacji z płytkami Arduino przez USB. Windows wyświetli okienko ostrzegawcze:

Zaznacz w nim opcję zaufania i kliknij przycisk Zainstaluj. Windows teraz będzie cię nękać przez chwilę okienkami żądającymi potwierdzenia instalacji różnych sterowników. Zatwierdzaj je kliknięciem w przycisk Zainstaluj:

Gdy instalacja zakończy się, zamknij instalator kliknięciem w przycisk Close.

Przejdź na pulpit Windows i sprawdź, czy znajduje się na nim ikona Arduino (powinna tam być, jeśli podczas instalacji zaznaczyłeś opcję Create Desktop shortcut).

Jeśli tak, to chwyć ją lewym przyciskiem myszki, przeciągnij na pasek zadań i wybierz opcję Przypnij do paska zadań.

Jeśli ikony Arduino nie ma, to kliknij prawym przyciskiem myszki w wolne miejsce pulpitu i z menu kontekstowego wybierz opcję:

Nowy → Skrót

Pojawi się okienko dialogowe tworzenia skrótu. Kliknij w nim przycisk Przeglądaj i z listy, która zostanie wyświetlona, wybierz Arduino, po czym zatwierdź ten wybór przyciskami OK i Dalej. W następnym okienku wpisz swoją nazwę dla skrótu (powinno tam być Arduino, co jest zupełnie sensowne). Na koniec kliknij przycisk  Zakończ. Na pulpicie pojawi się ikona Arduino. Chwyć ją lewym przyciskiem myszki, przeciągnij na pasek zadań i wybierz opcję Przypnij do paska zadań.

Test Arduino IDE

Uruchom Arduino IDE z paska zadań, pamiętając o podłączeniu płytki Arduino do portu USB. Przy pierwszym uruchomieniu może pojawić się prośba z Firewall'a o zezwolenie na dostęp do Internetu. Wyraź na to zgodę. Po uruchomieniu zostanie wyświetlone okno edytora:

W oknie tym widzisz szablon programu dla mikrokontrolera umieszczonego na płytce Arduino. Zanim zaczniesz programować, musisz skonfigurować nieco Arduino IDE. Podłącz do portu USB swoje Arduino.

Z menu wybierz opcję:

Narzędzia → Płytka

i na wyświetlonej liście kliknij nazwę posiadanej płytki Arduino. Następnie z menu wybierz opcję:

Narzędzia → Port

Zobaczysz listę portów. Przy jednym z nich będzie napis Arduino (dla chińskich Nano nie będzie nazwy, numer portu odczytasz z Menadżera Urządzeń). Jest to port podłączony do twojej płytki Arduino:

Wybierz ten port. Od tego momentu Arduino IDE jest gotowe do pracy.

Projekt Arduino nosi nazwę szkicu (ang. sketch). W edytorze mamy szablon takiego szkicu. Nie widzimy tutaj całego programu, jedynie istotną dla programisty część, która składa się z dwóch funkcji:

• setup() – jest wywoływana jeden raz przy każdym uruchomieniu płytki Arduino. Umieszczamy w niej instrukcje inicjujące pracę urządzenia.
• loop() – jest wykonywana w kółko w trakcie pracy urządzenia, zawiera instrukcje sterujące urządzeniem.

Aby sprawdzić działanie systemu IDE, wpisz w edytorze następujący program:

/*
 Program testowy dla Arduino
 (C)2017 Jerzy Wałaszek
*/

void setup()
{
    pinMode(LED_BUILTIN,OUTPUT);
}

void loop()
{
    digitalWrite(LED_BUILTIN,HIGH);
    delay(50);
    digitalWrite(LED_BUILTIN,LOW);
    delay(150);
} 

Po wpisaniu programu kliknij ikonę Zweryfikuj (pierwsza od lewej u góry okna).

Weryfikacja spowoduje sprawdzenie szkicu oraz skompilowanie go, czyli przekształcenie tekstu programu na instrukcje dla mikrokontrolera na płytce Arduino. Na spodzie okienka pojawi się raport z kompilacji, z którego dowiesz się, ile pamięci mikrokontrolera zajmuje twój program. Opcję tę wykorzystuje się przy sprawdzaniu, czy program nie zawiera błędów.

Kolejna ikona dokonuje kompilacji programu oraz przesyła go do mikrokontrolera na płytce Arduino. Po przesłaniu, program rozpoczyna działanie. Szybko błyska diodą LED.

To wszystko, instalacja jest zakończona.

Zainstaluj kompilator gcc-avr wraz z bibliotekami:

sudo apt-get install gcc-avr avr-libc

Teraz przejdź do strony pobierania instalatora:

https://www.arduino.cc/en/Main/Software

Na stronie znajdziesz linki do różnych instalatorów dla Linuksa:

Wybierz odpowiedni i kliknij w odpowiedni link w zależności od posiadanego przez ciebie systemu Linuks. Zostaniesz przeniesiony do strony WWW, na której znajduje się prośba o wsparcie finansowe twórców projektu Arduino.

Jeśli nie zamierzasz nic płacić, kliknij w link JUST DOWNLOAD. Rozpocznie się pobieranie archiwum z instalatorem:

Zapisz plik na swoim dysku, po czym otwórz go. Powinien się automatycznie uruchomić archiwizator:

Wewnątrz archiwum znajduje się katalog arduino-xxx (xxx oznacza numer wersji). Kliknij przycisk Rozpakuj i wybierz katalog domowy jako miejsce rozpakowania archiwum. Po rozpakowaniu kliknij w przycisk Wyświetl pliki:

Zostanie uruchomiony menedżer plików:

Przejdź do katalogu arduino-xxxx. Kliknij prawym przyciskiem myszki w wolne miejsce w katalogu i z menu kontekstowego wybierz opcję Otwórz w terminalu. Gdy pojawi się okienko terminala, wpisz:

./install.sh

Skrypt zainstaluje arduino, a na pulpicie pojawi się ikona programu:

Nie uruchamiaj jeszcze Arduino IDE. Najpierw musisz uzyskać dostęp do portu USB, poprzez który IDE będzie się komunikowało z płytką. Podłącz płytkę Arduino do portu USB w twoim komputerze PC. W terminalu wpisz:

ls -l /dev/ttyACM*

Otrzymasz coś w rodzaju:

crw-rw---- 1 root dialout 166, 0 sie 6 12:20 /dev/ttyACM0

Dostęp do portu posiada grupa dialout. Najprawdopodobniej twoje konto nie należy do niej. Aby to sprawdzić, wpisz:

groups nazwa_twojego_konta

W odpowiedzi otrzymasz przykładowo:

twoja_grupa adm cdrom sudo dip plugdev lpadmin sambashare

Jak widzisz, brakuje tutaj członkowstwa w grupie dialout. Muszisz zatem wpisać polecenie:

sudo usermod -a -G dialout nazwa_twojego_konta

Teraz staniesz się członkiem grupy dialout i uzyskasz dostęp do portu Arduino. Uruchom jeszcze raz swojego Linuksa, aby informacje grup zaczęły właściwie działać. Uruchom Arduino (i od razu przypnij ikonę do panelu uruchamiania). Gdy pojawi się okienko programu, z menu wybierz opcję:

Narzędzia → Płytka

i na liście zaznacz typ swojej płytki Arduino. Następnie wybierz opcję:

Narzędzia → Port

i zaznacz odpowiedni port ACM (w przypadku chińskich Uno będzie to port USB). Aby sprawdzić komunikację z płytką, wybierz opcję

Narzędzia → Get Board Info

Pojawi się okienko informacyjne (u ciebie jego treść zapewne będzie inna, ale ważne jest, że się pojawia, ponieważ świadczy to o tym, że doszło do komunikacji z płytką Arduino):

Instalacja jest zakończona. Możesz dodatkowo przetestować środowisko IDE.

Zakładam, że masz już zainstalowane oprogramowanie Arduino IDE. Jeśli nie, to je zainstaluj wg podanych wcześniej instrukcji (musi to być wersja rezydentna).

Najpierw należy zainstalować odpowiednie sterowniki. Załaduj archiwum zip:

Rozpakuj je do tymczasowego katalogu na swoim komputerze. Wewnątrz znajdują się dwa pliki instalacyjne:

Uruchom odpowiedni plik. Musisz posiadać uprawnienia administratora. Kreator jest w języku polskim:

Instalacja jest bardzo prosta. Należy zatwierdzać pozytywnie wszystkie okna dialogowe, które się pojawią.

Gdy instalacja się zakończy, uruchom Arduino IDE. Z menu wybierz opcję:

Otworzy się okno dialogowe Preferencje. Do pola Dodatkowe adresy URL do menedżera płytek przekopiuj poniższy wpis:

Uwaga: jeśli w tym polu masz już jakiś inny wpis, to kliknij w ikonę po prawej stronie pola i wpisz wpis w nowym wierszu.

Zamknij okienko kliknięciem w przycisk OK.

Z menu wybierz opcję: Narzędzia → Płytka → Menedżer płytek:

W okienku menedżera wyszukaj Digistump AVR Boards by Digistump. Kliknij w to, pojawi się przyciska Instaluj. Kliknij ten przycisk.

Poczekaj, aż Arduino IDE zainstaluje wszystkie narzędzia. Na dole okienka będzie widoczny pasek postępu:

Gdy instalacja się zakończy, obok Digistump AVR Boards by Digistump pojawi się numer wersji oraz słowo INSTALLED. Kliknij w przycisk Zamknij.

Teraz przetestujemy instalację.

W menu wybierz opcję: Narzędzia → Płytka → Digispark (Default 16,5MHz).

W płytkach Digispark jest montowana dioda LED podłączana do portu 0 lub 1 (zależnie od wersji płytki). Program wykonuje trzy szybkie błyski tą diodą po czym czeka przez 1 sekundę i znów trzykrotnie błyska. Przekopiuj do edytora Arduino poniższy kod programu dla Digisparka:

/*
 Program testowy dla Arduino Digispark
 (C)2017 Jerzy Wałaszek
*/

void setup()
{
    pinMode(0,OUTPUT);
    pinMode(1,OUTPUT);
}

void loop()
{
    char i;
    for(i = 1; i <= 3; i++)
    {
        digitalWrite(0,HIGH);
        digitalWrite(1,HIGH);
        delay(100);
        digitalWrite(0,LOW);
        digitalWrite(1,LOW);
        delay(100);
    }
    delay(1000);
} 

Po wpisaniu programu kliknij ikonę Zweryfikuj (pierwsza od lewej u góry okna):

Jeśli nie ma błędów, kliknij drugą ikonę ze strzałką:

W przypadku zwykłego Arduino program zostałby skompilowany i przesłany przez USB do kontrolera na płytce. Z Digisparkiem jest inaczej. Po kliknięciu w strzałkę, program jest kompilowany, po czym na spodzie okienka pojawia się informacja, że masz 60 sekund na podłączenie do portu USB płytki Digispark.

Spowodowane jest to tym, iż Digispark obsługuje port USB programowo. Po uruchomieniu przez 5 sekund czeka na dane z portu, jeśli nie nadejdą, zaczyna wykonywać wgrany poprzednio program. Jeśli dane się pojawią, to zostaną wczytane i po zakończeniu tego procesu mikrokontroler ATtiny 85 zacznie wykonywać otrzymany program.

Jeśli nie zdążysz podłączyć Digisparka do USB przez 60 sekund, to procedurę ładowania będziesz musiał powtórzyć.

Zatem tuż po kliknięciu w strzałkę podłącz swoje Arduino Digispark do gniazda USB i sprawdź, czy transmisja się powiodła:

Jeśli tak, procedura jest zakończona. Możesz zacząć programować płytki Digispark.

sudo nano /etc/udev/rules.d/49-micronucleus.rules

Uruchomi ono edytor nano z pustym plikiem reguł dostępu do USB 49-micronucleus.rules. W edytorze wpisz dwa poniższe wiersze (najlepiej je przekopiuj):

SUBSYSTEMS=="usb", ATTRS{idVendor}=="16d0", ATTRS{idProduct}=="0753", MODE:="0666"
KERNEL=="ttyACM*", ATTRS{idVendor}=="16d0", ATTRS{idProduct}=="0753", MODE:="0666", ENV{ID_MM_DEVICE_IGNORE}="1"

Następnie wciśnij klawisze Ctrl+O, aby zapisać plik. Potwierdź pytanie o nazwę pliku klawiszem Enter. Gdy plik zostanie zapisany, reguły muszą zostać przeładowane, aby zacząć obowiązywać. Wpisz w terminalu:

sudo service udev restart
sudo udevadm control --reload-rules

Najlepiej uruchomić ponownie Ubuntu.

Na wszelki wypadek doinstaluj sobie jeszcze dwie biblioteki:

sudo apt-get install libusb-1.0-0-dev
sudo apt-get install lib32stdc++6

Dalsze postępowanie jest identyczne jak w przypadku Windows. Uruchom Arduino IDE i z menu wybierz opcję: Plik → Preferencje:

Pojawi się okno dialogowe z preferencjami środowiska Arduino. W polu Dodatkowe adresy URL do menedżera płytek wpisz poniższy adres:

Zatwierdź zmiany kliknięciem w przycisk OK.

Z menu wybierz opcję Narzędzia → Menedżer płytek...:

W oknie dialogowym menedżera kliknij w Digistump AVR Boards by Digistump. Ukaże się wtedy przycisk Instaluj. Kliknij w niego. Rozpocznie się proces instalacji narzędzi dla płytki Digispark. Chwilę to potrwa, na spodzie okienka zobaczysz pasek postępu.

Gdy instalacja się zakończy, kliknij w przycisk Zamknij. Wrócisz do edytora. Z menu wybierz opcję: Narzędzia → Płytka → Digispark (Default 16,5mhz):

Do edytora przekopiuj przykładowy program:

/*
 Program testowy dla Arduino Digispark
 (C)2017 Jerzy Wałaszek
*/

void setup()
{
    pinMode(0,OUTPUT);
    pinMode(1,OUTPUT);
}

void loop()
{
    char i;
    for(i = 1; i <= 3; i++)
    {
        digitalWrite(0,HIGH);
        digitalWrite(1,HIGH);
        delay(1000);
        digitalWrite(0,LOW);
        digitalWrite(1,LOW);
        delay(100);
    }
    delay(1000);
} 

Kliknij u góry okna edytora w strzałkę, aby skompilować szkic. W przypadku Digisparka przesłanie programu nie jest wykonywane natychmiast. Na spodzie okienka otrzymasz komunikat, że program jest gotowy do przesłania i że masz 60 sekund na podłaczenie swojego Digisparka do portu USB. Zatem podłącz go, program zostanie przesłany i dioda na płytce Digisparka powinna zacząć mrugać (trzy mrugnięcia, przerwa, i znów 3 mrugnięcia, itd.).

To kończy instalację.