Autor artykułu: mgr Jerzy Wałaszek, wersja1.0
©2011 mgr
Jerzy Wałaszek
I LO w Tarnowie
|
|
Autor artykułu: mgr Jerzy Wałaszek, wersja1.0 |
©2011 mgr
Jerzy Wałaszek
|
Obecnie możemy spotkać się z dwoma rodzajami grafik: grafiką rastrową (zwaną również grafiką bitmapową) oraz grafiką wektorową.
W grafice rastrowej (ang. raster graphics) obraz zbudowany jest z siatki punktów, zwanych pikselami (ang. pixel = picture element - element obrazu):
W tej formie obraz graficzny powstaje w wielu rodzajach urządzeń, np. w aparatach cyfrowych, kamerach, skanerach, a nawet w programach graficznych - spójrz na swój monitor przez odpowiednią lupkę, a przekonasz się, iż jest on urządzeniem rastrowym, czyli tworzy obraz z siatki barwnych punktów.
Piksel jest niepodzielnym elementem obrazu i nie posiada rozmiaru - jego wielkość zależy od urządzenia, na którym dany obraz będzie tworzony. Piksel może przyjmować tylko jeden kolor. Dlatego podstawowym parametrem obrazów rastrowych jest ilość tworzących je pikseli w poziomie (szerokość obrazu) i w pionie (wysokość obrazu). Na przykład współczesne monitory LCD wyświetlają obraz o rozmiarze 1280 x 1024 piksele.
Obrazy rastrowe doskonale nadają się do cyfrowej fotografii, jednakże przy różnych transformacjach napotykamy na problemy. Oto prosty przykład:
| Bierzemy obraz rastrowy | Pomniejszamy go 4 razy | Wynik powiększamy do rozmiaru pierwotnego |
 |
 |
 |
Zwróć uwagę, iż po powrocie do poprzedniego rozmiaru obrazek utracił szczegóły. Stało się tak dlatego, iż po pomniejszeniu usunęliśmy z obrazka bardzo dużo pikseli, a zatem mniejszy obrazek zawierał dużo mniej informacji. Po powiększeniu informacji tej już nie można odtworzyć - następuje utrata jakości. Jest to cecha wszystkich obrazów rastrowych.
W grafice wektorowej (ang. vector graphics) obraz zbudowany jest z obiektów (linii, kół, elips, wieloboków, itd), które są opisane w sposób matematyczny. Na przykład odcinek jest pamiętany jako współrzędne końców oraz parametry linii (grubość, rodzaj, kolor itd). Pomniejszenie odcinka polega jedynie na modyfikacji jego współrzędnych (oraz np. grubości). Są to operacje matematyczne na obiektach wektorowych i nie powodują utraty informacji - np. w ich wyniku odcinek nagle nie zniknie - a sprawdź, czy kot na powyższym obrazie rastrowym zachował swoje wąsy po powiększeniu.
| Bierzemy obraz wektorowy | Pomniejszamy go 4 razy | Wynik powiększamy do rozmiaru pierwotnego |
 |
 |
|
Do tworzenia i edycji obrazów wektorowych służy edytor graficzny CorelDraw. Po uruchomieniu widzimy okno robocze programu:
U góry mamy do dyspozycji menu z różnymi poleceniami, pasek skrótów oraz pasek własności aktywnego narzędzia - obecnie wybranym narzędziem jest wskaźnik. Z lewej strony widzimy pasek narzędzi graficznych, z których korzystamy w trakcie tworzenia grafiki wektorowej. Po prawej stronie znajduje się paleta kolorów (nie są to wszystkie kolory, którymi może posługiwać się edytor - tylko wybrane próbki). U dołu palety znajduje się przycisk ze strzałką w lewo, który rozwija paletę. Na dole okna roboczego mamy pasek stanu, w którym komputer umieszcza różne informacje dla użytkownika (np. w lewym dolnym rogu widzimy współrzędne wskaźnika myszki). Na środku ekranu mamy obszar pracy. Widzimy tutaj obrys kartki papieru. Wszystko co się znajdzie na tej kartce, będzie drukowane. Obiekty umieszczone poza kartką nie pojawiają się na wydruku - czasami jest to przydatne.
W kolejnych rozdziałach znajdziesz podstawowe informacje na temat używania programu Corel Draw. Większość będziesz musiał przećwiczyć w domu, ponieważ z uwagi na obcięcie liczby godzin przedmiotu Informatyka nie będzie dla nich czasu na lekcji.
 | I Liceum Ogólnokształcące |
Pytania proszę przesyłać na adres email: i-lo@eduinf.waw.pl
W artykułach serwisu są używane cookies. Jeśli nie chcesz ich otrzymywać,
zablokuj je w swojej przeglądarce.
Informacje dodatkowe