Prezentowane materiały są przeznaczone dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych Autor artykułu: mgr Jerzy Wałaszek |
©2014 mgr
Jerzy Wałaszek
|
Wyrażenia logiczneW logice występują jedynie dwie wartości: prawda i fałsz. W języku C++ zdefiniowane są specjalne stałe do reprezentowania wartości logicznych:
Oczywiście zamiast true można stosować 1, a zamiast false 0 - jednakże posługiwanie się tymi stałymi zwiększa znacznie czytelność programu. Wyrażenie logiczne (ang. logical expresion) jest wyrażeniem, które może przyjmować tylko wartości logiczne true lub false. Tego typu wyrażenia powstają z operatorami porównań.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
Instrukcja warunkowa
Instrukcja warunkowa pozwala wykonywać instrukcje programu w zależności od
określonego warunku logicznego. Posiada ona następującą składnię:
if(warunek) instrukcja1;
else instrukcja2 ;
if - jest słowem kluczowym języka C++ oznaczającym instrukcję warunkową warunek - jest wyrażeniem logicznym lub arytmetycznym, które zostaje obliczone przez instrukcję if i którego wartość decyduje o sposobie wykonania następnych instrukcji. instrukcja1 - jest dowolną instrukcją języka C++, która zostanie wykonana przez program tylko wtedy, gdy warunek będzie miał wartość logiczną true (lub różną od zera). Jeśli warunek ma wartość false (lub zerową), to instrukcja1 zostanie całkowicie pominięta. else - słowo kluczowe języka C++, składnik instrukcji warunkowej if. instrukcja2 - jest dowolną instrukcją języka C++, która zostanie wykonana tylko wtedy, gdy warunek będzie miał wartość false (lub zero). Jeśli warunek ma wartość true (lub różną od zera), to instrukcja2 zostanie całkowicie pominięta.
Zwróć uwagę, że zawsze wykonywana jest tylko jedna z instrukcji zawartych w instrukcji warunkowej if. Ta własność pozwala komputerowi działać logicznie, dostosowywać operację do zastanych warunków. To dzięki niej programy są "inteligentne".
Często zdarza się tak, iż w instrukcji warunkowej potrzebna nam jest tylko instrukcja1. W takim przypadku fragment z else można pominąć.
Jeśli w ramach instrukcji warunkowej if chcemy wykonać nie pojedynczą instrukcję ale kilka instrukcji, to stosujemy tzw. instrukcję blokową - dowolny ciąg instrukcji ujęty w klamerki. Po klamerkach nie musimy już wstawiać średników:
if(warunek) {
Przykładowy program wykorzystuje prosty algorytm zamieniający nawzajem zawartości dwóch zmiennych. Operacje takie są wykonywane przy porządkowaniu różnych zbiorów. Wymagają one dodatkowej zmiennej pomocniczej, w której umieszczamy chwilowo zawartość jednej ze zmiennych. Postaraj się zrozumieć i zapamiętać ten schemat, ponieważ będziesz go wielokrotnie wykorzystywał w przyszłości: Operacja zamiany zawartości składa się z trzech instrukcji przypisania: X = A; // Zapamiętujemy zawartość zmiennej A w X A = B; // Do A przepisujemy zawartość zmiennej B B = X; // Do B przepisujemy zapamiętaną w X zawartość zmiennej A
|
I Liceum Ogólnokształcące |
Pytania proszę przesyłać na adres email: i-lo@eduinf.waw.pl
W artykułach serwisu są używane cookies. Jeśli nie chcesz ich otrzymywać,
zablokuj je w swojej przeglądarce.
Informacje dodatkowe