Pamięć komputera można wykorzystać do przechowywania wszelkiego rodzaju rzeczy. Dotychczas widzieliśmy, jak rozkaz PRINT umożliwia nam pokazywanie na ekranie liter, liczb oraz wyników obliczeń używających zarówno liter jak i liczb.

Jeśli chcemy polecić komputerowi zapamiętanie liczby lub łańcucha znaków, to musimy zarezerwować na ten cel nieco pamięci.

Większość kalkulatorów kieszonkowych posiada klawisz M, który służy do zapamiętywania liczb na później. Twój komputer potrafi zrobić dużo więcej: może posiadać w sobie tyle tych wyobrażonych skrzynek, ile sobie zażyczysz, a na każdej z nich zapiszesz jej nazwę.

Jako przykład załóżmy, że chcesz zapamiętać swój wiek! Zostanie tu użyty rozkaz LET (LET jest słowem kluczowym na klawiszu L): powiedzmy, że masz 34 lata

LET wiek=34

Gdy zostaje użyty rozkaz LET, część pamięci komputera jest oznaczana jako 'wiek' i umieszczana jest w niej liczba 34. Aby uzyskać z powrotem tę zapisaną informację, wpisz

PRINT wiek

i liczba 34 powraca. Bardzo łatwo jest zmienić zawartość 'skrzynki' zwanej 'wiek'. Wpisz:

LET wiek=56

a następnie wpisz:

PRINT wiek

a na ekranie powinna pojawić się liczba 56. 'wiek' jest przykładem zmiennej, która jest zwana w ten sposób, ponieważ jej zawartość może się zmieniać. Możliwe jest połączenie drukowania wiadomości bezpośrednio na ekran oraz wartości zmiennej. Wpisz

PRINT "Twoj wiek to ";wiek

(ZX Spectrum nie posiada w swoim alfabecie polskich liter ą, ę, ć..., chociaż da się je uzyskiwać ze znaków graficznych - tutaj język angielski ma zdecydowaną przewagę nad polskim.)

Jednakże komputer jest dużo bardziej użyteczny od jedynie zapamiętywania liczb z połączonymi z nimi nazwami. Potrafi również zapamiętać łańcuchy znaków. Aby rozróżniać między sobą zmienne numeryczne i łańcuchowe - jak się je nazywa - na końcu nazwy zmiennej dodawany jest znak dolara $.

Na przykład, jeśli chcielibyśmy zachować łańcuch liter

"Twoj wiek to "

 nazwalibyśmy go

a$

(zmienne łańcuchowe mogą w swojej nazwie posiadać tylko jedną literę). Zatem wpisz

LET a$="Twoj wiek to "

Jeśli teraz wpiszesz

PRINT a$

na ekran powróci ten łańcuch liter.

Jeśli komputer nie był wyłączony od początku tego rozdziału, wpisz

PRINT a$;wiek

i zobacz, co się stanie.

Są inne sposoby wprowadzania informacji do pamięci komputera bez korzystania z rozkazu LET.

Na przykład rozkaz INPUT, w swojej najprostszej postaci, mówi komputerowi, że jakaś informacja jest oczekiwana z klawiatury. Zamiast za każdym razem wpisywać LET, możesz wpisać

INPUT wiek

Gdy zostanie naciśnięty klawisz ENTER, na spodzie ekranu pojawi się mrugający kursor  L . Oznacza to, iż komputer chce od ciebie jakąś informację. Zatem wpisz swój wiek i następnie naciśnij klawisz ENTER. Chociaż wydaje się, że nic się nie wydarzyło, to nasza zmienna otrzymała teraz wartość, którą wpisałeś. Wpisując

PRINT wiek

otrzymasz dowód na to.

Połączmy to wszystko w ciąg rozkazów.

Wpisz

Zwróć uwagę, że ostatni wiersz składa się z dwóch rozkazów rozdzielonych dwukropkiem.

INPUT (b$);wiek

jest innym sposobem wprowadzenia

INPUT "Ile masz lat?";wiek