Grafika rastrowa: program GIMP cz.2

Uruchom program GIMP i utwórz w nim nową grafikę (Plik → Nowy... lub kombinacja klawiszy Ctrl+N) o wielkości 640 na 480 pikseli. Jeśli nie widzisz przybornika, to włącz go sobie (Ctrl+B), dopasuj wielkość i umieść obok okna programu. W przyborniku umieść okno dialogowe opcji narzędzia (wybierz z menu Okna → Dokowalne okna dialogowe → Opcje narzędzia, po czym chwyć lewym przyciskiem myszki zakładkę w okienku i przeciągnij ją na spód przybornika). W efekcie powinieneś otrzymać:

 

Z przybornika wybierz narzędzie Ołówek:

Zwróć uwagę, że po wybraniu tego narzędzia zmieniła się zawartość okienka Opcje narzędzia. Uzyskaliśmy dostęp do różnych parametrów narzędzia Ołówek. Jeśli zawartość okienka nie mieści się w całości w panelu, to po prawej stronie pojawi się pasek przewijania. Rozciągnij w pionie okienko przybornika, aż ten pasek zniknie.

Najważniejsze opcje: Tryb pozwala wybrać sposób osadzania barwy ołówka na grafice. Poeksperymentuj z różnymi ustawieniami. Krycie, w zależności od trybu, określa stopień przykrywania barwą ołówka (kolor rysowania wybierasz w przyborniku tak, jak na poprzedniej lekcji) grafiki znajdującej się na powierzchni rysunkowej. 100% oznacza, że kreska ołówka będzie zupełnie nieprzezroczysta. Zmień ten parametr na 50% i spróbuj narysować kilka przecinających się linii. Poniżej mamy przycisk, który umożliwia wybór kształtu na końcówkę ołówka. Rozmiar określa grubość rysowanej linii. W tym i w następnych polach regulacji możemy dokonać przez przeciąganie suwaka, klikanie w strzałki w górę i w dół lub ręczne wpisanie wartości (po kliknięciu w suwak, pojawia się w nim pionowa, mrugająca kreska, czyli kursor. Możesz go przesuwać klawiszami kursora, kasować cyferki i wpisywać swoje wartości). Jeśli chcesz przywrócić szybko standardową wartość parametru, kliknij w ikonę z żółtą strzałką, która znajduje się po prawej stronie suwaka. Proporcje pozwalają spłaszczyć kształt ołówka w pionie lub w poziomie. Opcja ta będzie działać tylko wtedy, gdy rozmiar kreski ołówka jest większy niż 1...2 piksele. Kąt umożliwia obrót końcówki rysującej ołówka. Efekt jest widoczny tylko wtedy, gdy kształt końcówki nie jest kulisty. Dynamika pozwala uzyskiwać ciekawe efekty rysunkowe (niektóre z tych opcji zaczyna działać dopiero wtedy, gdy mamy zainstalowaną w komputerze specjalną tabliczkę graficzną do rysowania grafiki – np. opcja Pressure Opacity pozwala dynamicznie regulować nieprzejrzystość rysowanej linii w zależności od siły nacisku rysika na tabliczce graficznej, z normalną myszką nie uzyskamy żadnych zmian). Spłaszcz końcówkę ołówka i wybierz różne opcje. Zabawy będzie mnóstwo. Na spodzie masz opcje, które pozwolą zapisać to ustawienie, wczytać poprzednio zapisane, usunąć lub przywrócić standardowe wartości dla poszczególnych parametrów.

Wciśnij klawisz Delete i z przybornika wybierz narzędzie Pędzel:

Pędzel tym różni się od ołówka, że może posiadać miękkie krawędzie. Pobaw się tym narzędziem, wybierając różne opcje. Spróbuj stworzyć małe dzieło abstrakcyjne, np. nasz Pan od fizyki:

 

Wypróbuj również narzędzia Aerograf i Stalówka:

W przypadku aerografu kolor jest nakładany na grafikę stopniowo, jak w prawdziwym aerografie, gdzie farba jest wydmuchiwana w kierunku rysunku przez strumień powietrza. Przy stalówce zmień w opcjach kształt narzędzia.

Często po narysowaniu rysunku należy z niego coś usunąć. Do tego celu służy narzędzie Gumka:

Bardzo ciekawym narzędziem są Ścieżki:

Po wybraniu tego narzędzia kliknij po kolei trzy razy w różne punkty powierzchni rysunkowej. Wybrane punkty są połączone ścieżką (uwaga: nie jest to linia graficzna, tylko ślad ścieżki, z którym będziemy mogli coś dalej zrobić):

Teraz chwyć linię pomiędzy punktami i przeciągnij ją myszką. Linia ścieżki wygnie się, a w punktach krańcowych pojawią się tzw. uchwyty krzywizny. Ten sposób tworzenia linii jest powszechnie stosowany w grafice wektorowej, a wymyślił go francuski matematyk Pierre Bézier (1910-1999).

 

Przesuwając uchwyty i węzły krzywej zmieniamy jej krzywiznę, czyli kształt. Z klawiszem Shift uchwyty działają w trybie symetrycznym, tzn. zmienia się krzywizna odcinka krzywej Béziera po obu stronach węzła. Gdy ustawisz odpowiedni kształt ścieżki, możesz narysować wzdłuż niej linię wybierając na przyborniku (w opcjach narzędzia) przycisk Rysuj wzdłuż ścieżki:

Można również zaznaczyć obszar objęty ścieżką (węzeł startowy i końcowy zostaną połączone linią) i wypełnić go kolorem:

 

Często się zdarza, że chcemy zmienić kolor jakiegoś elementu na powierzchni rysunkowej. Do tego celu służy narzędzie Wypełnianie kubkiem:

Narysuj ołówkiem na powierzchni graficznej dowolną figurę zamkniętą:

Wybierz Wypełnianie kubkiem, na przyborniku zmień kolor tuszu, wskaż kursorem wnętrze figury i kliknij lewym lewym przyciskiem. Cały obszar wewnętrzny zostanie pokolorowany nowym kolorem:

Kolor tego obszaru możesz zmieniać, wypełniając go ponownie innym kolorem.

Pewne problemy mogą się pojawić, jeśli obszar jest ograniczony linią rysowaną pędzelkiem z rozmytymi krawędziami:

Powstaje wtedy nieładna obwódka przy krawędzi ograniczającej wypełniany obszar. Spowodowane jest to tym, iż kolor linii nie jest jednolity. Przy krawędzi przechodzi on płynnie w kolor tła, gdyż krawędzie linii są rozmyte. Procedura wypełniająca obszar bierze to rozmycie za brzeg obszaru. Aby się tego pozbyć, musimy zwiększyć wartość Progowania w opcjach narzędzia:

Jeśli chcesz zachować gładkie przejście z wypełnianego obszaru na ograniczającą go linię, to poeksperymentuj z Kryciem:

Narzędzie wypełniania pozwala również wypełniać obszary deseniem. Najpierw w opcjach narzędzia ustaw Wypełnianie desenia i wybierz sobie odpowiedni deseń, a następnie kliknij obszar lewym przyciskiem myszki (opcje Krycie i Progowanie również obowiązują dla deseni):

Pobaw się poznanymi dzisiaj narzędziami, tworząc różne grafiki: