|
©2008 mgr Jerzy Wałaszek I LO w Tarnowie |
Rys. III
|
Weźmy pod uwagę jedną z krzywych
algebraicznych zadanych parametrycznie B = (x1,y1) = (x(t - dt),y(t - dt)), C = (x2,y2) = (x(t + dt),y(t + dt)) |
10 FOR t = -π TO π krok PSET (FNx(t),FNy(t)),kolor NEXT t 100 FOR t = -π TO π krok 110 x = FNx(t): y = FNy(t) 120 dt = .01 130 t = t+dt: x1 = FNx(t): y1 = FNy(t) 140 t = t+2*dt: x2 = FNx(t): y2 = FNy(t) 150 k = (y2-y1)/(x2-x1} 190 LINE (x-300,y+k*300)-(x+300,y+k*300),kolor NEXT t |
KOMENTARZ LISTINGU 110 – wybieramy dowolny punkt na zadanej krzywej, 120 – wielkość
rozpatrywanego otoczenia punktu, 130–140 – wyznaczanie współrzędnych krzywej na brzegach zadeklarowanego otoczenia, czyli punktów, przez które przechodzi sieczna. Uwaga!: w linii 8 mnożnik 2 z uwagi na instrukcje podstawiania, 150 – wyznaczamy współczynnik kierunkowy siecznej. |
Rys. 3.1 |
Rys. 3.2 |
Dysponując współczynnikiem kierunkowym stycznej w dowolnym punkcie krzywej (linia 150) możemy przystąpić do wprowadzania pewnych pojęć z geometrii różniczkowej.
I Liceum Ogólnokształcące |
Pytania proszę przesyłać na adres email: i-lo@eduinf.waw.pl
W artykułach serwisu są używane cookies. Jeśli nie chcesz ich otrzymywać,
zablokuj je w swojej przeglądarce.
Informacje dodatkowe