Prezentowane materiały są przeznaczone dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych. Autor artykułu: mgr Jerzy Wałaszek, wersja1.0 |
©2010 mgr
Jerzy Wałaszek |
Przygotowanie do świadomego wyboru kierunku i zakresu dalszego kształcenia informatycznego:
Dążenie do wszechstronnego rozwoju osobowego i społecznego oraz do osiągania wyznaczonych celów życiowych.
Kształcenie samodzielności w podejmowaniu decyzji dotyczących własnego rozwoju intelektualnego.
Rozwijanie umiejętności funkcjonowania w skomputeryzowanym świecie. Traktowanie wiadomości z informatyki w sposób integralny z innymi naukami, jako wartości poznawczej samej w sobie, prowadzącej do lepszego rozumienia świata, ludzi i siebie.
Zdolność do samodzielnego korzystania z komputera dla realizacji części zadań edukacyjnych oraz innych celów poznawczych:
Rozwijanie osobistych zainteresowań i dociekliwości poznawczej, ukierunkowanej na poszukiwanie informacji w różnych źródłach.
Przewidywanie użyteczności informatyki dla życia zawodowego i społecznego.
Przygotowywanie do podejmowania i rozwiązywania złożonych zadań, z uwzględnieniem środków i metod informatyki.
Organizowanie i ocenianie własnej nauki, przyjmowanie odpowiedzialności za jej poziom.
Kształtowanie w sobie postawy dialogu, umiejętności współdziałania w zespole, słuchania innych, rozumienia i uwzględniania ich poglądów. Przygotowywanie prezentacji własnych poglądów.
Podejmowanie wyzwań współczesnego świata związanych z ogromną ekspansją środków i narzędzi informatyki.
Postrzeganie wpływu informatyki na zachowania społeczne. Rozumienie zalet i zagrożeń, wynikających z korzystania z nowoczesnych technologii.
Uświadomienie wagi prawnych i społecznych aspektów zastosowań informatyki.
Przestrzeganie zasad regulaminu pracowni komputerowej. Poszanowanie mienia.
Przygotowanie do świadomego wyboru kierunku i zakresu dalszego kształcenia informatycznego:
Poznanie pojęć, metod informatyki i zdobywanie niezbędnych umiejętności umożliwiających podjęcie pracy, studiów lub innych form dokształcania.
Poznanie wybranych zagadnień informatyki jako dyscypliny naukowej.
Rozumienie, a nie tylko pamięciowe opanowanie zagadnień z dziedziny informatyki.
Poznawanie obszarów zastosowania informatyki i zasad funkcjonowania społeczeństwa informacyjnego.
Poznawanie przeobrażeń w dziedzinie informatyki w perspektywie europejskiej i światowej.
Zdolność do samodzielnego korzystania z komputera dla realizacji części zadań edukacyjnych oraz innych celów poznawczych:
Opanowanie zasad posługiwania się komputerem i sprawne korzystanie z usług sieci komputerowych.
Poprawne posługiwanie się językiem informatyki oraz swobodne wypowiadanie się na temat wybranych zagadnień z dziedziny informatyki.
Rozwijanie zdolności myślenia algorytmicznego oraz dostrzegania różnego rodzaju związków i zależności między problemem, algorytmem a programem komputerowym.
Wykorzystywanie umiejętności efektywnego posługiwania się urządzeniami i środkami informatyki w rozwiązywaniu zadań z innych przedmiotów.
Stosowanie przyswojonej wiedzy w praktyce oraz zdobywanie potrzebnych doświadczeń i tworzenie odpowiednich nawyków.
Rozwiązywanie problemów w sposób twórczy.
Metody rozwiązywania problemów algorytmicznych.
Sposoby prezentacji algorytmów.
Przegląd technik algorytmicznych i algorytmów klasycznych.
Elementy analizy algorytmów.
Realizacja algorytmów w wybranym języku programowania.
Zasady programowania.
Dobór struktur danych do rozwiązywanego problemu.
Zasady działania komputera i sieci komputerowych.
System komputerowy.
Sieci komputerowe, w tym Internet.
Kierunki w rozwoju informatyki i jej zastosowań.
Przetwarzanie danych w bazach danych.
Projektowanie i tworzenie relacyjnej bazy danych.
Wyszukiwanie informacji z użyciem języka zapytań.
Realizacja projektu programistycznego, w tym przygotowanie dokumentów i raportów.
Wśród multimediów.
Przetwarzanie informacji w różnej postaci, m.in. graficznej, dźwiękowej.
Tworzenie prezentacji multimedialnych.
Tworzenie stron internetowych.
Tematy główne i tematy lekcji w semestrze I | Liczba godzin |
---|---|
Stanowisko komputerowe | |
Lekcja 1 Temat: Organizacja zajęć w pracowni komputerowej
|
1 |
Algorytmika i programowanie w języku C++ | |
Lekcja 2 Temat: Wprowadzenie do informatyki
|
1 |
Lekcja 3-4 Temat: Język programowania C++
|
2 |
Lekcja 5-6 Temat: Struktury danych - liczba całkowita bez znaku
|
2 |
Lekcja 7-8 Temat: System ósemkowy i szesnastkowy
|
2 |
Lekcja 9 Temat: Test sprawdzający Materiał testu obejmuje lekcje 2-8 |
1 |
Lekcja 10 Temat: Algorytmy
|
1 |
Lekcja 11-12 Temat: Struktury danych - liczba całkowita ze znakiem
|
2 |
Lekcja 13-14 Temat: Algorytmy z rozgałęzieniami
|
2 |
Lekcja 15-16-17 Temat: Pętle warunkowe
|
3 |
Lekcja 18-19 Temat: Pętla iteracyjna
|
2 |
Lekcja 20 Temat: Test sprawdzający Materiał testu obejmuje lekcje 10-19 |
1 |
Lekcja 21-22 Temat: Funkcje
|
2 |
Lekcja 23-24-25-26 Temat: Rekurencja
|
4 |
Lekcja 27-28-29-30 Temat: Liczby pierwsze
|
4 |
Lekcja 31 Temat: Test sprawdzający Materiał testu obejmuje lekcje 21-30 |
1 |
Lekcja 32-33-34 Temat: Powtórzenie i utrwalenie materiału I semestru
|
3 |
Tematy główne i tematy lekcji w semestrze II | Liczba godzin |
---|---|
Algorytmika i programowanie w języku C++ | |
Lekcja 35-36-37-38 Temat: Liczby pseudolosowe
|
4 |
Lekcja 39-40 Temat: Struktury danych - liczby rzeczywiste
|
2 |
Lekcja 41-42 Temat: Algorytm rozwiązywania równania kwadratowego
|
2 |
Lekcja 43-44 Temat: Badanie trójkąta - wzór Herona
|
2 |
Lekcja 45 Temat: Test sprawdzający Materiał testu obejmuje lekcje 35-44 |
1 |
Lekcja 46 Temat: Algorytm obliczania pierwiastka kwadratowego
|
1 |
Lekcja 47-48 Temat: Algorytm bisekcji
|
2 |
Lekcja 49-50 Temat: Algorytm Regula Falsi
|
2 |
Lekcja 51-52 Temat: Schemat Hornera
|
2 |
Lekcja 53 Temat: Test sprawdzający Materiał testu obejmuje lekcje 46-52 |
1 |
Lekcja 54-55-56 Temat: Wyszukiwanie informacji
|
3 |
Lekcja 57-58-59-60 Temat: Sortowanie - algorytm Bubble Sort, Insertion Sort
|
4 |
Lekcja 61-62 Temat: Sortowanie przez scalanie
|
2 |
Lekcja 63 Temat: Test sprawdzający Materiał testu obejmuje lekcje 54-62 |
1 |
Lekcja 64-65-66 Temat: Szyfrowanie danych - szyfr Cezara i szyfr podstawieniowy
|
3 |
Lekcja 67-68 Temat: Szyfr niesymetryczny RSA
|
2 |
Lekcja 69 Temat: Test sprawdzający Materiał testu obejmuje lekcje 64-68 |
1 |
Lekcja 70-71-72-73-74
|
5 |
Poniżej znajdują się kryteria, które musi spełnić uczeń, aby otrzymać daną ocenę z informatyki w klasie I. Pamiętaj jednakże, że podane kryteria są jedynie elementem wyjściowym przy ustalaniu oceny, o której decyduje również twoja aktywność w czasie CAŁEGO roku szkolnego i zaangażowanie w naukę przedmiotu.
Wymagania na poszczególne oceny szkolne | ||||
---|---|---|---|---|
1. Metody rozwiązywania problemów algorytmicznych | ||||
dopuszczający | dostateczny | dobry | bardzo dobry | celujący |
1.1. Sposoby prezentacji algorytmów | ||||
Wie, co to jest algorytm. Określa dane do zadania oraz wyniki. Zna podstawowe zasady graficznego prezentowania algorytmów: podstawowe rodzaje bloków, ich przeznaczenie i sposoby umieszczania w schemacie blokowym. Potrafi narysować (odręcznie) schemat blokowy algorytmu liniowego. | Wymienia przykłady czynności i działań w życiu codziennym oraz zadań szkolnych, które uważa się za algorytmy. Zna pojęcie specyfikacji zadania. Zna wybrane sposoby prezentacji algorytmów. Przedstawia algorytm w postaci listy kroków. Tworzy schemat blokowy algorytmu z warunkiem prostym i pętlą. Podczas rysowania schematów blokowych potrafi wykorzystać Autokształty z edytora tekstu. Korzysta (w stopniu podstawowym) z programu edukacyjnego do symulacji działania algorytmu skonstruowanego w postaci schematu blokowego. | Określa zależności między problemem, algorytmem a programem komputerowym. Potrafi odpowiedzieć na pytanie, czy istnieją działania, które nie mają cech algorytmów. Przedstawia dokładną specyfikację dowolnego zadania. Zna znaczenie i działanie instrukcji symbolicznego języka programowania (pseudojęzyka). Potrafi zapisać algorytm z warunkami zagnieżdżonymi i pętlą w wybranej postaci. Potrafi skonstruować algorytm z warunkami zagnieżdżonymi i pętlą za pomocą programu edukacyjnego. | Zapisuje dowolny algorytm w wybranej przez siebie postaci (notacji), m.in. w pseudojęzyku. Zapisuje algorytmy z pętlą zagnieżdżoną. Potrafi przeprowadzić szczegółową analizę poprawności konstrukcji schematu blokowego. Analizuje działanie algorytmu dla przykładowych danych. Stosuje swobodnie oprogramowanie edukacyjne do graficznej prezentacji i analizy algorytmów. | Przestrzega zasad zapisu algorytmów w zadanej postaci (notacji). Potrafi trafnie dobrać do algorytmu sposób prezentacji. Stosuje poznane metody prezentacji algorytmów w opisie zadań (problemów) z innych przedmiotów szkolnych oraz różnych dziedzin życia. Potrafi samodzielnie zapoznać się z nowym programem edukacyjnym przeznaczonym do konstrukcji schematów blokowych. Potrafi zaproponować własny pseudojęzyk (postać instrukcji i zasady składni). |
1.2. Przegląd technik algorytmicznych i algorytmów klasycznych | ||||
Określa sytuacje warunkowe. Podaje przykłady zadań, w których występują sytuacje warunkowe. Wie, na czym polega powtarzanie tych samych operacji. Potrafi omówić, na przykładzie, algorytm znajdowania najmniejszego z trzech elementów. | Potrafi odróżnić algorytm liniowy
od algorytmu z warunkami (z rozgałęzieniami). Zna pojęcie iteracji i rozumie
pojęcie algorytmu iteracyjnego. Podaje ich przykłady. Wie, od czego zależy
liczba powtórzeń. Potrafi omówić algorytm porządkowania elementów (metodą przez wybór) na praktycznym przykładzie, np. wybierając najwyższego ucznia z grupy. Omawia i analizuje wybrane techniki sortowania w postaci gotowych schematów blokowych, skonstruowanych w programie edukacyjnym. |
Analizuje algorytmy, w których
występują powtórzenia (iteracje). Zna sposoby zakończenia iteracji. Określa
kroki iteracji. Potrafi zapisać w wybranej notacji np. algorytm sumowania n
liczb, algorytm obliczania silni, znajdowania minimum w ciągu n liczb,
algorytm rozwiązywania równania liniowego. Zna iteracyjną postać algorytmu Euklidesa. Zna przynajmniej dwie techniki sortowania, np. bąbelkowe i przez wybór. Określa problemy, w których występuje rekurencja i podaje przykłady „zjawisk rekurencyjnych” – wziętych z życia i zadań szkolnych. Zna rekurencyjną realizację wybranego algorytmu, np. silni. |
Zna metodę „dziel i zwyciężaj” ,
algorytm generowania liczb Fibbonacciego, schemat Hornera. Omawia ich
iteracyjną realizację i potrafi przedstawić jeden z nich w wybranej notacji.
Zna inne algorytmy sortowania, np. kubełkowe, przez wstawianie. Zna
przynajmniej jeden algorytm numeryczny, np. obliczanie wartości pierwiastka
kwadratowego. Wskazuje różnicę między rekurencją a iteracją. Zna rekurencyjną realizację wybranych algorytmów, np. silnię i algorytm Euklidesa. Potrafi zamienić algorytm zapisany iteracyjnie na postać rekurencyjną.
|
Rozumie dokładnie technikę
rekurencji (znaczenie stosu). Potrafi ocenić, kiedy warto stosować iterację,
a kiedy rekurencję. Zna trudniejsze algorytmy, np. algorytm trwałego
małżeństwa, wieże Hanoi, problem ośmiu hetmanów. Zna inne techniki sortowania, np. sortowanie przez scalanie ciągów i metodę szybką. Potrafi zapisać je w różnych notacjach (również w języku programowania wysokiego poziomu). Zna inne algorytmy numeryczne, np. wyznaczanie miejsca zerowego funkcji. Korzysta samodzielnie z dodatkowej literatury. |
1.3. Elementy analizy algorytmów | ||||
Potrafi zanalizować przebieg algorytmu dla przykładowych danych i ocenić w ten sposób jego poprawność. | Potrafi ocenić poprawność działania algorytmu i jego zgodność ze specyfikacją. Określa liczbę prostych działań zawartych w algorytmie. | Rozumie, co to jest złożoność algorytmu i potrafi określić liczbę operacji wykonywanych na elementach zbioru w wybranym algorytmie sortowania. | Potrafi porównać złożoność różnych algorytmów tego samego zadania dla tych samych danych. Wie, kiedy algorytm jest uniwersalny. | Ocenia złożoność czasową i pamięciową algorytmu. Zna odpowiednie wzory. |
2. Realizacja algorytmów w wybranym języku programowania | ||||
dopuszczający | dostateczny | dobry | bardzo dobry | celujący |
2.1. Zasady programowania | ||||
Zna klasyfikację języków programowania. Zna ogólną budowę programu i najważniejsze elementy języka – słowa kluczowe, instrukcje, wyrażenia, zasady składni. Potrafi zrealizować prosty algorytm liniowy w języku wysokiego poziomu; potrafi skompilować i uruchomić gotowy program. | Zapisuje program w czytelnej
postaci – stosuje wcięcia, komentarze. Rozumie pojęcia: implementacja,
kompilacja, uruchomienie, testowanie. Rozumie znaczenie i działanie
podstawowych instrukcji wybranego języka programowania wysokiego poziomu.
Rozróżnia i poprawia błędy kompilacji i błędy wykonania. Potrafi zrealizować
algorytmy iteracyjne w języku wysokiego poziomu. Zna podstawowe zasady poprawnego programowania; testuje tworzone programy; wie, jak uniknąć problemów, takich jak np. zapętlenie się programu. |
Potrafi prezentować złożone
algorytmy (z podprogramami) w wybranym języku programowania. Zna
rekurencyjne realizacje prostych algorytmów. Rozumie i stosuje zasady
programowania strukturalnego. Wie, na czym polega różnica pomiędzy
przekazywaniem parametrów przez zmienną i przez wartość w procedurach. Wie,
jakie znaczenie ma zasięg działania zmiennej. Rozumie zasady postępowania
przy rozwiązywaniu problemu metodą zstępującą. Zna zasady działania wybranych algorytmów sortowania. Zna podstawowe procedury graficzne, potrafi narysować na ekranie wykres funkcji i podstawowe figury geometryczne. |
Wie, jaka jest różnica między
językiem wysokiego poziomu a językiem wewnętrznym; potrafi określić rolę
procesora i pamięci operacyjnej w działaniu programów. Potrafi realizować
nawet bardzo złożone algorytmy, stosować procedury graficzne w realizacji
skomplikowanych zadań – np. tworzyć własne animacje. Potrafi prezentować
algorytmy rekurencyjne w postaci programu; potrafi zamienić rozwiązanie
iteracyjne algorytmu na rekurencyjne. Zapisuje w postaci programu wybrane
algorytmy sortowania. Opracowuje złożony program w kilkuosobowej grupie – umie podzielić zadania, ustalić sposoby przekazywania danych pomiędzy procedurami. Zabezpiecza tworzone programy przed wprowadzeniem przez użytkownika błędnych danych. |
Ocenia efektywność działania programu. Wie, na czym polega programowanie obiektowe i zdarzeniowe. Potrafi stosować techniki programowania dynamicznego lub programowania obiektowego. Zna i rozumie podobieństwa i różnice w strukturze programu zapisanego w różnych językach programowania – w deklaracji zmiennych i procedur, w składni i zasadach działania poszczególnych procedur. Sprawnie korzysta z dodatkowej, fachowej literatury. |
2.2. Dobór struktur danych do rozwiązywanego problemu | ||||
Wymienia przykłady prostych struktur danych. Potrafi zadeklarować zmienne typu liczbowego (całkowite, rzeczywiste) i stosować je w zadaniach. | Wie, czym jest zmienna w programie i co oznacza przypisanie jej konkretnej wartości. Rozróżnia struktury danych: proste i złożone. Podaje przykłady. Deklaruje typy złożone. | Potrafi zastosować łańcuchowy i tablicowy typ danych w zadaniach. | Rozumie, na czym polega dobór struktur danych do algorytmu. Potrafi zastosować rekordowy typ danych. | Zna dynamiczne struktury danych. Potrafi zastosować zmienne typu wskaźnikowego w zadaniach. Zna struktury listowe, np. stos, kolejkę, listę. Rozumie i potrafi zastosować typ obiektowy. |
I Liceum Ogólnokształcące |
Pytania proszę przesyłać na adres email: i-lo@eduinf.waw.pl
W artykułach serwisu są używane cookies. Jeśli nie chcesz ich otrzymywać,
zablokuj je w swojej przeglądarce.
Informacje dodatkowe